Orgasmes zien er duidelijk anders uit over culturen, vindt nieuwe studie

Populaire kennis en wetenschappelijk onderzoek hebben de overtuiging bestendigd dat het gezicht van een persoon maakt wanneer het orgasme hetzelfde is dat ze maken als ze pijn hebben. Voor sociaal psycholoog Jose-Miguel Fernández-Dols, Ph.D., en zijn collega's leek dit een paradox van de menselijke geest. Als de ene prikkel pijnlijk is en de andere prikkelbaar, hoe zou deze dan op dezelfde manier op het menselijk gezicht kunnen manifesteren? In een nieuwe studie over o-gezichten en pijngezichten in Proceedings van de National Academy of Sciences, zij schetsen hun antwoord op dit raadsel.

Toen zij aan hun onderzoek begonnen, hadden de Fernández-Dols van de Universidad Autónoma de Madrid en zijn collega's niet de bedoeling om de opvattingen van het publiek over het gezicht van het orgasme te verstoren. Het orgasme zelf, vertelt hij omgekeerde, was niet echt het punt. Ze wilden weten of pijn en orgasme er echt hetzelfde uitzagen op menselijke gezichten, en belangrijker nog, ze wilden weten waarom ze dat wel of niet deden.

Er zijn studies die het idee ondersteunen dat de gezichtsuitdrukkingen die tijdens pijn en orgasme worden geproduceerd niet te onderscheiden zijn, maar de studie van het team weerlegt dat. Ze gaan verder dan alleen verschillen in gezichtsuitdrukking, ze laten zien dat de manier waarop mensen mentaal vertegenwoordigen - hoe zij denken een gezichtsuitdrukking zou eruit moeten zien - een orgasme of een pijnlijk moment kan sterk verschillen. Bovendien laten ze zien dat het gezicht van het orgasme in alle culturen verschilt.

"De studie laat zien dat mensen een uitgesproken mentale representatie hebben van de uitdrukking van pijn, die een interculturele consistentie lijkt te hebben - tenminste tussen de twee groepen die worden bemonsterd - en een duidelijke representatie van seksueel genot," zegt Fernández-Dols.

Ten eerste creëerde het team een ​​geautomatiseerde 'face movement generator', die een gezicht synthetiseerde door willekeurig een combinatie van fijne gezichtsbewegingen te selecteren, zoals het weven van wenkbrauwen, het rimpelen van de neus of het rekken van de lip. Vervolgens kijken in totaal 40 waarnemers - waarvan de helft zich identificeert met de westerse cultuur en de andere helft met Oost-Azië - 3,600 beproevingen van deze gezichten af.

Bij elke rimpel van de neus en de rek van de lip werd aan de kijkers gevraagd om het gezicht te identificeren als iemand die pijn, een orgasme of een of andere 'andere' ervaring vertoonde. Hun follow-up taak was om te beschrijven hoe nauw het gezicht overeenkwam met hun mentale representatie van de ervaring: is het soort van als een orgasme, of is het definitief een orgasme?

Terwijl een paar deelnemers gespannen waren om te identificeren hoe een gezicht in pijn eruit ziet, bereikte de groep een consensus. Maar toen het op het gezicht van een persoon aankwam die een orgasme ervoer, waren ze niet zo uniform: mensen uit westerse culturen hadden de neiging om met wijdopen ogen te kiezen met gapende monden, en mensen uit Oost-Aziatische culturen kozen lachende gezichten met strakke lippen.

Fernández-Dols zegt dat alleen verdere studies de verschillen in de mentale representaties van de o-face kunnen verklaren, vooral omdat gelijkenissen of verschillen tussen culturen te wijten kunnen zijn aan zowel biologische als culturele factoren. Maar voor nu hebben hij en zijn team een ​​aantal hypothesen.

"De uitdrukking van pijn kan meer adaptieve relevantie hebben dan de uitdrukking van seksueel genot," zegt hij. "Aan de andere kant kan de uitdrukking van pijn beter zichtbaar zijn dan de uitdrukking van seksueel genot."

De zinvolle afhaalmaaltijden, stelt Fernández-Dols, is dat "mensen solide, consensuele mentale representaties ontwikkelen die een eigen leven leiden, met belangrijke gevolgen voor het menselijk gedrag." De studie gaat voorbij aan studies die stellen dat gezichtsgedrag universele emoties overbrengt berichten die alle mensen kunnen begrijpen.

Zoals de verschillen in o-face mentale representatie tussen Oost-Aziatische en Westerse culturen aantonen, hebben gezichtsuitdrukkingen geen universele betekenis in culturen. Het is mogelijk dat sommige van hen dat zouden kunnen, maar voorlopig lijkt het erop dat een orgasme gezicht kan verschillen, afhankelijk van wie het heeft - of wie er naar kijkt.

Studie Abstract:

Het onderscheid tussen positieve en negatieve emoties is fundamenteel in emotiemodellen. Intrigerend, suggereert neurobiologisch werk gedeelde mechanismen over positieve en negatieve emoties. We hebben getest of vergelijkbare overlap optreedt in de gezichtsuitdrukkingen in het echte leven. Tijdens piekintensiteiten van emotie werden positieve en negatieve situaties met succes onderscheiden van geïsoleerde lichamen maar niet van gezichten. Niettemin ervoeren kijkers illusoire positiviteit of negativiteit in de niet -agnostische gezichten wanneer ze met lichamen werden gezien. Om de onderliggende mechanismen te onthullen, creëerden we verbindingen met intense negatieve gezichten in combinatie met positieve lichamen, en omgekeerd. Waargenomen affect en mimicry van de gezichten verschoven systematisch als een functie van hun contextuele lichaamsemotie. Deze bevindingen dagen standaardmodellen van emotie-expressie uit en benadrukken de rol van het lichaam bij het uiten en waarnemen van emoties.