De klimaatovereenkomst van Parijs maakt al een verschil en het is nog niet ondertekend

$config[ads_kvadrat] not found

MILIEU: Wat is het klimaatakkoord en hoe kwam het er?

MILIEU: Wat is het klimaatakkoord en hoe kwam het er?
Anonim

Twee maanden geleden bereikten vertegenwoordigers van 196 landen een consensus. Ze hebben een overeenkomst gesloten om het tijdperk van fossiele brandstoffen te beëindigen. Maar veranderde het klimaatveranderingsakkoord in Parijs de wereld of schopte het gewoon het blik een beetje harder en verder dan normaal? Maanden later is het een statuscheck waard.

Het antwoord is een gekwalificeerd ja, ook al is de officiële ondertekenende partij pas op 22 april. Nee, de wereld veranderde niet echt van de ene dag op de andere. Marktbezoekers zagen de aandelen dalen voor fossielgestookte bedrijven en stegen voor hernieuwbare energie, maar dat waren marktaanpassingen, geen inhoudelijke veranderingen. En met de inspanningen van Obama om de uitstoot van kolen in de wacht te houden, hebben sommige commentatoren erop gewezen dat de overeenkomst van Parijs al in ernstige problemen zou kunnen komen.

Toch is verandering - evenals een grote hoeveelheid roet - in de lucht.

Dit is wat de Overeenkomst van Parijs deed: het maakte het mogelijk een toekomst zonder uitstoot voor te stellen. Om ervoor te zorgen dat de overeenkomst het beoogde doel bereikt, namelijk het beperken van de opwarming tot "ruim onder" twee graden Celsius en het streven naar een beperking tot 1,5 graden, zou de wereld rond het midden van deze eeuw nul netto-emissies moeten bereiken. Dat is snel! Het is een ambitieus - misschien een onmogelijk - doel, maar met de deal van Parijs hebben de landen van de wereld aangekondigd dat het een waardevol doel is en een doel dat ze nastreven.

Het resultaat is een planeet waar langetermijninvesteringen in fossiele brandstoffen niet langer als een haalbare optie worden gezien. Het Noorse fonds voor vermogen van USD 794 miljard dat onlangs werd verkocht van 73 bedrijven, voornamelijk kolenenergiebedrijven, omdat hun milieubeleid een risico vormde voor de winstgevendheid op lange termijn.

InfluenceMap heeft volgens een recent rapport een "golf van pro-klimaatbeleid-activiteit onmiddellijk voorafgaande aan en volgende" de gesprekken in Parijs door bedrijven geregistreerd. De denktank noemde het evenement in Parijs een 'omslagpunt' voor de houding van bedrijven ten opzichte van beleid dat een koolstofarme toekomst ondersteunt.

Fossiele brandstofbedrijven beginnen zelf het schrijven aan de muur te zien. Precies deze week gaf top brass bij BP steun aan een wereldwijde prijs voor koolstofemissies. De aankondiging kwam tijdens een zitting van de International Petroleum Week over de toekomst van fossiele brandstoffen in een koolstofarme wereld. Het was de eerste keer dat de conferentie specifiek tijd besteedde aan het bespreken van de klimaatverandering.

Je zou verwachten dat het enthousiasme voor hernieuwbare energie het afgelopen jaar zou zijn afgenomen, nadat een crash van de olieprijzen de wereld overspoelde met goedkope brandstof, maar dat is niet het geval geweest. Mensen en overheden blijven zien dat hernieuwbare energie op de lange termijn meer sociaal wenselijk is en ook minder riskant. Wat eigenlijk een no-brainer zou moeten zijn: een product dat is gebaseerd op het winnen van een materiaal van eindige voorraad kan op de lange termijn alleen maar duurder worden, terwijl producten op basis van technologie doorgaans exponentieel goedkoper worden.

De conferentie in Parijs heeft een nieuw mondiaal perspectief gestild: fossiele brandstoffen zijn vandaag riskant en zullen morgen achterhaald zijn. Wie wil zich aan dramatische prijsschommelingen houden, meestal om de grillen van de OPEC? Zeker niet Nigeria, Venezuela en Rusland - enkele van de olieproducerende landen die het zwaarst werden getroffen door de recente prijsongeval. Politieke onrust heeft de prijsschok voor die olie-exporteurs en anderen begeleid, en tegelijk een duw om de economie te diversifiëren om te isoleren van toekomstige schommelingen.

Lage olieprijzen betekent iets anders: meer olie- en gasbedrijven sluiten de winkel, terwijl de bedrijven die open blijven, minder investeren in nieuwe bronnen. Prijzen zullen niet voor altijd laag blijven, maar wanneer ze weer omhoog gaan, zal het in een wereld worden die steeds meer elektrische auto's en grotere zonnepanelen produceert. De olievoorraad van de wereld zal nooit opdrogen, maar de vraag ernaar kan gewoon verdampen.

$config[ads_kvadrat] not found