Zwemmen's Big Secret: The Mysterious Fifth Stroke

Zwemmen is zwemmen. We nemen aan dat we weten hoe we het moeten doen of we vermijden water. In elk Olympisch seizoen kijken we hoe driehoekige mensen ongelooflijke onderwater snelheden bereiken met behulp van de vier slagen in het hart van de sport: de borstcrawl, borstslag, rugslag en vlinder. Het is een sport die we begrijpen. Of niet.

Sportwetenschappers zijn begonnen te suggereren dat we niet zo snel zwemmen als we zouden kunnen zijn. Ze hebben een nieuwe slag ontwikkeld om atleten een voorsprong te geven in wereldwijde competities. Ter inspiratie hebben ze zich tot de meest waarschijnlijke bronnen gewend, de bescheiden maar goed zwemmende vis.

Het lijkt een voor de hand liggende keuze, maar de mechanica van vissen zwemmen werkt niet op natuurlijke wijze met het menselijk lichaam. Vis glijden onder het water aan hun zijden, wiebelt met hun staarten om hen voort te stuwen. Een studie in toonde aan dat tonijn twee keer zo snel kon zwemmen als dolfijnen, hun neefjes van zoogdieren schommelden in een staart van 90 graden. De heersende verklaring is dat het de vissen zijn die de spreekwoordelijke overhand hebben, omdat de vortexen die worden opgewekt tijdens het flicking van hun staarten zich horizontaal door het water verspreiden. Dolfijnen - en mensen - zwemmen met hun gezicht naar beneden en de vortexen die gecreëerd worden door tegen de grond in te slaan en tegen het wateroppervlak botsen, waardoor de beweging van de zwemmer naar voren wordt gestoord.

Het aanpassen van de fish kick aan het menselijk lichaam is niet eenvoudig, maar het is effectief. Misty Hyman gebruikte de fish-kick op de Olympische Spelen van 2000 tijdens het onderwatergedeelte van haar race en won uiteindelijk goud. In een interview met Nautilus, legde ze uit dat de zwemmer moet scharnieren aan de schouders, ribben, heupen en knieën, en dan het hoofd en de armen in een enkele, golvende beweging samenvoegen. Het is in wezen het doen van de dolfijnenschop - de techniek die wordt gebruikt in de vlinderslag - horizontaal, en het is een stuk moeilijker dan het lijkt. Hyman demonstreert de fish kick en ziet er zowel gracieus als onthutsend in de vorm van een minnow uit.

Een ander voordeel van de fish kick is dat alles onder water plaatsvindt. De slagen die we gewend zijn, vinden plaats aan het wateroppervlak, maar deze omgeving heeft zijn grenzen. Als oppervlakzwemmers worden we beperkt door onze 'boeggolf', een nautische term die wordt gebruikt om de golf te beschrijven die voor een boot groeit terwijl de boeg door het water beweegt. Terwijl sommige dieren (zoals dolfijnen) letterlijk over die golf kunnen springen, zijn we niet in staat om er omheen te komen - maar we kunnen onder het.

Het is aan de orde of de moeilijkheidsgraad van het beheersen van de visschop belangrijker is dan het potentieel voor een enorm verhoogde snelheid, maar het heeft meerdere Olympische atleten er niet van weerhouden om het eens te proberen. Of de Olympische Spelen ooit exclusief onderwaterraces zullen zijn, zal alleen de tijd uitwijzen.

Maar dat zouden ze absoluut moeten doen.