Waarom marihuana de sleutel kan zijn om de opioïde-crisis te bestrijden

$config[ads_kvadrat] not found

Drugs in het verkeer: zo wordt er getest | Spuiten en Slikken

Drugs in het verkeer: zo wordt er getest | Spuiten en Slikken

Inhoudsopgave:

Anonim

Canada bevindt zich momenteel op het kruispunt van twee historische sociale fenomenen met enorme implicaties voor de volksgezondheid.

Ten eerste, na decennia van beperking van de toegang van het publiek tot marihuana, werd Canada op 17 oktober het eerste grote industriële land dat cannabis voor medicinaal en recreatief gebruik volledig legaliseerde.

Ten tweede bevinden we ons in de greep van een verslechterende crisis in de opioïdenverslaving die al de dood van duizenden Canadezen, jong en oud, heeft veroorzaakt.

Zie ook: Canadian Weed Legalization kan 'Prohibition 2.0', waarschuw critici, aannemen

De interacties tussen opioïden en cannabis zijn al tientallen jaren op klinisch en farmacologisch niveau onderzocht. Maar het potentieel van cannabis om de verslavende effecten van een veel moeilijker opioïde-klasse-medicijn, zoals heroïne of fentanyl, te moduleren, begint net onderzocht te worden.

Als neurowetenschapper heb ik zowel de rol onderzocht van het cannabinoïdesysteem van de hersenen in verschillende neurofysiologische processen, waaronder schizofrenie, angst, cognitie en geheugen, en de onderliggende neurobiologische mechanismen die verantwoordelijk zijn voor opioïde-verslaving. Gedurende vele jaren beschouwden we deze als grotendeels afzonderlijke onderzoeksgebieden.

Ons recent onderzoek toont echter aan dat specifieke bestanddelen in cannabis zeer diepgaande effecten kunnen hebben - niet alleen de verslavende effecten van opioïden moduleren, maar mogelijk ook dienen als een behandeling voor opioïde afhankelijkheid en terugtrekking.

In een ingewikkelde fabriek

Sinds het begin van de jaren zestig is de complexiteit van cannabis geleidelijk aan onthuld. Van cannabis is nu bekend dat het meer dan 100 verschillende "fytochemicaliën" bevat, waaronder Δ-9-tetrahydrocannabinol (THC) en cannabidiol (CBD).

Er zijn ook een hele reeks andere cannabinoïden, samen met een verscheidenheid aan vluchtige "terpene" -verbindingen, die verschillende cannabissoorten hun onderscheiden aroma's en smaken geven.

Momenteel zijn de farmacologie en psychotrope profielen van zowel THC als CBD goed begrepen.THC wordt bijvoorbeeld beschouwd als de belangrijkste psychoactieve chemische stof in marihuana, verantwoordelijk voor zijn bedwelmende effecten en belonende en afhankelijkheidsproducerende eigenschappen. Daarentegen is aangetoond dat CBD de psychoactieve bijwerkingen van THC neutraliseert.

In termen van hun functionele effecten op de hersenen hebben we in onderzoek met ratten aangetoond dat blootstelling van adolescenten aan THC kan leiden tot een langdurige hyperactieve toestand van de dopamineroutes in de hersenen. Deze zijn van cruciaal belang voor veel psychiatrische aandoeningen zoals schizofrenie en zijn ook gedeeltelijk verantwoordelijk voor de belonende en verslavende eigenschappen van opioïden.

Ander pre-klinisch onderzoek heeft aangetoond dat blootstelling van adolescenten aan THC de gevoeligheid voor de verslavende eigenschappen van heroïne op latere leeftijd kan verhogen.

Opmerkelijk genoeg heeft CBD precies het tegenovergestelde effect op dopamine. We hebben bijvoorbeeld aangetoond dat CBD de sensitisatie van het dopamine-systeem in de hersenen kan blokkeren als reactie op medicijnen zoals amfetamine.

Zelfs in het volwassen brein konden we aantonen dat terwijl THC acuut dopamine activeert, vergelijkbaar met medicijnen zoals morfine en heroïne, CBD de dopamine-activiteit verlaagt.

Het verhaal wordt nog interessanter als we kijken naar de effecten van cannabinoïde signalen in specifieke hersencircuits.

'Kappa' en 'Mu' receptoren

Omdat THC dopamine sterk activeert, waren onze eerste vermoedens dat het activeren van de hersenen cannabinoïde-receptoren opioïden nog verslavend zou kunnen maken.

Zoals met alle onderzoeken, is het verhaal echter nog nooit zo duidelijk. Toen we bijvoorbeeld naar specifieke hersengebieden zoals de prefrontale cortex of de amygdala gingen, ontdekten we dat het activeren van het cannabinoïde receptorsysteem opioïden juist extreem "aversief" (minder verslavend) maakte als gemeten in onze knaagdiermodellen, dus produceerden ze hun belonen effecten.

Meer verrassend, toen we drugs gebruikten om de cannabinoïde-receptoren te blokkeren, waren de lonende effecten van opioïden sterk toegenomen.

Dit betekent dat cannabinoïde-receptoren in deze hersencircuits fungeerden als een gating-mechanisme - waarmee werd gecontroleerd hoe de hersenen de lonende effecten van opioïden ervoeren.

We konden toen vaststellen dat de cannabinoïde-receptoren in deze hersencircuits de opioïde-verslavingssignalen eigenlijk besturen via twee afzonderlijke receptormechanismen in de hersenen. De "kappa" -receptor was verantwoordelijk voor het aversief maken van opioïden; de "mu" -receptor stelde cannabinoïden in staat om opioïden nog verslavend te maken.

Kortom, medicijnen als THC, die de cannabinoïde-receptoren van het brein kunnen activeren, kunnen het verslavende vermogen van opioïd-klasse-geneesmiddelen daadwerkelijk verminderen, vooral in bepaalde aan verslaving gerelateerde hersencircuits - door te regelen hoe de belonende en verslavende eigenschappen van opioïden worden verwerkt.

Zie ook: Stoned Lobsters verhogen het debat over het gebruik van marihuana om dieren ethisch te doden

Daarentegen is aangetoond dat CBD de dopamineroutes van de hersenen sterk remt en mogelijk anti-verslavingspotentieel bezit. Er zijn al veelbelovende gegevens uit humane klinische onderzoeken die suggereren dat CBD inderdaad kan dienen als een veelbelovende behandeling voor opioïd-gerelateerd verslavend gedrag.

Cannabis als verslavingsbehandeling?

Het is duidelijk dat de twee hoofdbestanddelen in cannabis, THC en CBD dramatisch verschillende effecten in de hersenen kunnen produceren, met name in hersencircuits die verband houden met opioïde-verslaving.

Niettemin blijven er nog belangrijke vragen die moeten worden beantwoord. We moeten ons inzicht in precies hoe THC en CBD hun effecten produceren, verbeteren.

Nog belangrijker is dat er dringend behoefte is aan klinische proeven in de vroege fase om te onderzoeken of en hoe THC, CBD of misschien combinaties van beide kunnen dienen om zowel de belonende, afhankelijkheidsproducerende effecten van opioïden te verzachten. En of ze de verslavingsgerelateerde aanpassingen die in de hersenen voorkomen, kunnen omkeren tijdens de vicieuze cirkel van opioïde-verslaving, afhankelijkheid, terugtrekking en terugval.

Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd op The Conversation van Steven Laviolette. Lees hier het originele artikel.

$config[ads_kvadrat] not found