Het ware verhaal van brute verdorvenheid dat 'high-rise' inspireerde

Film van Ben Wheatley High-Rise zal in maart in de theaters verschijnen, waardoor Tom Hiddleston in een luxe gebouw wordt geplaatst dat is afgesloten voor de rest van de wereld. De film, die is gebaseerd op de science fiction-roman uit 1975 van J.G. Ballard, is lang aan het komen. In de jaren '70 probeerde de Britse producer Jeremy Thomas de roman voor het scherm aan te passen. Thomas pakte het project opnieuw op in de vroege jaren 2000, maar was niet in staat om de film te maken die hij had gewild. In 2013 kocht Ben Wheatley de rechten om het boek aan te passen aan film en het maakproces High-Rise.

Dus waarom had het verhaal van een lang gebouw en zijn bewoners al tientallen jaren teisteren met twee filmmakers? Omdat het ronduit verontrustend is! J.G. Ballard's roman vertelde een verhaal van overdaad en corruptie in de jaren 1970, en die thema's zijn relevant gebleven naarmate het economische landschap van de Verenigde Staten verschoof. Helaas zijn de lengtes waartoe de één procent zal reiken om zich af te sluiten van de maatschappij opnieuw relevant, en High-Rise zal die koortsdromen onderzoeken.

J.G. Ballard's roman begint met een van de beste sci-fi openingsregels in de literaire geschiedenis, en de verontrustende blik op het kromtrekken van de menselijke psyche groeit alleen maar van daaruit.

"Later, toen hij op zijn balkon zat en de hond at, dacht dr. Robert Laing na over de ongewone gebeurtenissen die zich in de afgelopen drie maanden in dit enorme appartementencomplex hadden afgespeeld."

Wat het gefictionaliseerde verhaal het meest intrigerend maakt, is het feit dat veel analisten geloven dat de roman van Ballard is geïnspireerd op wat er gebeurde in Trellick Tower in Engeland, begin jaren 70. Volgens historische verslagen is de toren gebouwd om honderden mensen te huisvesten en voorzien in hun basisbehoeften - een supermarkt, een zwembad en een enorme fitnessruimte - zodat ze misschien nooit het Brutalist-gebouw hoeven te verlaten. Stroomuitval en technische problemen begonnen de bewoners van de toren te verergeren, en hoewel het gebouw bedoeld was als een utopie, veranderde het in een nachtmerrie-gebouw vol verkrachters en moordenaars die onder flakkerende lichten door de gangen dwaalden op zoek naar slachtoffers.

Het waargebeurde verhaal van de toren was vol van een gruwelijke sci-fi roman; Getuigen zeiden dat aanvallers hun slachtoffers in de slecht verlichte trappenhuizen van het gebouw opwachtten, die vaak werden gebruikt omdat de liften buiten gebruik waren.

Veel architectuurwetenschappers en psychologen hebben geprobeerd uit te leggen waarom Trellick Tower zoveel huurders inspireerde om 'antisociaal gedrag' te vertonen. Sociaal isolement lijkt de meest populaire getoetste boosdoener te zijn, hoewel het intrigerend is dat de doden die in de toren vielen niet altijd uit geweld voortkwamen. Eén vrouw, een jonge moeder, sprong op de bovenverdieping dood, gedreven door zelfmoord door wat zich binnen de toren aan het ontwikkelen was. Terug in 2014, Ondeugd wees erop dat kunst over de Toren begonnen was haar geschiedenis van geweld te fetisjeren zonder oplossingen of verklaringen te bieden voor het morele verval van de bewoners. De film van 2016 zal dit geweld nog verder fetiseren, maar critici hebben het tot nu toe aanbeden, misschien om deze reden.

Gegoten uber-seksuele Tom Hiddleston in de hoofdrol van de film, lijkt, als Radio Times gewezen, een directe poging om het geweld van het verhaal te sensaliseren. Men kan naar een naakte Hiddleston kijken, liggend met een vel papier over zijn kruis dat "welkom" zegt voor slechts zo lang zonder toe te geven dat de High-Rise film heeft iets te zeggen over seks en geweld. De posters van de film, met vallende lichamen die over slanke en sexy klassiekers worden gelegd, voelen zich ook in deze hoek.

Bevestigt het verhaal van Trellick Tower dat mensen, wanneer ze aan hun lot worden overgelaten, inherent wreed en hedonistisch zijn? De architect van het gebouw ontkende op beroemde wijze de beschuldigingen dat zijn Brutalistische ontwerp ervoor zorgde dat bewoners zich afgesloten voelden van de samenleving. "Ik heb wolkenkrabbers gebouwd voor mensen om daar te wonen en nu hebben ze ze verpest", zei hij in de jaren '70."Walgelijk." Chaos regeerde vanaf de eerste dag van zijn opening in de toren, toen niet-benoemde vandalen een brandkraan spleet bij de voorkant van het gebouw, waardoor het elektrische systeem van het gebouw werd uitgehold tot het punt waarop het nooit volledig hersteld was.

Het is niet duidelijk waar High-Rise zal de schuld leggen voor de wrede details van het verhaal, maar als de film de roman van Ballard op de voet volgt, zal stedelijk verval en de onpersoonlijke aard van technologie de valstrik aannemen voor het vervormen van de menselijke natuur. Hoe dan ook, de film wordt een wilde rit.