Gorilla-studie onthult een verrassende reden waarom mannen banden hebben met baby's

Vaderlijke zorg - waar vaders zorgen voor hun kinderen - is zeldzaam bij zoogdieren (dat wil zeggen dieren die leven geven aan jonge kinderen).Wetenschappers hebben meer dan 6.000 zoogdiersoorten geïdentificeerd, maar vaderlijke zorg komt slechts voor in vijf tot tien procent van hen.

Mensen vallen in die categorie, samen met soorten zoals muizen en leeuwen. Er zijn ook een aantal Zuid-Amerikaanse apensoorten waarbij mannetjes gelijke of grotere kinderopvang oplopen dan vrouwen. Maar deze soorten zijn de uitzonderingen, niet de regel.

Wetenschappers geloven dat de reden waarom zoveel mannelijke zoogdieren zich niet bezighouden met de zorg voor hun jongen, is omdat ze hogere 'return on investment' krijgen als hun energie wordt besteed aan het zoeken naar meer paringmogelijkheden in plaats van actief ouderschap. Eenvoudig gezegd, mannelijke zoogdieren die hun tijd besteden aan het produceren van meer baby's dan aan het verzorgen van degene die ze hebben, zullen meer nakomelingen nalaten. Natuurlijke selectie is in de loop van de tijd een voorkeur voor mannen die deze strategie gebruiken, dus vaderlijk gedrag krijgt zelden een evolutionair houvast.

Berggorilla's, gevonden in de bergen van Rwanda, Oeganda en de Democratische Republiek Congo, behoren tot de uitzonderingen op de regel.

Hoewel berggorillagroepen vol zijn van complexe sociale dynamieken, zoals menselijke families dat zijn, zijn in veel groepen enkele van de sterkste sociale bindingen die we waarnemen tussen volwassen mannetjes en baby's - zelfs als de kinderen niet de eigen nakomelingen van de mannetjes zijn. Vanaf het moment dat jonge gorilla's oud genoeg zijn om hun moeders te verlaten, volgen ze overal mannen. Mannen zijn op hun beurt extreem tolerant. Sommigen houden ze regelmatig vast, spelen met, verzorgen en laten zuigelingen met hun nesten in hun nest slapen.

In een recente studie probeerden mijn collega's en ik te bepalen waarom dit het geval zou kunnen zijn, omdat dit gedrag niet alleen hun eigen baby's ten goede kwam. We ontdekten dat de gorilla's die de meeste tijd met jongvolwassenen doorbrachten, niet alleen de hunne, ook de meeste kinderen verwekte.

Dit is een opmerkelijke bevinding, aangezien berggorilla's geen soort zijn waarin de wetenschappelijke theorie dit soort gedrag voorspelt, laat staan ​​een verband met het uiteindelijke reproductieve succes van de mannetjes. Ze hebben de gedrags- en fysieke kenmerken van een soort waarbij van mannetjes wordt verwacht dat ze hun energie steken in het vinden van paringsmogelijkheden, en niet van het zich binden met baby's.

De studie

Voor onze studie hebben we 30 jaar genetische paterniteitsgegevens gebruikt om te bepalen welke mannetjes de baby hebben verwekt en vergeleken die met honderden uren gegevens over hun gedrag. We hebben vastgelegd welk percentage van de tijd van elke man hij besteedde aan het verzorgen en rusten met baby's. In totaal hebben we gegevens van 23 mannen opgenomen, die gezamenlijk 109 kinderen verwekten.

Onze modellen laten zien dat, in de loop van hun leven, mannen die dat wel doen het meest bij het verzorgen en rusten met zuigelingen wordt verwacht dat ze ongeveer vijf keer zoveel kinderen verwekken als de mannetjes die het minst doen. Dit klopt zelfs na controle voor andere zeer belangrijke factoren, zoals hoe lang het mannetje leefde en welke dominantiepositie hij bekleedde.

Dit is een verrassende bevinding. Wanneer we de zorg van de vader zien bij zoogdieren, is het grootste deel van de tijd in soorten die monogaam zijn - dat wil zeggen, mannen alleen paren met een enkele vrouw, en omgekeerd. Gorilla's zijn niet monogaam en de zeer goed ontwikkelde kenmerken van de mannetjes om te vechten (zoals grote spieren en tanden) suggereren dat hun primaire strategie is om voor nieuwe paringkansen te vechten, niet om voor baby's te zorgen.

Hoewel we niet precies weten waarom de mannetjes die meer om baby's geven het beter doen dan hun leeftijdsgenoten die dat niet doen, is onze beste gok dat vrouwelijke gorilla's het liefst met de mannetjes paren die het leukst zijn voor baby's. Er zijn echter andere mogelijkheden die moeten worden onderzocht, bijvoorbeeld, misschien hebben mannen met persoonlijkheden die vrouwen leuk vinden, ook meer de neiging om met baby's om te gaan.

Ongeacht hoe de relatie tussen de relatie van mannetjes met baby's en hun voortplantingssucces zich voordoet, als mannen die de sterkste sociale banden hebben met baby's ook de meeste kinderen achterlaten, dan verwachten we dat na verloop van tijd een groter en groter deel van de mannelijke gorilla's zouden zich met dit soort gedrag bezighouden.

Zie ook: Een nieuwe aanwijzing over de laatste gemeenschappelijke voorouder van de mensheid met apen is onthuld

Vermoedelijk kan er iets soortgelijks zijn gebeurd tussen de nu uitgestorven soort die leidde tot moderne mensen. Onze voorouders, zoals de gorilla's, waren waarschijnlijk niet monogaam. En toch moeten mannen van deze soort op een gegeven moment ook zijn gaan interacteren met en zorgen voor zuigelingen.

Het soort verzorging dat mannelijke gorilla's doen is extreem rudimentair in vergelijking met wat mensen doen. Desalniettemin is het opmerkelijk vanwege de inzichten die het kan verschaffen over hoe mannelijke zorgverlening in de afstamming die tot mensen leidde, de gebruikelijke evolutionaire uitbetalingen kon hebben overwonnen die hem ervan weerhielden te evolueren in de meeste levende zoogdiersoorten.

Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd op The Conversation door Stacy Rosenbaum. Lees hier het originele artikel.