Om een ​​baan te banen, moeten vrouwen veel beter zijn dan mannen, zegt Study

Een baan vinden gaat niet alleen over wat je weet te doen, het gaat ook over wie je kent.Maar in een nieuwe studie die de sociale netwerkbehoeften van mannen en vrouwen vergelijkt - als het gaat om arbeidsbemiddeling - is het belangrijk om de rechts sociale netwerken bleken in beide groepen duidelijk verschillend te zijn. Om te wie vereist een meer diverse, multifunctionele reeks verbindingen om ingehuurd te worden, mannen of vrouwen, nou, je kunt een grote ole-schatting doen.

Een team onder leiding van Brian Uzzi van Kellogg Business School besteedde een jaar aan het analyseren van 4,5 miljoen e-mails van 542 mannen en 186 vrouwen, allemaal studenten uit een van de beste MBA-programma's van het land. De groep, vertelt Uzzi omgekeerde, was een smalle band van hoog presterende personen die later op de werkvloer gaan werken, in plaats van zich van beneden naar boven te werken, en van wie de vaardigheden niet te onderscheiden zijn, behalve de naam bovenaan het cv. Hun hoge kwalificaties maakten van hen een ideale controlegroep.

"Ik ben altijd geïnteresseerd geweest in gender en arbeidsbemiddeling", zegt Uzzi. "En veel van dat werk gaat over het concept van een 'lekkende pijplijn', wat betekent dat op elk niveau van autoriteit waar je naar toe gaat, vrouwen steeds vaker afhaken dan mannen. '

Maar vooral in de afgelopen 25 jaar zijn vrouwen begonnen invoeren organisaties in leidinggevende functies, vaak buiten de graduate programma's. En Uzzi was nieuwsgierig: wat is de arbeidsbemiddeling van vrouwen als ze rechtstreeks worden ingehuurd voor leidinggevende functies?

Het draait allemaal om wie je kent

Gebruikmakend van een statistisch gevolgtrekkingsproces dat bijna een decennium geleden door Uzzi was ontwikkeld, gebruikte het onderzoeksteam e-mails van studenten om hun sociale netwerken te identificeren. Privacyproblemen betekenden dat de feitelijke e-mailinhoud geblokkeerd bleef en de namen anoniem. In plaats daarvan overwoog het team hoe vaak studenten e-mails naar specifieke mensen stuurden, hoe laat ze ze stuurden en hoe snel ze reageerden.

"Welke deelverzameling van die uitwisselingen is degene die mensen zouden zeggen op hun sociale netwerken, de mensen waar ze naartoe gaan en bepaalde informatie uitwisselen?" Zegt Uzzi.

Op het gebied van arbeidsbemiddeling hadden mannen alleen toegang nodig tot "openbare" informatie - wie huurt in, en wanneer, en waar, en waarvoor. Ze hadden niet eens veel connecties nodig, zolang hun contacten maar met mensen waren die zelf veel connecties hebben - 'hubs', per bedrijfstak. Aan de andere kant waren vrouwen afhankelijk van een geheel andere reeks sociale connecties.

"Hoog geplaatste vrouwen hebben toegang tot openbare informatie nodig, maar ze hebben ook iets anders nodig: ze hebben een netwerk nodig dat hen toegang geeft tot privéinformatie", aldus Uzzi. "Info die te maken heeft met het vrouw zijn in de wereld van een man. En de beste bron van die informatie zijn andere vrouwen."

Het begrijpen van niet alleen wie het personeel aanwerven, maar wie verwacht dat vrouwen extra verwachtingen op zich nemen, bleek essentieel voor de vrouwen in Uzzi's studie. De vrouwelijke studenten die het meeste succes hadden op de arbeidsmarkt, werden ondersteund door een binnenste cirkel van nauw verbonden vrouwen. Niet alleen vrouwen; Uzzi ontdekte dat affiniteitsgroepen bijvoorbeeld echokamers kunnen worden, waarbij dezelfde informatie voortdurend wordt doorgegeven. De ideale 'binnenste cirkels' waren een sociaal lappendeken, waarbij het grotere netwerk van elk lid relatief geïsoleerd bleef van die van haar leeftijdsgenoten.

De vrouwelijke studenten die hun netwerken gemodelleerd hebben op de traditioneel mannelijke versie, die zich uitsluitend baseerde op openbare informatie? Die studenten vielen meteen op de bodem van het personeelsbad.

Hoewel hun huidige onderzoek zich uitsluitend richtte op gender, zegt Uzzi dat hij vergelijkbare studies over sociale netwerken, arbeidsbemiddeling en etniciteit hoopt te doen, maar vermoedt dat de uitkomst waarschijnlijk vergelijkbaar zal zijn: dat om een ​​succesvolle minderheid in een sector te zijn, het noodzakelijke werk niet nodig is t alleen in de klas of op kantoor. Er bestaat een volledig ander regelsboek.