Waarom Obama zojuist de geheime Amerikaanse cyberoorlog op ISIS publiceerde

Het Pentagon neemt de strijd op ISIS op de grond, vanuit de lucht en nu ook in cyberspace.

Tot voor kort was cyberoorlogvoering het ultieme staatsgeheim. Amerikaanse functionarissen aarzelden zelfs om toe te geven dat het leger nadacht over het ontwikkelen van offensieve wapens. Nu leren we dat het Pentagon niet alleen een reeks opties aan president Barack Obama heeft geleverd, maar ook is begonnen met het gebruik ervan tegen ISIS-operaties in Irak, Syrië en de rest van de wereld.

Waarom overheidsfunctionarissen sommige van hun meest bewaakte geheimen onthullen, blijft een mysterie. Maar het verhaal dat ze vertellen is dat van een nieuwe vorm van vechten, een die het oude weerspiegelt, maar grenzeloos is door nationale grenzen en evenzeer over misleiding als elke daadwerkelijke vernietiging. De ambiguïteit van hoe cyberoorlogvoering er eigenlijk uitziet, leidt tot veel insinuatie en wat klinkt een beetje als braggadocio.

"We laten cyberbommen vallen", vertelde Robert O. Work, plaatsvervangend secretaris van defensie The New York Times. "Dat hebben we nog nooit eerder gedaan."

Maar over wat een "cyberbom" eigenlijk is of doet, leren we niets meer. De nadruk van de administratieve inspanningen om een ​​cybercampagne tegen ISIS te openen, lijkt financiën en public relations te zijn, twee domeinen die vrij goed vertalen in traditionele vormen van oorlogsvoering. We hebben video's van drones die ISIS's contant geld opblazen en het is niet moeilijk je cyberaanvallen voor te stellen die zich richten op digitale geldoverdrachten en deze verstoren.

"We proberen ISIL fysiek en virtueel te isoleren, hun vermogen tot het uitvoeren van commando en controle te beperken, hun vermogen om met elkaar te communiceren te beperken, hun vermogen om lokaal en tactisch operaties uit te voeren te beperken," General Joseph F. Dunford Jr., de voorzitter van de Joint Chiefs of Staff, verteld The New York Times.

De nieuwe vorm van gevechten maakte de creatie van een nieuw type militaire eenheid noodzakelijk, "nationale missieteams", die net als speciale troepen zijn in die zin dat ze specifieke opdrachten op zich nemen tegen een doelwit als ISIS. Tot nu toe heeft cyberwarfare zich geconcentreerd op grote staatsactoren zoals Rusland, China, Noord-Korea en Iran, dus de overgang naar meer mobiele eenheden is een primeur.

Dankzij de nieuwe opzet kunnen deze teams zich concentreren op opdrachten zoals het ontregelen van de rekrutering van ISIS-militanten online. Het leger heeft "implantaten" laten vallen die zich voordoen als ISIS-strijders die ofwel operaties aanwerven of sturen, in de hoop dat de schertsvertoning hen in staat stelt de groep in de greep van coalitietroepen te brengen. Deze inspanningen kunnen aanvragers ook afschrikken en zouden zelfs de zogenaamde propaganda-oorlog kunnen verstoren die ISIS heeft belaagd om nieuwe leden te lokken.

Het is ook duidelijk dat de beslissing om openbaar te worden met informatie over de Amerikaanse cyberoorlog een tactiek op zich vormt. De obtuseness van het leger over de schaal en verfijning van zijn aanvallen op ISIS cyberoperaties lijken ontworpen om de terroristische groep ertoe te dwingen al haar huidige inspanningen te heroverwegen. Angst voor Amerikaanse aanvallen zou net zo succesvol kunnen blijken te zijn in het dwingen van ISIS om zich terug te trekken uit het digitale domein als daadwerkelijke aanvallen. Stel je voor dat je probeert te communiceren als je gelooft dat al je berichten door de vijand worden afgeluisterd.

Gecombineerd met recente militaire overwinningen tegen ISIS kan de nieuwe cybercampagne in het verschiet liggen om de verspreiding van de groep verder te beperken, met name in het buitenland, waar het bereik hoofdzakelijk digitaal is in plaats van met troepen op het terrein. Het is geen verrassende wending voor de oorlog tegen ISIS, maar het succes of de mislukking ervan kan bepalend zijn voor een geheel nieuwe theorie van oorlogsvoering die zich rond de nieuwe wapens heeft ontwikkeld.

"We gaan ons dit conflict niet uit de weg ruimen," vertelde Lisa O. Monaco, een plaatsvervangend nationaal veiligheidsadviseur en Obama's topadviseur voor terrorismebestrijding. The New York Times. 'En we gaan ons ook niet uit de weg ruimen.'