VRT Nieuws - ongelijke behandeling van mannelijke en vrouwelijke hartpatiënten
Door de jaren heen hebben archeologen manieren ontwikkeld om te leren over de oorsprong, het dieet en zelfs hun werk van hun overblijfselen. Maar deze technieken zijn onder normale omstandigheden controversieel, en nog meer bijslachtig wanneer de resten worden gecremeerd. Verbazingwekkend genoeg laat nieuw onderzoek zien dat het mogelijk is om zeer gedetailleerde informatie te verzamelen uit oude, beschadigde, gecremeerde botten - zelfs die van een individu. seks.
In een krant die woensdag in het tijdschrift is gepubliceerd PLOS One, onderzoekers laten zien hoe het geslacht van gecremeerde menselijke resten te bepalen. Het team, geleid door Claudio Cavazzuti, Ph.D., een onderzoeker op het gebied van archeologie aan Durham University in het Verenigd Koninkrijk, laat zien dat de nieuwe methode net zo nauwkeurig is in het bepalen van seks als de typische methoden die worden gebruikt voor het analyseren van intacte skeletten.
Mannen en vrouwen hebben fysieke kenmerken in hun skeletten die op hun geslacht wijzen - laten we zeggen, de grootte en afmetingen van bepaalde botten - maar vóór deze studie wisten wetenschappers niet of deze kenmerken na crematie nog konden worden gemeten. Het proces verbreekt immers skeletten in scherven en stof.
Desalniettemin gebruikte het team van Cavazzuti 24 botten van 124 gecremeerde mensen in Italiaanse begraafplaatsen in het bronzen en ijzertijdperk, en keken ze naar 24 van deze kenmerken onder de scherven om het geslacht van de persoon te raden. Vervolgens keken ze naar de geslachtsgebonden objecten waarmee elke persoon was begraven om hun gok te bevestigen: "wapens en scheermessen voor mannen; spiraaltorens, eenvoudige boog of 'bloedzuiger' fibula, faïence of glazen kralen voor vrouwen."
Het blijkt dat de markers de crematie kunnen overleven.
Van de 24 functies die de onderzoekers hebben gemeten, konden er acht 80% van de tijd het geslacht van de persoon nauwkeurig voorspellen. Dit is ongeveer net zo nauwkeurig als eerder geaccepteerde meetmethoden intact skeletten.
"Acht van de 21 geanalyseerde variabelen toonden een mate van nauwkeurigheid in de seksevaluatie die gelijk was aan of groter dan 80%, een waarde die over het algemeen als een maatstaf wordt beschouwd voor het evalueren van de bruikbaarheid van een bepalingsmethode," schrijven ze.
Deze acht kenmerken werden gemeten in botten die bekend staan als de straal, patella, onderkaak, talus, dijbeen, eerste middenvoetsbeentje, lunaat en opperarmbeen. Het meest veelbetekenende kenmerk van het stel is het hoofd van het onderarmbeen dat bekend staat als de straal, die aanzienlijk verschilt tussen mannen en vrouwen. Dus terwijl de gemiddelde persoon niet in staat is om naar een skelet te kijken en het geslacht van de persoon waar het toe behoort te vertellen, hebben de onderzoekers ontdekt hoe het te reconstrueren uit deze kleine kenmerken van botfragmenten.
Deze nieuwe studie is een groot probleem voor archeologen omdat crematie bekend staat om botten te vervormen, niet alleen door ze in fragmenten te breken, maar ook door ze uit te rekken en te draaien terwijl ze opwarmen.Als de bevindingen van deze studie worden bevestigd, zal dit bevestigen dat menselijke botten een duidelijk meetbaar niveau van seksueel dimorfisme behouden - het fysieke verschil tussen mannen en vrouwen - zelfs na te zijn vervormd door vuur. De onderzoekers hopen dat anderen ervan kunnen leren en de bevindingen kunnen toepassen bij het decoderen van de demografie van oude populaties die voorheen een mysterie waren.
"Dit is een nieuwe methode ter ondersteuning van de bepaling van het geslacht van menselijke gecremeerde resten in de oudheid," zei Cavazzuti. "Eenvoudig, repliceerbaar, betrouwbaar."
Abstract: Het schatten van menselijke resten is een van de belangrijkste onderzoeksstappen voor fysische antropologen en archeologen die zich bezighouden met funeraire contexten en proberen de demografische structuur van oude samenlevingen te reconstrueren. Het is echter algemeen bekend dat in het geval van crematies de beoordeling van seks kan worden gecompliceerd door het destructieve / transformerende effect van het vuur op de botten. Osteometrische normen die zijn gebouwd op onverbrande menselijke resten en hedendaagse gecremeerde series zijn vaak ontoereikend voor de analyse van oude crematies en resulteren vaak in een aanzienlijk aantal misclassificaties. Dit werk is een poging om de schaarste aan methoden die kunnen worden toegepast op pre-proto-historisch Italië te overwinnen en dient als methodologische vergelijking voor andere Europese contexten. Een set van 24 anatomische eigenschappen werd gemeten op 124 in de Bronstijd en in de ijzertijd gecremeerde personen met duidelijk vermeerderde grafgoederen. Ervan uitgaande dat geslacht grotendeels gecorreleerd is met geslacht, werden mannelijke en vrouwelijke distributies van elk gemeten individuele kenmerk vergeleken om seksueel dimorfisme te evalueren door middel van inferentiële statistieken en de Chaktaborty en Majumder-index. Het onderscheidend vermogen van elke variabele werd geëvalueerd door cross-validatietests. Acht variabelen leverden een nauwkeurigheid op die gelijk was aan of groter dan 80%. Vier van deze variabelen vertonen ook een vergelijkbare mate van precisie voor beide geslachten. De meest diagnostische metingen zijn van radius, patella, onderkaak, talus, femur, eerste middenvoetsbeentje, lunate en humerus. Over het algemeen zijn de mate van seksueel dimorfisme en de betrouwbaarheid van schattingen verkregen uit onze serie vergelijkbaar met die van een modern gecremeerd monster opgenomen door Gonçalves en medewerkers. Desondanks zijn de gemiddelde waarden van de mannelijke en vrouwelijke distributies in onze casestudy lager, en de toepassing van het cut-off-punt, berekend op basis van de moderne steekproef voor onze oude individuen, veroorzaakt een aanzienlijk aantal misclassificaties. Dit resultaat bevestigt de noodzaak om populatiespecifieke methoden te ontwikkelen voor het sexeren van de gecremeerde resten van oude personen.
'Female Simulations' tonen gruwelijke patronen van dronken mannelijke seksuele agressie
Een recente studie gepubliceerd in het tijdschrift Aggressive Behavior gebruikt een dystopische simulatiespel om een donkere neiging tot seksuele agressie te verlichten, ongeacht hoeveel alcohol deelnemers van tevoren hadden. 'Vrouwelijke simulaties' werden gebruikt om te beoordelen hoe mannen zouden reageren nadat hun seksuele avances werden weerlegd.
Evolutionaire psychologen tonen het effect van overwinning op mannelijke promiscuïteit
De resultaten van een nieuwe studie in Human Nature laten zien dat mannen, althans, de neiging hebben om meer promiscous te handelen na een atletische overwinning, ongeacht of het terecht is verdiend of niet. Zoals het experiment heeft onthuld, kan het geloven dat je hebt gewonnen net zoveel effect hebben als winnen.
Verrast? de mannelijke en vrouwelijke geest tijdens de contactloze fase
Aan het einde van een relatie is niet praten het moeilijkst. Maar zijn er verschillen tussen de mannelijke en vrouwelijke geest tijdens de fase zonder contact?