Het donkere web is eigenlijk niet anders dan de rest van het internet

$config[ads_kvadrat] not found

Het deep- en darkweb zijn duistere plekken... - DE DONKERE KANT VAN INTERNET AFL. 11

Het deep- en darkweb zijn duistere plekken... - DE DONKERE KANT VAN INTERNET AFL. 11

Inhoudsopgave:

Anonim

In de nasleep van recente gewelddadige gebeurtenissen in de VS, zijn veel mensen bezorgd over de toon en inhoud van online communicatie, inclusief het 'donkere web'. Ondanks de sinistere klinkende zin is er niet slechts één 'duister web'. ”

De term is eigenlijk vrij technisch van oorsprong en wordt vaak gebruikt om enkele van de minder bekende hoeken van het internet te beschrijven. Zoals ik in mijn nieuwe boek bespreek, Weaving the Dark Web: Legitimacy on Freenet, Tor en I2P, de online diensten die deel uitmaken van wat het "dark web" wordt genoemd, evolueren sinds de vroege dagen van het commerciële internet - maar vanwege hun technologische verschillen worden ze niet goed begrepen door het publiek, beleidsmakers of de media.

Dientengevolge denken mensen vaak aan het donkere web als een plaats waar mensen drugs verkopen of gestolen informatie uitwisselen - of als een zeldzaam deel van het internet dat Google niet kan doorzoeken. Het is zowel, en geen van beide, en nog veel meer.

Anonimiteit en privacy zoeken

Kortom, donkere websites zijn net als elke andere website, bevatten alle informatie die de eigenaren willen bieden en zijn gebouwd met standaard webtechnologieën, zoals hostingsoftware, HTML en JavaScript. Donkere websites kunnen worden bekeken door een standaard webbrowser zoals Firefox of Chrome. Het verschil is dat ze alleen toegankelijk zijn via speciale netwerkroutingsoftware, die is ontworpen om anonimiteit te bieden aan zowel bezoekers aan websites als aan uitgevers van deze sites.

Websites op het donkere web eindigen niet in ".com" of ".org" of andere meer gebruikelijke webadresuiteinden; ze bevatten vaker lange reeksen letters en cijfers die eindigen op ".onion" of ".i2p." Dit zijn signalen die software zoals Freenet, I2P of Tor vertellen hoe donkere websites te vinden terwijl de identiteit van gebruikers en hosts privé blijft.

Die programma's zijn een paar decennia geleden begonnen. In 1999 begon de Ierse computerwetenschapper Ian Clarke Freenet als een peer-to-peer-systeem voor computers om verschillende soorten gegevens gedecentraliseerd te verspreiden in plaats van via de meer gecentraliseerde structuur van het reguliere internet. De structuur van Freenet scheidt de identiteit van de maker van een bestand van de inhoud, waardoor het aantrekkelijk werd voor mensen die anonieme websites wilden hosten.

Niet lang nadat Freenet begon, ontwikkelden het Tor-project en het Invisible Internet Project hun eigen afzonderlijke methoden voor het anoniem hosten van websites.

Tegenwoordig heeft het meer gebruikte internet miljarden websites - maar het donkere web is klein, met tienduizenden sites op zijn hoogst, althans volgens de verschillende indexen en zoekmachines die deze drie netwerken doorkruisen.

Een meer privé-web

De meest gebruikte van de drie anonieme systemen is Tor - die zo prominent aanwezig is dat reguliere websites zoals Facebook, de New York Times, en de Washington Post bedien versies van hun websites die toegankelijk zijn op Tor's netwerk. Het is duidelijk dat die sites niet proberen hun identiteit geheim te houden, maar ze hebben zich op de anoniemmakende webtechnologie van Tor verzameld om gebruikers in staat te stellen om privé en veilig verbinding te maken zonder dat regeringen dat weten.

Bovendien is het Tor-systeem zo opgezet dat gebruikers anoniem niet alleen op donkere websites kunnen surfen, maar ook op reguliere websites. Het gebruik van Tor voor privétoegang tot het reguliere internet komt veel vaker voor dan het gebruiken van het donkere web.

Morele aspecten van 'donker' browsen

Gezien de vaak sensationele berichtgeving in de media over het donkere web, is het begrijpelijk dat mensen denken dat de term 'donker' een moreel oordeel is. Hitmen te huur, terroristische propaganda, kinderhandel en uitbuiting, wapens, drugs en gestolen informatiemarkten klinken behoorlijk donker.

Toch plegen mensen met enige regelmaat misdaden op het internet - waaronder proberen huurmoordenaars op Craigslist in te huren en Venmo te gebruiken om geneesmiddelen te kopen. Een van de activiteiten die vaak worden geassocieerd met het donkere web, terroristische propaganda, komt veel vaker voor op het reguliere internet.

Het definiëren van het dark web alleen door de slechte dingen die daar gebeuren negeert de innovatieve zoekmachines en privacy-bewuste sociale netwerken - evenals belangrijke bloggen door politieke dissidenten.

Zelfs klagen dat donkere webinformatie niet wordt geïndexeerd door zoekmachines mist de cruciale realiteit dat zoekmachines nooit grote delen van het reguliere internet zien - zoals e-mailverkeer, online gamingactiviteit, streaming videodiensten, documenten die binnen bedrijven worden gedeeld of op gegevens -aandeelsservices zoals Dropbox, academische en nieuwsartikelen achter paywalls, interactieve databases en zelfs posts op socialemediasites. Uiteindelijk is het donkere web inderdaad doorzoekbaar zoals ik het uitleg in een hoofdstuk van mijn boek.

Dus, zoals ik suggereer, wordt een meer accurate connotatie van "dark" in "dark web" gevonden in de zin "donker worden" - bewegende communicatie van duidelijke en openbare kanalen naar gecodeerde of meer private.

Beheersingen beheren

Door al deze angsten en morele oordelen te richten op het donkere web, riskeren we mensen onnodig bang te maken voor online veiligheid en hen ten onrechte gerust te stellen over online veiligheid.

Het financiële dienstverlenende bedrijf Experian verkoopt bijvoorbeeld diensten die beweren "het donkere web te controleren" om klanten te waarschuwen wanneer hun persoonlijke gegevens door hackers in gevaar zijn gebracht en online te koop worden aangeboden. Maar om zich aan te melden voor die dienst, moeten klanten het bedrijf allerlei persoonlijke informatie geven - inclusief hun sofinummer en e-mailadres - precies die gegevens die ze willen beschermen. En ze moeten hopen dat Experian niet gehackt wordt, zoals zijn concurrent Equifax deed, door de persoonlijke gegevens van bijna elke volwassene in de VS in gevaar te brengen.

Het is onnauwkeurig om aan te nemen dat online criminaliteit is gebaseerd op het donkere web - of dat de enige activiteit op het donkere web gevaarlijk en illegaal is. Het is ook onnauwkeurig om het donkere web te zien als inhoud die buiten het bereik van zoekmachines valt. Handelen aan deze onjuiste aannames zou regeringen en bedrijven ertoe aanzetten om online activiteiten te controleren en te controleren - en riskeren publieke steun te geven aan inspanningen om privacy te schenden.

Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd op The Conversation door Robert Gehl. Lees hier het originele artikel.

$config[ads_kvadrat] not found