Sword Combat in 'For Honor' is precies wat het moet zijn

Middeleeuwse gevechten zijn een ongebruikelijke kernfocus voor de multiplayer van een videogame. Meestal zien we gevechten gericht op bogen, pijlen en op melee-gebaseerde wapens met slechts een snuifje magie erin. Ondanks het feit dat maar weinig spellen erin geslaagd zijn om de kunst van het beheersen van het zwaard vast te leggen. Het nieuwste project van Ubisoft Voor eer kan dat gewoon veranderen.

Voor eer speelt zich af in de nasleep van een grote cataclysmische gebeurtenis die de wereld vernietigde, waardoor er schaarse hoeveelheden hulpbronnen over het landschap verspreid lagen, waarna de overlevenden begonnen te vechten. De drie facties - ridders, vikingen en samoerai - zijn sindsdien in een eeuwig conflict verstrikt geraakt. Het maakt niet uit wie je uiteindelijk speelt (de speler moet natuurlijk een kant kiezen), je zult de kunst van de strijd onder de knie moeten hebben.

The Art of Battle is de poging van Ubisoft Montreal om melee-gevechten opnieuw te definiëren voor een multiplayer-generatie. Elk gevecht in Voor eer draait om dit aanvals-en-bloksysteem naast een reeks combo's en hulpprogramma's die variëren van krijger tot krijger in het spel.

Wanneer je een andere speler op het slagveld inschakelt, wordt je gevraagd om de bewakingsmodus te betreden. Dit trekt een kleine wijzerplaat achter je personage op met drie verschillende richtingen: Boven, links en rechts. Door je thumbstick (of muis) in een andere richting te bewegen, blokkeer je actief aanvallen vanuit die richting en kun je vanaf dezelfde aanval aanvallen. Het doel? Om de aanvallen van je tegenstander aan te passen om te blokkeren terwijl je ook je tegenstander aanvalt waar deze niet blokkeert.

In wezen is de Art of Battle een systeem dat werkt erg goed in multiplayer-engagementen met andere spelers dankzij de actieve mechanica. Elk blok dat je succesvol aflegt, voelt als een prestatie en elke aanval die je landt heeft een momentum achter de rug - vooral wanneer je een succesvolle ketting trekt of een vlaag slagen blokkeert zonder een slag te slaan. Dat gezegd hebbende, het kost veel tijd om te wennen, wat in eerste instantie frustrerend blijkt te zijn. Maar als je het eenmaal hebt, grijpt het je echt op een manier die weinige melee combat-systemen doen.

Nadat je de basis van het systeem hebt opgebruikt, moet je ook enkele van de geavanceerde technieken onder de knie hebben, zoals ontwijken en bewaken breken. Dodging is precies zoals het klinkt: een manier om vijandelijke aanvallen snel te vermijden ten koste van enige uithoudingsvermogen. Deze bewegingen kunnen ook worden gecombineerd met verschillende basisaanvallen om speciale bewegingen te gebruiken, zoals pommelstakingen die de visie van je tegenstander voor een korte tijd verdoezelen.

Combinatieaanvallen zijn ook opgenomen in de geavanceerde helft van Voor eer Het gevecht. Deze aanvallen zijn specifiek voor je personage en laten je een reeks lichte, zware en speciale bewegingen combineren om een ​​krachtige of gespecialiseerde actie tegen je tegenstander uit te voeren. Heel erg zoals traditionele vechtspellen, moeten deze worden beheerst om echt te slagen tegen combinaties van andere karakterarchetypen.

Als je eenmaal een goed begrip hebt van de basistechnieken en hun meer geavanceerde tegenhangers, Voor eer wordt een spel dat draait om het beheersen van de juiste timing en het optimaal benutten van je personage. Bijna elke aanval en combo in het spel kan worden tegengegaan, en je zult moeten beginnen met het uitzoeken van elk daarvan. Zelfs dan zul je moeten werken aan aanvallen vanuit verschillende richtingen en proberen je tegenstander te misleiden om zichzelf open te laten door je bewaker in beweging te zetten - wat je ook kan openen om aan te vallen. Het is een hoog-risico, hoog-beloningssysteem dat uw bloed het pompen en de handen die schudden maakt.

Eerlijk gezegd, kan de kunst van het gevecht in het begin extreem overweldigend zijn, dat vereist een hoop oefening om echt te begrijpen. Ik heb minstens vier uur besteed aan het leren hoe elk van de bewegingen van mijn Viking Vanguard in gevechten werkte en wanneer ik ze moest gebruiken. Dat gezegd hebbende, voelde ik me alsof ik eigenlijk aan het leren en verbeteren was met elk gevecht. Er was tastbare vooruitgang tijdens het vechten met specifieke personages in duels.

Hoewel grotere afspraken zeker een beetje werk nodig hebben voordat ze worden gelanceerd, Voor eer Is geweldig begonnen met de een-op-een gevechten. Niet alleen neemt het systeem het (wat ik alleen maar kan aannemen) gespannen gevoel van zwaardgevechten op zich, maar het doet dit op een manier die beloont en gecentreerd is op individuele vaardigheden.