Video toont het dappere nucleaire ruimteschip Rusland wil naar Mars vliegen

Elon Musk wil naar Mars reizen met SpaceX's geplande monolithische raketaanjager, de Big Falcon Rocket. Ondertussen, aan de andere kant van de wereld, is Vladimir Poetin van plan om naar de Rode Plant te gaan met een nucleair aangedreven ruimteschip dat eruit ziet als iets uit James Cameron's avatar.

Het door de Russische staat gesponsorde ruimteagentschap Roscosmos onthulde plannen om een ​​ruimtevaartuig te bouwen dat zou worden aangedreven door een kernreactor aan boord en zou vliegen met behulp van nucleaire thermische motoren. Dit voorgestelde schip is aangeprezen met het vermogen om een ​​bemanning in de ruimte te ondersteunen zonder de noodzaak van het benutten van zonne-energie, die vaak is gesteld als een mogelijke oplossing voor interstellaire reizen. Dan Kotlyar, een assistent-professor nucleaire radiologische engineering aan het Georgia Institute of Technology vertelt omgekeerde dat met kernenergie aangedreven motoren een nieuw tijdperk van verkenning van het zonnestelsel tot stand zouden kunnen brengen.

"Nuclear thermal propulsion (NTP) -systemen bieden de grootste veelzijdigheid voor nabije deep space missies zoals NASA's geplande Mars en bijna-aarde-asteroïde missies," legt hij uit. "Vanwege hun superieure energiedichtheid hebben deze systemen bijna het dubbele rendement van de beste chemische motoren gecombineerd met vergelijkbare stuwkrachtniveaus."

Op basis van de korte video, lijkt het erop dat het voorgestelde schip zijn levensondersteunende systemen zal aandrijven met behulp van een kernreactor en ook gebruik zal maken van nucleaire motoren.

Space Travel: nucleaire motoren voor transit

Simpel gezegd, nucleaire motoren zijn misschien gewoon beter dan de chemische motoren die worden gebruikt door SpaceX-raketten. Ze gebruiken een kernreactor om een ​​drijfgas op te warmen, zoals vloeibare waterstof, voordat ze het door een spuitmond blazen. Ruimteagentschappen werken er al decennia aan.

NASA's Project Rover-programma begon in 1955 en duurde tot 1973, wat leidde tot de ontwikkeling van 20 verschillende reactoren. Onlangs heeft het Amerikaanse ruimteagentschap de Nuclear Engine voor raketvoertuigtoepassing (NERVA) nieuw leven ingeblazen met de hulp van BWX Technologies in een poging om toekomstige reistijden tussen aarde en Mars te verminderen.

Rusland is ook geen onbekende in dit onderzoek. Afgezien van de aankondiging van Dinsdag door het nucleaire voortstuwingsteam van Roscosmos, bleek de voormalige Sovjet-Unie een motor te hebben getest die vergelijkbaar was met NERVA tot vlak voordat deze viel in 1991.

"Nucleaire thermische voortstuwingssystemen hebben een lange en vruchtbare geschiedenis van onderzoek en ontwikkeling," zei Kotlyar. "Ondanks de grote vooruitgang die is geboekt in het Rover-programma, moet er nog veel werk worden verzet om een ​​werkende nucleaire thermische raket te creëren voor NASA's huidige geplande Mars-missies."

Space Travel: kernreactoren voor liveondersteuning

De ruimte is, zoals je misschien hebt gehoord, een suboptimale omgeving voor het menselijk lichaam. Het kan ons onmiddellijk doden als we onszelf niet beschermen en ons ook langzaam kunnen dragen, zelfs als we veilig aan boord van het internationale ruimtestation zijn. Om in het grote onbekende te leven, hebben we een constante toevoer van elektrische energie nodig om de apparaten te behouden die ons daar levend houden.

Afgezien van regelmatige bevoorradingsmissies, heeft het ISS dat wel acres van zonnepanelen die zonnestralen absorberen om 84 tot 120 kilowatt elektrisch vermogen te produceren, dat het opslaat in batterijen. Roscosmos wil dat alles vervangen door een kernreactor, die mogelijk maar gevaarlijk zou kunnen zijn.

NASA heeft al miniatuurkernreactoren ontwikkeld, KRUSTY genaamd, die zich voorstelt om ruimte buitenposten te gebruiken. Elk is in staat om 10 kilowatt aan vermogen te leveren, genoeg om meerdere gemiddelde huishoudens te runnen. Dus ongeveer tien van deze kleine reactoren kunnen dezelfde energie produceren als de massieve zonnepanelen van het ISS. Dat is geweldig, maar veiligheid is nog steeds een zorg.

Hoewel het proces van het maken van nucleaire energie op aarde grotendeels veilig is geworden, is het natuurlijk niet getest om een ​​bemanning op een ruimteschip te proppen dat wordt aangedreven door radioactieve materialen. Dat gezegd hebbende, geeft Roscosmos 'weergave een alternatieve visie voor verre verre ruimtevaart die veel plaseribeler is dan de Avatar-achtige esthetiek wil doen geloven.