Waarom de omhelzing van Paula Abdul een 'So You Think You Can Dance'-contestant heeft gemaakt

Je kunt Chi Tahani niet de schuld geven van kotsen op Paula Abdul. Gisteravond, na de jongen Dus jij denkt dat je kunt dansen haar kleine hartje ging naar Beyoncé's 'Countdown', ze ontving een ronde knuffels van de juryleden om alleen maar over Abdul te braken. Terwijl Tahani haar misselijkheid opvoerde naar de omhelzing van Paula - "Ze kneep me net te strak vast!" - zenuwen hebben mogelijk een rol gespeeld. En wie zou er niet ongerust over zijn na een reeks salto's voor bijna vijf miljoen kijkers te hebben neergezet en vervolgens een poplegende op de nationale tv te hebben gepakt?

Door te kotsen, deed Tahani alleen wat de evolutie ons heeft getraind om te doen. Biologen beschouwen angst als een psychologische, fysiologische en gedragsmatige toestand die wordt veroorzaakt door bedreigingen voor welzijn of overleving - in het geval van jonge Tahani, de aanwezigheid van de uitgestrekte armen van Paula Abdul en een massaal publiek - die gepaard gaat met ongelukkige bijwerkingen.

De angstige staat is in wezen een staat van voorbereiding: de systemen van het lichaam schoppen overdrive, maken zich klaar om te gaan met of ontsnappen aan een potentieel gevaarlijke situatie (vroege mensen hadden significant meer bedreigende dingen om mee om te gaan dan oudere popsterren). Onze zintuigen raken opgewonden, we halen onze verwachtingen omhoog en ons autonome systeem bereidt zich voor op de strijd door de hartslag te versnellen en de bloeddruk te laten stijgen. Wat Tahani op het podium meemaakte, was een moderne Fox-tv-equivalent van een face-to-face confrontatie met een prehistorisch roofdier, waardoor haar lichaam geen andere keus had dan de vecht-of-vluchtreactie in te gaan.

Sommige hersens, zoals Tahani, gaan af en toe overboord wanneer ze zich klaarmaken voor de strijd, misschien omdat ze het gevaar overschatten dat feitelijk door de dreiging wordt veroorzaakt. Een ongelukkig neveneffect van overmatige voorbereiding is misselijkheid, wat in dit geval veroorzaakt dat iemand over een popsterjasje braakt. De fysieke inspanning van de dans zelf speelde waarschijnlijk ook een rol door Tahani's half verteerde pre-performance snack op te rollen.

Mensen met angststoornissen - ongeveer 3,3 miljoen Amerikanen - bestaan ​​de hele tijd in de overbereide staat. Dat wil niet zeggen dat ze altijd op de rand van kotsen zijn - maar ze hebben te maken met de constante aanwezigheid van andere bijwerkingen van angst, zoals rusteloosheid, slapeloosheid en overmatige zorgen.

Gelukkig voor Tahani ging haar angstige episode even snel voorbij als hij opkwam, en ze kon de reactie van haar lichaam afwrijven als een kampioen, zeggende: "al het geluk kwam uit op haar jas" nadat Abdul het uit haar had geperst. Haar optreden - van start tot kokhalzen - was in één woord: ziek.