Wetenschappers vinden acht nieuwe locaties van waterijs op Mars

Weinig ontdekkingen in de ruimte in de afgelopen jaren hebben de opwinding en en hooplah opgewekt door de ontdekking van vloeibaar water op het oppervlak van Mars, maar de waarheid is dat toekomstige menselijke kolonisten praktisch geen gebruik zullen maken van die reserves. Er is niet veel water om mee te beginnen, het is alleen seizoensgebonden, het is zilte hel, en het bevindt zich in gebieden die ongelooflijk moeilijk te bereiken zijn. Als het gaat om het daadwerkelijk oogsten van water op Mars, gaan we graven naar ijs.

En het gebeurt gewoon zo, er zijn genoeg plekken waar we dat kunnen doen. Een nieuwe studie gepubliceerd donderdag in Natuur schetst de ontdekking van acht nieuwe sites met enorme afzettingen van waterijs van meer dan 100 meter dik, gelegen in diepten zo ondiep als een tot twee meter onder het oppervlak van de planeet.

De nieuwe bevindingen zijn te danken aan een meer gedetailleerd onderzoek van afbeeldingen verzameld door de Mars Reconnaissance Orbiter, gefocust op erosie op steile hellingen die naar de pool wijzen en die tekenen van de waterijsafzettingen vertonen. Het feit dat de oppervlakkige breuken plaatsvonden in steile hoeken suggereert dat het ijs vrij robuust en samenhangend is. Naast potentieel gebruik voor het oogsten door toekomstige kolonisten, kunnen de afzettingen ongelooflijk nuttig zijn bij het bestuderen van de geologische en klimatologische geschiedenis voor de planeet. Het gebrek aan kraters rond de sites doet de onderzoekers denken dat deze ijsafzettingen relatief nieuw zijn.

Om eerlijk te zijn, ijs op Mars is verre van een zeldzame traktatie. Een derde van het oppervlak van Mars wordt verondersteld te beschikken over ondiep gemalen ijs. Maar we weten van enkele plaatsen waar het ijs zo dik en sterk is. De nieuwe studie is vooral nuttig om de ijsafzettingen op een driedimensionale schaal te helpen demonstreren.

"De scarps die ijs blootstellen, breiden waarschijnlijk uit als gevolg van sublimatie," vertelt Colin Dundas, een geoloog van een onderzoeker bij de U.S. Geological Survey, omgekeerde. Sublimatie verwijst naar de verdamping van ijs in damp zonder vorming van vloeistof - niet zo vreemd als je kijkt naar de extreme temperatuurschommelingen op de planeet. Het team interpreteert de scarps als afkomstig van sneeuwdepositie, die op zijn beurt, Dundas denkt, zou moeten helpen meer te verduidelijken over de omgevingsomstandigheden die Mars in het verleden hebben gedefinieerd.

Naast alleen de pure wetenschappelijke geschiedenis van Mars die op deze sites kan worden verzameld, kunnen ze een krachtige invloed hebben op waar NASA, SpaceX of andere partijen kiezen om mensen te laten landen en een kolonie te bouwen. Water is essentieel, niet alleen omdat we het moeten drinken om in leven te blijven en het te gebruiken om voedsel te verbouwen, maar het is ook een potentieel waardevolle vorm van raketbrandstof. Hoewel sommigen, zoals SpaceX CEO Elon Musk, aandringen op het genereren van methaan als een duurzame vorm van raketstuwstof op Mars, zijn er veel meer ingenieurs geïnteresseerd in het vinden van een manier om vloeibare zuurstof en waterstof af te leiden uit water en dat als brandstof voor ruimte te gebruiken reizen.

Als de nieuwe waterijssites levensvatbaar blijken te zijn voor het boren, kunnen ze de volgende beste locatiekeuzes worden voor het starten van een kolonie.