Venus Fly Trap-wetenschap die is verbonden met onweersbuien in een nieuwe studie

De stikstof- en fosforarme veengebieden in Noord- en Zuid-Carolina zijn niet de ideale plekken om voedingsstoffen op te nemen, dus de geduldige vliegenvanger van Venus moest evolueren en een andere manier aanpassen om te overleven. Op die manier is moord - de beroemde vleesetende planten lokt en dineert dan op mieren, sprinkhanen, spinnen en natuurlijk vliegt. Onderzoekers hebben het mechanisme gekend dat ervoor zorgt dat de plant een voertuig van de dood wordt, maar nieuw onderzoek suggereert dat het proces lijkt op een ander wonder van de natuur: onweersbuien.

Zoals de video hierboven laat zien, wanneer een vlieg landt op een vliegenvanger van Venus, wordt de plant ertoe aangezet zijn schelpachtige bladeren te sluiten en het insect te verstrikken. Maar het proces is ingewikkelder dan dat: wanneer een insect de "trigger hair" -sensoren van de plant aanraakt, genereren ze een elektrisch signaal dat de motorcellen activeert. Dat is de eerste aanwijzing voor de flytrap dat het etenstijd is - als de plant opnieuw de triggerharen tegenhoudt, wordt een andere elektrische impuls ontstoken. Door deze elektriciteitsschakeling schiet water richting de bladeren, een proces dat de vorm van de bladeren verandert van bol tot hol en de zogenaamde "val" wordt afgesloten.

Op donderdag tijdens de 71e Annual Gaseous Electronics Conference presenteerden wetenschappers van de University of Alabama en Oakwood University een abstract waarin hun bevindingen werden beschreven dat insecten die borstelen tegen de triggerharen van de plant niet de enige stimuli zijn die een vangst aanwakkeren. Sterk reagerende chemicaliën, dezelfde die verschijnen na een bliksemstorm, veroorzaken ook hetzelfde effect.

In het experiment heeft het team lucht met een elektrische generator geïoniseerd om zoiets als "koud plasma" te creëren. Deze plasmastroom - waaronder waterstofperoxide, stikstofmonoxide en ozon - werd vervolgens naar de Venus-vliegenvallen gevoerd. Toen deze zeer reactieve chemicaliën de fabriek troffen, signaleerden ze ook motorcellen, waardoor de vliegenvallen dichtklapten.

Deze chemicaliën triggeren niet alleen een Venus flytrap-aanval, maar zijn ook integrale aspecten van onweer. Dat komt omdat wanneer verlichting toeslaat, dit een duidelijke invloed heeft op de chemie van de lucht: de NASA ontdekte in 2003 dat de hoeveelheden ozon en stikstofoxide die door bliksem werden veroorzaakt, die van menselijke activiteiten in de troposfeer overtreffen, en er zijn aanwijzingen dat bliksem waterstofperoxide in regenwater produceert tijdens onweersbuien.

Wetende dat bliksem gerelateerde chemicaliën van invloed zijn op Flytraps van Venus is niet alleen cool - de kennis heeft implicaties voor de toekomst van "intelligente materialen". Science Magazine, de onderzoekers achter dit experiment hopen dat, door het proces te begrijpen van hoe chemicaliën plantensignalen kunnen activeren, ze dat proces kunnen nabootsen om materialen te maken die van vorm veranderen na een soortgelijke trigger. Gelukkig kunnen we gebruik maken van wat de Flytrap van Venus ons kan leren - en niet eindigen als vliegen, gevangen en opgelost door spijsverteringssappen.