Nieuw bordspel 'Star Wars Rebellion' is de beste versie van ooit gemaakt ruimtegebrek

Terreur is geen emotie die normaal gesproken wordt geassocieerd met bordspellen. Maar wanneer er een Death Star in een baan rond de basis zweeft die je weggestopt hebt in de hoek van de galactische map - en het Empire alles te doen heeft om te winnen, raakt het oppervlak van Endor - zetten de emoties zich in. 'Star Wars Rebellion' gaat over het maken van deze momenten, wat betekent dat het een verre van stressvrij streven is. De belangrijkste prestatie hier is de verminderde afstand tussen overwinning en nederlaag. De secundaire prestatie is de nauwkeurige weergave van een grote ruimte operacrise in plastic en karton.

In 'Rebellion', het nieuwste in de consequent fantastische Fantasy Flight Star Wars-games, ben je ofwel de imperials of de rebellen, jager of opgejaagd. Vanaf het allereerste begin, vóór de eerste zet, hebben de rebellen een keuze - waar plaats je je basis? Als de IMP's struikelen over deze laatste redding van hoop en gerechtigheid, is de mal op. Het enige wat het rijk hoeft te doen is een paar dobbelstenen gooien om je troepen van de kaart te vegen. En met zijn superieure vuurkracht zijn de kansen niet in uw voordeel, jongen. Dus verstop je je basis in een of andere rommelige binnenplaneet, zoals Voldemort zijn Gruzielement op een stortplaats had moeten gooien, of stop je hem recht onder de neusgaten van het rijk en hoop dat je over het hoofd gezien wordt in een dodelijk moment van keizerlijke overmoed? ? Zelfs voordat de eerste beurt begint, moet je je tafel op Sun Tzu channelen.

Maar alle felle ruimte fascistische couture en gevierde AT-ATs in het universum kan de tijd niet stoppen. De imperials staan ​​op een klok - te lang treuzelen en je zult zien dat de rebellenalliantie het heelal tegen je heeft gekeerd. Omdat noch de imperiale noch de rebellenzijde overweldigd lijkt, speelt de asymmetrie van 'Star Wars Rebellion' zich af in een voorbeeldig modern spelontwerp. Dit zit ingeklemd tussen de vibes van old-school games zoals de imperfecte informatie van Stratego en de vuisten van Risk van wee soldaten. (De gebeeldhouwde miniaturen op de grond en in de ruimte - waarvan er 153 zijn - zijn de plastic merch-erfenis van Star Wars waardig.)

In de loop van het spel, ga je met je leiders op excursie (en ja, alle Skywalkers die je zou verwachten verschijnen, samen met enkele diepe duiken in Moffs en generaals). In de zes eerste keer spelen, wegrennen om een ​​planeet te bevrijden of een tegenstander in carbonite te omsingelen voelde opwindend. In herhaalde spellen kan de frisheid echter afnemen. Bovendien kan bekendheid met de kaarten van de andere speler u een competitief, misselijkmakend voordeel bieden. Als je de imperiale speler bent en toevallig weet dat Yoda op Dagobah leeft, kun je bijvoorbeeld preventief de moerasplaneet vernietigen, samen met Luke's hoop op een Jedi-training en een heel specifieke kaart in het Rebeldek.

Toen Fantasy Flight in november 'Rebellion' aankondigde, prees de uitgever het filmische aspect van het spel. Er is maar één struikelblok: 'Rebellion' biedt geen echt narratief gevoel. Omdat je met een pak kaarten speelt, geen script, voelt het gevoel alsof iemand een hoge kwaliteit Lucasfilm fanfisch uitgeprint heeft en door een shredder heeft geduwd. Dit is meer een meningsverschil dan een fatale fout, maar ga niet in een spel van 'Rebellion' in de verwachting dat iemand een net Kurt Vonnegut-diagram van je 3 uur aan tafel zou kunnen maken.

Misschien is het minste hersenkrakende aspect van het spel het gevecht zelf, dat komt door wie betere worpen van de dobbelstenen krijgt. Er zijn manieren om je geluk te verminderen, namelijk gevechtskaarten plus het aantal eenheden in de fracas. 'Rebellie' komt met alle voors en tegens van rollende botten: aan de ene kant kan die scrappy holdout Y-wing misschien in staat zijn om een ​​Super Star Destroyer te vernietigen, als je je geluk opdringt; aan de andere kant beginnen enkele van de gigantische veldslagen - met name wanneer de imperialisten zich op de rebellenbasis begeven - te slepen terwijl je door de Yahtzee-bewegingen gaat.

Maar 'Rebellion' maakt het heel gemakkelijk om langs deze onvolkomenheden heen te kijken - je zult de overgrote meerderheid van je tijd besteden aan proberen slim te zijn, door een kritieke Star Destroyer-faciliteit op Corellia te saboteren of Darth Vader op de nietsvermoedende Mon Mothma van je tegenstander te laten springen. Het is allemaal ontzettend leuk. Zorg dat je dat rebellerende pokergezicht klaar hebt staan ​​als de Death Star voorbij komt varen.