'The Bourne Legacy' kan de 'Bourne'-films van Matt Damon nooit waarmaken

Met alle opwinding over het nieuwe Bourne film met de terugkeer van Matt Damon, het is tijd om terug te kijken op een vergeten hoofdstuk in de geschiedenis van de franchise: The Bourne Legacy, wat de poging van Universal was om een ​​reeks films om te zetten in een quasi-multiversum.

In plaats van Damones moordloze huurmoordenaar, nalatenschap featured Jeremy Renner als Aaron Cross, een andere agent die antwoorden moet vinden op waarom zijn eigen programma op hem jaagt - een direct gevolg van de gebeurtenissen van Bourne Legacy. Dus wat ging er mis?

Op het risico van Universal wacht oneindig voor acteur Matt Damon en regisseur Paul Greengrass op een andere Bourne film na afloop van de originele trilogie, ging de studio verder met een spin-off idee met franchise scenarioschrijver Tony Gilroy in de regisseursstoel.

"Ik kwam niet verder totdat de regels waren … er was geen Jason Bourne. Dat was het gegeven toen ik het eerste gesprek hierover had, "vertelde Gilroy Collider. Het idee dat de film zich niet op Bourne hoefde te concentreren, werd als positief gezien. Hij vertelde het later aan de Washington Post dat zijn redenering om verder te gaan zonder het personage was: "Het enige wat je kunt doen is zeggen dat er een grotere samenzwering is."

Dat op zichzelf is een nieuw idee, zowel voor legitieme vertel doeleinden als voor franchisepotentieel. Het is een gegeven dat het noodlottige geheime programma van Bourne niet de enige zou zijn.En het is niet dat ze Jason Bourne, a la James Bond, zouden herschikken.

Het idee was mogelijk een vruchtbare bodem, maar de ultieme follow-through liet veel te wensen over. De hele verhaallijn van het personage van Edward Norton als poppenspeler achter alle programma's stonk naar reeksen van series, zelfs met de verwachte wendingen van het spionagenre. Het publiek voelde zich bedrogen en besefte dat ze gewoon hun kopie konden bekijken Het Bourne Ultimatum in plaats daarvan.

Het is hetzelfde sentiment dat Michael Atkinson in zijn gemaakt heeft Village Voice review, noem het "Van Halenized, met een abrupte verandering van frontman en een resulterende dip in persoonlijkheid." Simpel gezegd, Aaron Cross is geen Jason Bourne, en The Bourne Legacy is niet werkelijk een Bourne-film.

De meest flagrante overtreding van de film zijn de CG-effecten, die heel duidelijk waren, vooral in vergelijking met de praktische stunts die enkele van de beste delen van de eerdere films waren.

Zijn moeizame eerste act toont Renner die door Alaska marcheert in wat lijkt op een advertentie van North Face, en politieke intriges waarbij gestopte shirts kibbelen over hoe ze hun bureaucratische toekomst kunnen garanderen in het licht van het feit dat ze door Bourne zijn uitgeschakeld. Wauw, spannend spul.

Zodra Cross kennismaakt met een biochemicus genaamd Marta (gespeeld door Rachel Weisz) die de sleutel heeft tot zijn capaciteiten - zal God iedereen helpen die telt hoe vaak het woord 'chems' in de hele film wordt gezegd - je zou denken dat het in versnelling zou komen. In plaats daarvan valt het terug in dezelfde verhaal beats als De Bourne-identiteit: Een burger en een soldaat worden achtervolgd door overheidsfunctionarissen via afgelegen plaatsen om de openbaring te stoppen van het programma dat hem heeft gecreëerd, met een einde dat de FBI lijkt te ontwijken en hen in staat stelt samen de zonsondergang in te zeilen.

De Bourne mythologie lijkt niet interessant genoeg om spin-offs te creëren, omdat alles waar vanaf vertakt Bourne zou mensen eraan herinneren hoe afgeleide het is. The Bourne Legacy was een slachtoffer van zijn eigen uitgangspunt. Er zijn een aantal verlossende kwaliteiten, maar het is beter om net als Bourne's geheugenverlies te maken en het te vergeten.