NASA Dawn Mission onthult een Cryovulcano en Water Ice op Surface of Ceres

Ceres heeft misschien niet dezelfde naamsbekendheid als de acht planeten van het zonnestelsel (RIP Pluto), maar NASA's Dawn-missie heeft een lange weg afgelegd om te laten zien dat de kleine dwergplaneet zoveel meer is dan een koud stuk rots en ijs.

Ceres is het grootste object in de asteroïdengordel tussen Mars en Jupiter, en de enige die groot genoeg is om een ​​afgeronde vorm te krijgen door de kracht van zijn eigen zwaartekracht - ondanks het feit dat hij slechts één procent van de aarde maan weegt. Een reeks onderzoekspapers die donderdag in Wetenschap laten zien dat Ceres een verrassend dynamische wereld is - niet alleen beïnvloed door asteroïde effecten, maar ook door interne geologische krachten. Deze onderzoeken zijn allemaal gebaseerd op gegevens en afbeeldingen die zijn verzameld door het Dawn-ruimtevaartuig, dat zich momenteel in een baan rond de dwergplaneet bevindt.

De meest opwindende ontdekking? Er is reden om aan te nemen dat Ceres een cryovulkaan herbergt - wat zo geweldig is als het klinkt. Cryovolkanen functioneren fysiek als een vulkaan op aarde, behalve in een veel kouder systeem. Ze worden niet gevoed door gesmolten lava, maar door een mix van water en vluchtige verbindingen die ondergronds worden gevangen. Deze suspensie wordt verhit en onder druk gebracht totdat deze door de korst heen barst en als lava vloeit totdat deze vast wordt als ijs op het oppervlak.

Ceres 'cryovulkaan, genaamd Ahuna Mons, wordt beschreven in een artikel van Ottaviano Ruesch met NASA's Jet Propulsion Laboratory en collega's. Het is een van de meest overtuigende directe bewijzen van cryovolkanisme op ijsachtige ruimtesteen die ooit zijn gevonden.

Meer bewijs van Ceres als een wereld die voortdurend evolueert: een afzonderlijke studie vond aanwijzingen voor water dat bevroren was als ijs op het oppervlak van de dwergplaneet. Dit is verrassend, omdat volgens computermodellen elk ijs dat op het oppervlak van de planeet aanwezig is binnen een paar decennia in de ruimte zou verdampen. De auteurs vermoeden dat een recente gebeurtenis - misschien een asteroïde-effect of een aardverschuiving van tektonische processen - waterijs blootlegde dat eerder onder het rotsachtige oppervlak was beschut.

Bijkomende artikelen vonden tekenen van zonne-windinvloeden; een korst gemaakt van een mengsel van steen en ijs; geologische kenmerken waaronder kraters, koepels, lobbenstromen en andere structuren; en de wijdverspreide distributie van klei-achtige phyllosilicate mineralen, die water vereisen om te vormen en die wijzen op de belangrijke rol van water in de vorming van de dwergplaneet.

Hoe spannend deze bevindingen ook zijn, ze kunnen slechts het topje van de rotsachtige ijsberg zijn. Na acht maanden Ceres vanaf een hoogte van 240 mijl te hebben gezien, begint Dawn op vrijdag weg te spoelen van de dwergplaneet en stopt hij 910 mijl verderop. Dit nieuwe uitkijkpunt zou nieuwe inzichten kunnen bieden in de innerlijke werking van de ruimterots. Het zal ook helpen om het gebruik van hydrazine door het ruimtevaartuig te beperken - de brandstof die het verbrandt voor zelfaandrijving en communicatie met de aarde - omdat er minder energie nodig is om de zwaartekracht van de dwergplaneet op grotere hoogten te overwinnen.