Groenlandse ijsbaan haalt de hoogste smelttemperaturen in 350 jaar, Study Shows

In de nasleep van de apocalyptische bevindingen van de vierde nationale klimaatbeoordeling die op Black Friday 2018 werd vrijgegeven, blijft het vernietigende bewijs van het vermogen van de mensheid om de planeet te verwoesten zich blijven ophopen. De meest recente doom-beladen factoid? Na het analyseren van de laatste 350 jaar van het smelten van het ijs, weten wetenschappers dat de ijskap van Groenland sneller smelt dan ooit.

Een studie gepubliceerd in Natuur op 5 december onthulde het alarmerende nieuws. Onder leiding van Luke D. Trusel, een assistent-professor in de School of Earth and Environment aan de Rowan University, heeft het team satelliet- en expeditiedata samengevoegd om de eerste continue analyse van de gehele ijskap te produceren die meer dan 300 jaar beslaat van smelt en afvoer.

"Je zou dit een soort waarschuwing van het klimaatsysteem kunnen noemen," vertelt Trusel omgekeerde. "Letten we op de waarschuwing die het klimaat ons geeft? Het is een vraag die we gezamenlijk moeten aanpakken."

"De smelttarieven van vandaag zijn van de hitlijsten af"

De Groenlandse ijskap, drie keer zo groot als Texas, heeft een oppervlakte van 1,7 miljoen vierkante kilometer (650.000 vierkante mijl). Het is ook de belangrijkste bron van nieuw water dat aan de oceanen wordt toegevoegd, meldt Trusel.

"Vanuit historisch perspectief zijn de smelttemperaturen van vandaag buiten de hitlijsten", zegt Sarah Das, een glacioloog bij Woods Hole Oceanographic Institution en een van de co-auteurs van het onderzoek, in een verklaring. "We vonden een stijging van 50 procent in de afvloeiing van smeltwater van ijskap ten opzichte van het begin van het industriële tijdperk en een toename van 30 procent sinds de 20e eeuw alleen."

Deze tarieven zorgen voor een uitzonderlijke hoeveelheid smeltwater. Tijdens piekafvoer in de zomer van 2012 verloor de ijskap meer dan 90 procent van het oppervlak en dumpte 600 gigaton water in de oceaan.

Satellietgegevens gaven de groep Europese en Amerikaanse wetenschappers een goed idee van smelten in de afgelopen decennia, maar om verder te gaan, waagde de bemanning zich naar Groenland om ijskernen te verzamelen, een verticaal monster ijs verwijderd uit een ijskap of gletsjer. De lagen leggen een record van het klimaat vast in de loop van vele seizoenen en jaren.

"Het vinden van de juiste locatie was absoluut een uitdaging", zegt Trusel. "Het doel was om niet een te hoog niveau te vinden waar het helemaal niet smelt, en niet te laag waar het gewoon wegloopt of te ijzig en moeilijk te interpreteren is."

De resultaten van deze studie hebben ook gevolgen voor Groenland. Groenland smelt niet alleen sneller dan ooit, maar het effect van dit smelten zal waarschijnlijk de wereldwijde klimaatverandering versnellen.

De vicieuze opwarmcyclus

Zodra de smelttempo's beginnen te stijgen, geven ze een vicieuze cirkel van versnelling. Zee-ijs kan ongeveer 50 procent van de straling reflecteren in de ruimte, maar wanneer dit heldere witte ijs en de sneeuw zich transformeren in donker ijs of water, absorberen deze plekken meer warmte van de zon. (Roet van bosbranden zal een vergelijkbaar antwoord geven.)

Door warmte aan de oceaan toe te voegen nemen watermoleculen toe in volume en energie, waardoor de oceaan uitzet - een proces dat thermische uitzetting wordt genoemd. Dit open water reflecteert ook slechts 10 procent van de straling terug naar de ruimte, en de algehele toename van de warmte maakt het moeilijker voor ijs om het volgende seizoen te hervormen. Smelt en herhaal.

Als de hele Groenlandse ijskap zou smelten, zou deze 7 meter (ongeveer 23 voet) zeespiegelstijging naar de aarde kunnen toevoegen. Extreme zeespiegelstijging brengt steden als New Orleans, het al overstroomde Venetië en Shanghai in gevaar, om er maar een paar te noemen.

Anders dan Groenland zijn gletsjers, ijskappen en het continent Antarctica - de grootste afzonderlijke ijsmassa op aarde - de volgende potentiële bijdragen aan de zeespiegelstijging die wetenschappers in de gaten houden. Het werk in Groenland is echter nog lang niet voltooid en Trusel hoopt een terugreis te maken naar onder-bemonsterde gebieden van de enorme ijskap.

"We weten dat er regionale veranderingen gaande zijn", zegt Trusel. "We kunnen meer ijskernen verzamelen en beter begrijpen hoe ze de afgelopen decennia zijn veranderd. Er valt nog meer te begrijpen. '