De Venus Rover is een solaire zeilboot

Mars en Pluto zijn de planeten (nou ja, planeet en dwerg planeet) die nu al de liefde bezorgt, maar het is belangrijk dat er nog steeds een heleboel ruimte is om te verkennen. En NASA is van plan om een ​​rover in een andere richting te sturen, richting Venus.

Er zijn slechts twee grote hindernissen bij het onderzoeken van het oppervlak van de Evening Star - de enorme drukken (meer dan 90 keer die van de aarde) en de extreem hoge temperaturen (dichtbij 500 graden Celsius, waardoor het de heetste planeet in het zonnestelsel wordt). Iets zo delicaat als Curiosity kan dit soort omstandigheden niet aan. Je hebt iets nodig dat onderdelen en instrumenten hard en verhard zijn.

Dus NASA geeft $ 245.000 aan een Arkansas-startup om hitte- en drukbestendige microchips te ontwikkelen die kunnen worden gebruikt voor het bouwen en besturen van een rover voor Venus.

Het bedrijf, Ozark Integrated Circuits, heeft al een chip gemaakt die bestand is tegen 350 graden Celsius. Ozark wil proberen een siliciumcarbidesubstraat te gebruiken in combinatie met een eigen substantie die iets oplevert dat tegen hogere temperaturen bestand is.

De chips zouden deel uitmaken van de door de NASA voorgestelde Venus Landsailing Rover, die Venus 'wind met hoge dichtheid zou gebruiken om het voertuig naar voren te duwen, en mogelijk ballonnen zou gebruiken om over obstakels en ruw terrein te zweven. Zo'n rover zou nog steeds een effectief koelsysteem nodig hebben dat de rover van al zijn energie niet zou verzwelgen. Een optie kan een Stirling-motor zijn die in principe warmte omzet in mechanische energie.

Als de tests van Ozark succesvol zijn, zullen ze een enorme stap voorwaarts betekenen om een ​​echte rover klaar te maken voor het bestuderen van Venus. Tot dusverre waren de beste gegevens die we hebben verzameld de Venera 14-sonde van de Sovjet-Unie, die op een hete oktoberdag in 1981 op Venus terechtkwam en 57 minuten overleefde voordat hij aan de hitte overlijdt. Arme kleine vent.