Nieuw fossiel bewijs wijst op een geologische reden voor het splitsen van mensen en chimpansees

Om een ​​fossiel te worden, moet een dier op een heel speciale, meestal zeer slechte manier sterven. Een manier om zijn lichaam te behouden, bijvoorbeeld in een teerput te vallen. Aangezien dit niet vaak gebeurt, kan het moeilijk zijn om fossiel bewijs te vinden. Bij gebrek aan dit soort bewijs hebben wetenschappers schattingen van genetische veranderingssnelheden gebruikt om de timing te schatten van het moment waarop evolutie mensen en chimpansees splitste. Schattingen lopen nogal uiteen, maar zijn meestal gecentreerd op vijf tot zeven miljoen jaar geleden.

Met de recente ontdekking van fossielen gesandwiched in vulkanische as in Ethiopië, hebben wetenschappers echter echt fossiel bewijs om deze schatting te herzien. Het lijkt erop dat deze voorouder ongeveer 8 miljoen jaar geleden leefde, de kloof met ongeveer twee miljoen jaar terugduwde en deze soort vastmaakte naar deze regio van Afrika, in plaats van naar Eurazië, zoals eerder werd gedacht. Natuurlijk is dit nog steeds een ruwe schatting. De bal is waarschijnlijk al 13 miljoen jaar geleden begonnen met veranderingen, met genetische veranderingen die zich manifesteerden tussen populaties.

De nieuwe tijdlijn lijkt nog steeds in overeenstemming te zijn met het voorstel dat grote geologische veranderingen aanpassingen dwongen die de splitsing veroorzaakten. Specifiek, de Himalaya. Omdat er weinig stimulans is om te veranderen wanneer een soort succesvol is (zoals moderne mensen), is er niet veel verandering voorbij genetische drift, volgens een punctueel evenwicht. Als de soort succesvol is, is er in feite een sterke reden voor individuen om dicht bij het gemiddelde te blijven, in plaats van te veranderen. In het geval van Afrika 20 miljoen jaar geleden betekende dit dat onze voorouders goed aangepast waren aan weelderige jungles en boomtoppen.

Toen het Indiase subcontinent echter zijn weg naar Azië binnendreef, begon het het Himalayagebergte op te duwen. Deze enorme bergketen heeft een enorme hoeveelheid vocht uit de wereldwijde stroming opgesloten en heeft waarschijnlijk sterk bijgedragen aan het uitdrogen van Afrika in een savanne (en mogelijk ook in de daaropvolgende ijstijden).

De enorme druk om zich aan te passen aan een nieuwe omgeving zoals een savanne heeft waarschijnlijk enorme soortenveranderingen veroorzaakt en is waarschijnlijk een groot deel van wat de scheiding tussen mensen en chimpansees heeft veroorzaakt. Aanpassing aan een savannelandschap kan veranderingen hebben aangestuurd, zoals rechtop lopen, wat dan misschien wat van de thoraxspieren heeft vrijgemaakt voor fijne motorische coördinatie in verband met zaken als spraak, of gereguleerde ademhaling voor afstandsloop, misschien.

Zoals sommige sceptici opmerken, zullen er meer fossielen nodig zijn om de conclusie van dit nieuwste onderzoek te bevestigen. Het is bijvoorbeeld denkbaar (hoewel onwaarschijnlijk) dat dit een tangentiële tak van Hominidae is die nooit echt tot mensen is geëvolueerd en in plaats daarvan is uitgestorven. Voorlopig zijn het echter enkele van de krachtigste fysieke gegevens die worden vastgelegd - en een fascinerende blik op de vroegste wortels van de menselijke stamboom.