Een Nieuw-Zeelandse school heeft een oorlogsdans verpletterd voor de begrafenis van een leraar

Zelfs informele fans van rugby zijn bekend met de haka. Het Nieuw-Zeelandse rugbyunie-team (alias de "All Blacks") voert de oorlogsdans vóór wedstrijden uit in een poging om de andere squadrons in hun broek te laten schijten terwijl ze aan hun duimen zuigen - in die precieze volgorde. Bekijk een voorbeeld en kijk of u niet hetzelfde doet:

Tegenstanders van de All Blacks hebben goede redenen om geïntimideerd te worden: ze wonnen de bovenstaande wereldbekerfinale tegen Frankrijk en zijn favoriet bij herhaling als kampioen wanneer de wedstrijd van dit jaar medio september begint. Maar de haka is niet alleen voor jongens met strakke shorts en bloemkool oren.

Terwijl de oorlogsdans van het Māori-volk de meest bekende iteratie is geworden, hebben haka's een traditionele basis in ceremonies, bruiloften, vieringen en begrafenissen in Nieuw-Zeeland. En dat is waar de studenten van de Palmerston North Boys 'High School komen.

Ongeveer 1.700 studenten voerden een dans uit voor hun overleden leraar Dawson Tamatea. Hij leerde P.E. en wiskunde op de school voor bijna 30 jaar en werd vereerd. Voor bewijs, bekijk hun kickass sendoff. Als je geen drie kilootjes kippenvel krijgt, controleer dan je hartslag.

Ik speelde rugby voor een middelbare school voor alle jongens, en we deden de haka. Dus, ik kan zeggen dat dit - zonder twijfel - één fantastische vertolking is. Deze kerels hebben alle elementen: ze zijn luid, ze stampen, ze grommen, ze zijn in sync en ze doen de tong bloeien. En, misschien wel het belangrijkst, zijn er een shitload van hen. Het is vrij ontroerend - vooral in de stilte die volgt - en heeft een rauwheid die overgaat in elegantie. Het doet je ook nadenken over drie salvo-salutes en doedelzakken als overgangsrituelen in de VS Laten we wat begrafenishakas doen die hierheen gaan, st.