NASA viert Viking-verjaardag met een toekomst van de mens op Mars

Woensdag markeert de 40e verjaardag van NASA's Viking 1 sonde wordt het eerste ruimtevaartuig om op Mars te landen. Het was misschien wel de mijlpaal die Mars van een verre, kortstondige interesse veranderde in een tastbare obsessie die we direct konden bestuderen. We hadden mensen pas acht jaar geleden op de maan gezet. Het vooruitzicht dat een mens voet kon zetten op de rode planeet, voelde eindelijk echt en haalbaar.

Natuurlijk, 40 jaar later, hebben we dat doel nog steeds niet bereikt. Het is echter verkeerd om te zeggen dat we niet minder dichtbij zijn. Tijdens het symposium 'Viking at 40' van NASA's Langley Research Center, een paneldiscussie genaamd 'De toekomst van Mars-exploratie', waarin we precies weten hoeveel vooruitgang we hebben geboekt - en wat nog belangrijker is, precies wat we nog meer moeten bereiken mensen op Mars gaan van obsessie naar prestatie.

"Het Apollo-publiek en de Viking-menigte hadden één heel belangrijk ding gemeen: ze sloten gewoon de deuren rond iedereen die zei dat het niet mogelijk was", zei Greg Williams, een plaatsvervangend beheerder onder het Directoraat Mensverkenning en Operaties van de NASA. Het Mars-team heeft dezelfde tact genomen bij het bedenken hoe zijn reis naar Mars zal plaatsvinden.

Elke fase van de reis betekent het verplaatsen van de operationele tijdschaal naar langere stappen en zich aanpassen aan die dingen. Bijvoorbeeld, in de fase van de Aarde-Reliant (waar we momenteel zijn), kunnen we mensen binnen een paar uur terughalen van het ISS als we dat wilden. Wanneer we naar de Aarde-onafhankelijke fase verhuizen, zullen we die luxe niet hebben. Een bemanning op het oppervlak van Mars die naar huis moet, heeft nog steeds behoefte maanden op z'n minst.

Dus Williams benadrukt dat de sleutel is om de dingen meer autonoom te maken en onze infrastructuur en technologie buiten de baan van de aarde en in de diepe ruimte te duwen.

"We gaan de voordelen benutten van het hebben van deze grote natuurlijke satelliet die rond de aarde draait", zei Williams. Hij heeft het over de maan - die de NASA al lang gekend heeft, is de sleutel om ons naar Mars te brengen. De maan- en cis-maanruimte zullen een essentiële bewijsgrond zijn voor het opzetten van communicatie-instrumenten, diepe ruimtevluchtinfrastructuur en het testen van het ruimtevaartuig dat we gebruiken om ons naar de rode planeet te brengen.

Het nieuwe Space Launch System is cruciaal voor het verzenden van zwaar ruimtevaartuig dat is voorzien van voldoende middelen om de bemanning aan boord te laten overleven. Orion zal dat ruimtevaartuig zijn, waarvan Williams zegt dat het in staat zal zijn om een ​​bemanning te ondersteunen voor maximaal 1000 dagen.

Naast die dingen zijn er twee essentiële stukjes die nodig zijn om mensen naar Mars te sturen. Het verplaatsen van ruimtevaartuigen van chemische voortstuwing naar iets sneller en duurzamer is één. NASA is van plan om een ​​van deze technologieën, zonne-elektrische voortstuwing, uit te testen op de Asteroid Redirect Mission die het komende decennium aanstaande is. Steve Jurczyk, adjunct-beheerder van de afdeling Ruimtetechnologie van de organisatie, zegt dat ze ook kijken naar nucleaire elektrische, nucleaire thermische en zelfs zeer krachtige elektrische voortstuwingstechnologieën zoals plasmavoortstuwing. Helaas is het duidelijk dat NASA op dit moment nogal wat werk te doen heeft om de ontwikkeling van nieuwe voortstuwingstechnologieën te ondersteunen en ons van chemische brandstoffen af ​​te houden.

Een ander essentieel stuk is natuurlijk gerelateerd aan menselijke bewoning - en daarom blijft het Internationale Ruimtestation zo'n belangrijk laboratorium om deze dingen te testen. Jurczyk is niet verlegen om te zeggen dat het bureau en zijn ingenieurs de betrouwbaarheid van levensondersteunende systemen echt moeten verbeteren als ze ervoor zorgen dat een bemanning de zeven tot acht maanden durende reis naar Mars en terug kan maken en alle levensondersteunende systemen zal in één stuk blijven.

NASA besteedt dit probleem feitelijk aan particuliere bedrijven. Williams besprak het feit dat het bureau kijkt naar ontwerpen van deep space-habitats van verschillende bedrijven en hoopt binnenkort een van die ontwerpen te selecteren voor de ontwikkeling van een werkend, testbaar prototype tegen het midden van de jaren 2020. Naar alle waarschijnlijkheid zullen we habitats als deze in cis-maanruimte rondzweven en toestaan ​​dat menselijke populaties zich verder uitstrekken voorbij een baan met een lage baan.

Ellen Stofan, hoofdwetenschapper van NASA, legt uit dat als het erom gaat te zorgen dat astronauten in goede conditie zijn, voeding en lichaamsbeweging niet kunnen worden overschat. "Die dingen die ons hier op aarde gezond houden, houden onze astronauten ook in de ruimte gezond", zei ze. De truc is om ervoor te zorgen dat astronauten hebben toegang om apparatuur en goed voedsel te oefenen. Dat is de reden dat de ISS-ploeg nieuwe oefenapparatuur test en probeert verse groenten op te kweken in een microzwaartekrachtomgeving.

Stofan besprak de toekomstige rol van moderne medische technologie en opkomende genetica voor de gezondheid en veiligheid van toekomstige astronauten - ideeën die ze vorige week al trof, terwijl we erkenden dat we nog meer te ontdekken hadden als het erom ging de achteruitgang van het gezichtsvermogen voor mensen in de ruimte op te lossen, en beter bepalen van de rol van epigenetica bij het beschermen van mensen tegen kosmische straling. Maar ze denkt dat tegen de tijd dat de 2030's ronddraaien, "we klaar zijn aan de menselijke kant om mensen gezond te laten marcheren en klaar om te werken, en ze ook weer gezond te krijgen."

Ten slotte is er de hele kwestie van ervoor te zorgen wanneer mensen do kom aan de oppervlakte, ze hebben al de tools en infrastructuur die ze nodig hebben om daadwerkelijk op het oppervlak van Mars te leven en te werken. Volgens Jurczyk: "we zullen nieuwe technologieën nodig hebben." En hij betekent er veel van. Slechts een paar van hen zullen beschikken over een stroominfrastructuur, nieuwe pakken om extreme klimaten aan te kunnen, robots die kunnen helpen bij het bouwen en onderhouden van bestaande infrastructuur en het vermogen om duurzaam brandstof, water, zuurstof en structuren op het aardoppervlak te produceren. Jurczyk en NASA zien astronauten op Mars voor ogen, "zo veel mogelijk van het land leven."

NASA lijkt er zijn best voor te doen.