Neil deGrasse Tyson: "Press Should not Have Written" on Oumuamua Theory

Wanneer Harvard-onderzoekers een artikel schrijven dat suggereert dat een vreemde ruimtesteen genaamd Oumuamua een buitenaardse sonde is die van ver is gestuurd, is het moeilijk om ertegen te verzetten erover te praten. Dat is wat er deze week is gebeurd, toen een voorbedrukt papier in arXiv het verklaren van de vreemd snelle versnelling van de interstellaire bezoeker suggereerde dat het misschien een buitenaardse sonde was, die de media wild joeg. De populaire astrofysicus Neil deGrasse Tyson was niet onder de indruk.

In een interview met omgekeerde, de StarTalk host becommentarieerde zowel de buitenaardse sondetheorie als de respons van de media daarop.

"Ja, er is een idee dat het iets buitenaards kan zijn," zegt hij. "Ik ben niet overtuigd."

Het grootste deel van het artikel, uitgegeven door Harvard Institute for Theory and Computation-onderzoekers Shmuel Bialy, Ph.D., en Abraham Loeb, Ph.D., gaat in op de mogelijkheid dat de zonnestralingsdruk - die wordt uitgeoefend door fotonen van de zon - mogelijk verantwoordelijk voor de vreemde versnelling van Oumuamua. Het 'buitenaards wezen' verschijnt echter in de laatste paragrafen van het artikel.

Als alternatief is een meer exotisch scenario dat 'Oumuamua een volledig operationele sonde kan zijn die opzettelijk naar de aarde wordt gestuurd door een buitenaardse beschaving… Deze discrepantie is gemakkelijk op te lossen als 'Oumuamua geen willekeurig traject volgt, maar eerder een gerichte sonde is.

Het probleem van Tyson met het nieuws rondom dit artikel is het feit dat het een elektronische preprint is. Acceptatie en categorisering van preprints naar de online repository arXiv wordt gemodereerd door een panel van experts, maar deze papers zijn met name niet peer reviewed. Peer review is het proces waarbij studies en hun resultaten worden beoordeeld door andere experts in het veld, om ervoor te zorgen dat de openbaar gemaakte gegevens accuraat en authentiek zijn.

"Wat had moeten gebeuren, was dat de pers niet over dat document had moeten schrijven voordat het peer-reviewed was", zegt Tyson. "Het was alleen ingediend, en de pers hangt in de mand aan het ding."

Riep! omgekeerde schreef over de theorie, net als de overgrote meerderheid van wetenschappelijke publicaties die de buitenaardse sondetheorie opmerkten, de nieuwscyclus domineerden. Dat gezegd hebbende, zullen sommigen beweren dat het koosjer is om over een preprint als deze te schrijven als duidelijk wordt gemaakt dat het papier een voordruk is. De wetenschappelijke gemeenschap is hierover verdeeld: aan de ene kant kunnen wetenschappers hun werk publiceren voordat ze door het lange proces van peer review gaan, zodat ze snel feedback en gezoem krijgen, wat erg nuttig kan zijn, vooral voor jonge wetenschappers. Aan de andere kant lopen ze het risico dat hun werk wordt opgeschept door andere onderzoekers in het veld - en dat ze onjuiste gegevens vrijgeven in de wereld.

"Voor de bredere wetenschappelijke gemeenschap is een algemene angst dat substandaard werk, dat peer review niet overleefd zou hebben, op grote schaal beschikbaar zal zijn", schreef Jocelyn Kaiser in een gids voor in Duitsland gepubliceerde voordrukken Wetenschap in 2017.

Ondertussen in Natuur, Tom Sheldon, de senior persmanager bij het Science Media Center in Londen, argumenteerde in juli: "Stel je vroege bevindingen voor die lijken aan te tonen dat klimaatverandering natuurlijk is of dat een gemeenschappelijk vaccin onveilig is. Preprints op onderwerpen zoals die kunnen, als ze een verhaal worden dat viraal gaat, uiteindelijk miljoenen misleiden, ongeacht of dat de bedoeling van de auteurs was."

Gelukkig zullen het Oumuamua-document en zijn suggestie over de buitenaardse sondetheorie waarschijnlijk geen even ernstige gevolgen hebben als die Sheldon naar voren brengt, hoewel het meer nerveuze opwinding over buitenaards leven kan opwekken dan gerechtvaardigd is door de overpeinzingen van twee Harvard-wetenschappers. Het papier van Bialy en Loeb is het op zijn minst geweest aanvaard naar het dagboek Astrophysical Journal Letters - wat betekent dat het binnenkort peer review zal ondergaan - dus de komende maanden zullen laten zien of de astrofysica-gemeenschap in het algemeen, zoals Tyson, niet overtuigd is.

Startalk seizoen 5 premieres op 12 november op het National Geographic-kanaal.