Studie toont dat ketamine een opiaat is, het gebruik van complicerende geneesmiddelen voor depressie

De meeste mensen kennen ketamine als een recreatieve drug of een stof die wordt gebruikt om dieren te euthanaseren, maar artsen hebben onlangs het potentieel ervan erkend als een snelle en effectieve behandeling voor onbehandelbare depressie, suïcidale gedachten en zelfs migraine. Het gebruik ervan is al controversieel gezien zijn geschiedenis als een ongeoorloofde 'clubdrug', maar nieuw onderzoek in The American Journal of Psychiatry suggereren dat ketamine veel op een opioïde medicijn lijkt, kan de toekomst ervan nog verder bemoeilijken.

In een artikel dat woensdag werd gepubliceerd, toonde een team van psychiaters en anesthesisten aan dat de snelle effecten van ketamine, althans gedeeltelijk, te danken zijn aan de activering van de opioïde receptoren. Temidden van de aanhoudende opioïde crisis in de Verenigde Staten, zou deze bevinding kunnen dienen om het verhaal over de verlossing, dat ketamine momenteel geniet in het openbaar, te compliceren.

"We denken dat ketamine werkt als een opioïde," Alan Schatzberg, M.D., een professor in de psychiatrie en gedragswetenschappen aan de Stanford University en een van de auteurs van de studie, vertelt NPR. "Dat is waarom je deze snelle effecten krijgt."

Schatzberg ontving onderzoeksfinanciering van Janssen, het laboratorium dat de Fase 2 klinische studie uitvoerde met een nasale spray van ketamine, maar ook van verschillende andere farmaceutische bedrijven. Om dit dubbelblinde cross-over onderzoek te doen, gaven hij en zijn collega's 12 vrijwilligers met een behandelresistente depressie een van de twee pillen voordat ze met ketamine werden geïnjecteerd: een placebo of een dosis naltrexon, een medicijn dat blokkeert dat geneesmiddelen binden aan opioïde receptoren. Met dit onderzoeksontwerp konden de onderzoekers meten of de binding van ketamine aan opioïde receptoren noodzakelijk is voor de antidepressieve werking. Omdat het experiment een cross-over onderzoek was, ontvingen de deelnemers beide behandelingen op verschillende tijdstippen.

De proefpersonen van wie de opioïdereceptoren niet geblokkeerd waren voordat ketamine werd toegediend - degenen die de placebo kregen - rapporteerden een veel sterkere vermindering van de depressiemaatregelen dan de patiënten die naltrexon namen. De laatste had echter nog steeds een verminderde depressie, wat suggereert dat de werking van ketamine mogelijk niet volledig opioïden gerelateerd is.

Gemiddeld 33 dagen later keerden de proefpersonen terug om de andere behandelingsconditie te ontvangen - als ze de eerste keer een placebo kregen, kregen ze deze keer naltrexon en vice versa. Na de resultaten van die behandeling te hebben bekeken, concludeerden de onderzoekers dat hun bevindingen hun opioïde hypothese ondersteunden: door ketamine geïnduceerde verlagingen van depressieve symptomen waren veel sterker toen de opioïde-receptoren niet werden geblokkeerd.

Dit bemoeilijkt wat wetenschappers weten over ketamine, waarvan de werking de laatste tijd is toegeschreven aan de effecten ervan op de neurotransmitter glutamaat en G-eiwitten.

Hoewel dit onderzoek er echter sterk op wijst dat ketamine een opioïde is, is het belangrijk op te merken dat niet alle opioïden hetzelfde zijn en dat het potentieel van ketamine het dus waard is om te worden nagestreefd.

"Ons vakgebied mag niet stoppen met geschikt ketamineonderzoek en -gebruik," Mark George, MD, hoogleraar psychiatrie, radiologie en neurowetenschappen aan de medische universiteit van South Carolina die niet bij het onderzoek betrokken was, schreef in een redactioneel bij het nieuwe onderzoek.

"Maar passend gebruik betekent dat ketamine onder supervisie en controle van een psychiater moet worden gegeven, en met plannen om patiënten over te zetten van ketamine naar andere medicijnen of apparaten als de depressie terugkeert."

Sommige opioïden binden sterker dan andere, terwijl sommige binden aan verschillende klassen van opioïde receptoren. Deze studie biedt eenvoudig een startpunt om meer te leren over ketamine, en het voegt het cruciale voorbehoud toe dat geen enkele behandeling zonder risico's is. In dit geval omvatten de mogelijke nadelen van ketamine-behandelingen verslaving en misbruik.