Debunking the Optics of Ghostly Sightings

De geheel nieuwe herstart van Ghostbusters heeft misschien net een oude franchise nieuw leven ingeblazen, en dat succes waarschijnlijk zal oversteken en hernieuwde belangstelling zal wekken voor de oude kunst van spokenjagen. (Ik zeg kunst omdat het zeker geen wetenschap is.)

Er zijn tal van manieren waarop ware gelovigen het bestaan ​​van geesten met empirische gegevens proberen te rechtvaardigen, en je kunt hier lezen waarom ze uit elkaar vallen onder echte controle. Maar een van die tastbare zaken - optisch bewijs - verdient een beetje meer uitpakken.

De optica van geesten kan vallen onder twee brede observaties: wat een individu ziet met hun twee ogen, of een schijnbaar onverklaarbare eigenaardigheid opgepikt door fotografisch bewijs.

Het menselijk oog is een staaltje van evolutie, maar het heeft nog steeds zijn grenzen. Er is een reden waarom de uitdrukking "eyes playing tricks" zo algemeen wordt begrepen - onze ogen zien soms dingen die er niet zijn, of kunnen de natuurlijke wereld niet correct observeren en vertalen in iets logischs. Zoals je misschien uit persoonlijke ervaring weet, hebben mensen de neiging om te slapen 's nachts, dus onze ogen zijn niet echt geweldig om dingen te zien in omgevingen met weinig licht. We hebben geen membraan dat door nachtdieren wordt genoemd tapetum licidim, waardoor weinig licht dat in het oog valt terugstuitert naar lichtreceptoren voor een helder zicht 's nachts. Voor mensen wordt licht eenmaal door onze hengels en kegeltjes opgenomen - en het zijn de eerste die 's nachts het meest actief zijn. Hengels werken op basis van activiteit door het eiwit rodopsine, wat ongeveer 30 minuten kan duren om te regenereren wanneer je aanvankelijk in een donkere omgeving wordt gegooid.

Dan is er een aandoening genaamd matrixing die optreedt bij weinig licht. Matrixing is wanneer de hersenen een slecht begrepen vorm veranderen in iets dat je al herkent. Als je een geest verwacht, zul je enige bizarre strepen van licht of vreemde vormen interpreteren in het idee dat het Casper is of een van zijn asshole-ooms.

Dat brengt ons op een andere manier met het blote oog (niet) naar geesten: wanneer je ogen in orde zijn, maar de natuur is rommelig. Een van de grootste vormen van vreemde lichtverschijnselen die mensen eeuwenlang hebben gezien als een teken dat geesten en bovennatuurlijke geesten bestaan ​​en over de wereld zwerven, is de ignis fatuus (Middeleeuws Latijn voor 'dwaze vuur', en in de volksmond beter bekend als de wilsklok): een vorm van atmosferisch licht dat vaak wordt gezien door nachtreizigers die dicht bij moerassen, moerassen of marsen zijn. Deze spectrale, flikkerende lichten waren ingebed in de folklore als tekenen van geesten.

Om de grenzen van het menselijk oog te compenseren, vertrouwen moderne spokenjagers op fotografische technologie. Tegenwoordig kunnen de lenzen in camera's aantoonbaar de wereld vangen beter dan mensen - dus het idee is dat als een camera iets opneemt dat het menselijk oog niet kan, het echt moet zijn.

Verrassing: dat is het niet. Camera's zijn technisch superieur aan menselijke ogen, maar dat betekent niet dat ze niet onderhevig zijn aan hun tekortkomingen. Er zijn veel verschillende aberraties die bij fotografie voorkomen, maar één in het bijzonder wordt een bol genoemd, waarbij een cirkelvormig object op een afbeelding onzichtbaar is voor het blote oog, maar heel duidelijk zichtbaar op een foto. Deze vaag cirkelvormige dingen lijken gewoon willekeurig te zweven. Sommige spokenjagers hebben beweerd dat ze concrete tekenen zijn van een bovennatuurlijke aanwezigheid in een huis of kamer.

Visuals in deze wereld zijn nog steeds een soort work-in-progress. Onze ogen zijn ondergedompeld in kunstmatige vormen van licht zoals ze nog nooit eerder zijn geweest - en de menselijke evolutie heeft zich traag aangepast aan deze dingen. Camera's zijn een uiterst nuttige en belangrijke nieuwe technologie, maar ze zitten ook nog steeds vol problemen. En natuurlijk is er nog steeds veel dat we niet over de wereld begrijpen, maar dat betekent niet dat vreemde lichten een aanwijzing zijn voor iets dat buitenaards is. Moraal van het verhaal: als het op een geest lijkt, is het waarschijnlijk niet.