Vision Zero brengt de strijd over Gentrification van Portland naar Foster Road

Het Lents-gebied van Southeast Portland is het enige bastion van betaalbare woningen - een relatieve term voor die uit de Bay Area of ​​New York - ten westen van 82nd Avenue en de scheidslijn tussen Portlandia en de rest van de stad. Het is een wijk die het grootste deel van de afgelopen vijftig jaar immuun is geweest voor de agressieve uitbarsting van gentrificatieprojecten in de stad. Met het door de stad voorgestelde Foster Transportation en Streetscape Project wordt de main throughway opnieuw vormgegeven op een manier die de lokale bevolking tegen vooruitgang of een landkoorts in progressieve kleding plaatst.

Voor inwoners van de oostkant van de stad is Foster een van de weinige slagaders die de buitenwijken van Portland verbindt en de buitenwijken met het stadscentrum verbindt. Met naar schatting 20.000 tot 30.000 personenauto's, bussen en vrachtwagens die dagelijks over de weg rijden, is Foster een reddingslijn voor zowel inwoners als bedrijven. Bij al dat verkeer komt echter een aantal ernstige veiligheidsproblemen. Meer dan 1200 crashes resulterend in minstens 8 doden in de afgelopen tien jaar, de weg is door het vervoersbureau van de stad aangewezen als High Crash Corridor.

Als onderdeel van de betrokkenheid van de stad in de Vision Zero programma, de stad zet zich in voor het beëindigen van alle verkeersgerelateerde sterfgevallen en ernstige verwondingen tegen 2025. Het is een verheven, hoewel nobele doel, dat de stad hoopt te bereiken door het renoveren van drukke wegen door het verhogen van veiligheidsbuffers zoals bredere trottoirs en fietspaden, die langzaam verkeer. In het geval van Foster Road betekent dit het elimineren van twee rijstroken.

De stad zegt dat het "wegdieet" een tweeledig doel heeft: de straten veiliger maken voor voetgangers, fietsers en bestuurders en, volgens burgemeester Charlie Hales, om reizigers te dwingen "te vertragen, uit hun auto te stappen en op te merken" de buurt en zijn talloze kleine bedrijven. Het Foster Transportation en Streetscape Project omvat ook financiering voor het maken van parkeren op straat, toevoegingen zoals banken en luifels om de buurt "aantrekkelijker en comfortabeler" te maken, en groene toevoegingen zoals nieuwe bomen en regenwaterbeheer.

Langdurige lokale ondernemers kopen het echter niet. Ze zijn woedend over het plan van de stad om Foster in een eenbaansweg te verkleinen en ze willen met behulp van neon-posterboards dat iedereen het weet. Onder leiding van eigenaar Jon Shleifer, eigenaar van EuroClassic, protesteren ondernemers in het gebied tegen het voorgestelde "wegdieet" door hun winkelpuien te bedekken met tientallen felgekleurde borden waarin bewoners, klanten en forensen worden opgeroepen om het kantoor van de burgemeester te bellen en de stad te laten weten waarom voorgestelde renovaties zijn zo'n vreselijk idee.

"Het knippen van een vierbaans naar een tweebaansweg en proberen dezelfde hoeveelheid verkeer te vervoeren, gezond verstand zegt dat het gewoon niet werkt," zei Shleifer in een recent interview met KATU News, "ik heb gewacht op 30 jaar voor verbeteringen … maar houd de vier rijstroken omdat het een belangrijke snelweg is."

Jeff Anderson, een 51-jarige magazijnmanager, weerspiegelt de zorgen van Shleifer; hij zegt dat zijn pendel naar de westkant van de stad de afgelopen jaren al is verdubbeld. "Toen ik eenmaal over de rivier was, duurde het ongeveer 20 minuten om van de brug terug naar hier te komen," vertelt hij omgekeerde. "Nu, tijdens de spits, is het ongeveer 45 minuten tot een uur als ik geluk heb. En ze willen de dingen nog meer vertragen? Dat is gekkenwerk. Het is gek."

Tanya Goff, een hulpverlener wiens familie verhuisde naar een appartementencomplex in de buurt van 72 en Foster bijna 4 jaar geleden, waardeert wat de stad probeert te doen, maar wenst dat ze rekening houden met de behoeften van de meerderheid van de inwoners van het gebied: "Het is geweldig dat de stad wil dit gebied trendy maken en pushen, fietsen en alles, maar Foster is als een snelweg voor veel mensen die hier wonen. Mijn man en ik, zoals veel mensen die hier wonen, werken allebei in de stad, het is niet zo dat we onze fietsen 30 of 40 mijl op elke manier kunnen fietsen. '

Maar voor zover dit een strijd van veiligheid versus gemak is, gaat het gevecht voor Foster Road net zo goed over de snel veranderende cultuur en identiteit van de stad. Dit is een soort Bay Area-lite-versie van het gevecht voor de toekomst van een stad.

De vrees voor gentrificatie is een echte zorg, vooral voor huurders: volgens Rent Jungle is huur in de Lents meestal ergens tussen de $ 400 en $ 800 minder dan in buurten, zelfs enkele kilometers verderop. Maar met de stad geconfronteerd met een legitieme huisvestingscrisis, zijn de huren het afgelopen jaar al met 14% gestegen. Voor een gezin als Tonya kan een andere verhoging van de huur hen naar de rand van de stad inpakken of misschien zelfs een van de buitenwijken van Portland zoals Gresham, Beaverton of Vancouver, Washington.

"De stad is trendy genoeg, weet je?", Zegt Anderson. 'Laat ons gewoon gewone mensen hier alleen achter.'

Omgekeerd hebben een strakke huurmarkt en stijgende vastgoedwaarden Foster veranderd in een beetje een goudkoorts voor nieuwe huiseigenaren en bedrijven en ontwikkelaars die in het gebied willen investeren. Terwijl de langdurige bewoners en bedrijfseigenaren klaar zijn voor een gevecht, kunnen veel van de nieuwere bedrijven in de buurt niet wachten tot de stad het project heeft verbroken, wat al is goedgekeurd door de Foster Area Business Association. Voor veel van de commerciële nieuwkomers, waaronder nieuwe restaurants, bars, coffeeshops en de Mercado, een markt / voedselkar met Latijns thema, was een van de grote prikkels om naar de buurt te verhuizen, om op de begane grond van de gebieden te zijn onvermijdelijke 'stadsvernieuwing'.

Nieuwe huiseigenaren lijken een soortgelijk keurmerk te hebben gegeven. Sammie Jones, een 28-jarige IT-ingenieur en recente transplantatie uit het Midwesten, zegt dat hij uitkijkt naar de veranderingen: "Ik pendelde om op mijn fiets te werken, dus ik ben enthousiast over de nieuwe fietsstroken. Zoals het is, kan het soms een vrij vage rit zijn. Deze buurt is in opkomst, maar het is zeker een beetje vervallen op plaatsen en kan wat verfraaiing gebruiken. Dit was een van de weinige plaatsen waar ik het me kon veroorloven om hier uit te kopen, en nu ik een huiseigenaar ben, zou ik gek zijn om iets te bestrijden dat die investering maximaliseert. '

Zelfs met alle blusterstijlen en technicolor-borden, geloven velen dat de strijd om Foster Road al voorbij was voordat het ooit begon. Het Foster Transportation en Streetscape Project werd in 2014 anoniem goedgekeurd zonder fanfare noch merkbaar bezwaar. De stad beweert dat ze op tijdige updates hebben voorzien in de aanloop naar de stemming, en ruime gelegenheid voor afwijkende stemmen, en dus ook al hebben ze een aantal oproepen ontvangen op basis van de borden van Shleifer, er zijn geen plannen om het project uit te stellen of te annuleren.

Ondernemers hebben echter toegezegd het gevecht niet op te geven; Velen hebben contact gehad met advocaten die op zoek waren naar een legale manier om het project uit te stellen, en gezien het feit dat we het over Portland hebben, kan een escalatie van protesterende voorbijgaande tekenen in etalages misschien niet uitblijven. "Ik denk dat het al behoorlijk ingewikkeld is, maar vanuit wat ik begrijp, heeft deze stad een interessante geschiedenis van protesteren tegen allerlei dingen," zegt Jones met een grijns. "Het zal interessant zijn om te zien wat er gebeurt zodra de bouwploegen beginnen met de inzet."