Soorten feminisme

Feminisme is een complex woord met veel soorten, en hoewel sommigen proberen de samenleving te veranderen, willen anderen gewoon keuzes hebben om te zijn wie en wat ze willen.

Gedurende de afgelopen decennia is er een groeiende verdeeldheid op het gebied van feminisme. Degenen onder ons die na de jaren zestig kwamen, begrijpen niet echt waarom er zoveel herrie moet zijn over gendergelijkheid.

Er zijn velen van ons die vinden dat vrouwen gelijk zijn, maar anders, en de bh-brandende dames niet waarderen die ervoor kwamen dat ridderlijkheid een vernederende praktijk maakte, moederschap iets dat je kiest omdat je niet de ambitie hebt om iets beters te doen met je leven, en dat het willen van een meer traditionele levensstijl seksistisch is of gewoon dom.

Het hele idee van feminisme is dat het bedoeld was om vrouwen zelf te laten kiezen wat ze met hun leven wilden doen. Het was de bedoeling om de wereld open te stellen voor meer opties voor vrouwen, maar sommigen van ons geloven dat wanneer we sommige deuren openden, we anderen sloten waardoor ze niet meer acceptabel waren.

Vrouwenrechten, gelijke beloning en seksisme staan ​​allemaal centraal in het politieke debat in dit land, maar wat denken de gemiddelde vrouwen over de oorlog tegen vrouwen? Het varieert over de hele linie.

Soorten feminisme in zijn verschillende complexiteiten

Vrouwen zijn zeer complexe wezens, en we hebben uiteenlopende meningen over hoe de wereld zou moeten zijn, en vooral over hoe we ons eigen leven willen hebben. De manier waarop je de rol van vrouwen in Amerika ziet, of we nu onderdrukt worden door het glazen plafond, of dat we allemaal genetisch gelijk zijn, is allemaal afhankelijk van het soort feminisme waarop je je abonneert. Feminisme is geen slecht woord, het hangt allemaal af van hoe je ervoor kiest om het waar te nemen. Welk type ben jij?

Liberaal feminisme

Een liberale feministe is iemand die gelooft dat het hun verantwoordelijkheid is om de manier waarop vrouwen in de samenleving worden bekeken te veranderen. Ze doen dit echter in stilte en binnen de grenzen van de wet. Door kleine en incrementele verandering te creëren, geloven ze dat ze moeten werken binnen de beperkingen van de manier waarop de maatschappij dingen gelijker maakt.

Omdat ze minder uitgesproken zijn en proberen het systeem te gebruiken om wetgeving te maken om dingen gelijk te maken, zijn ze niet erg effectief in het snel creëren van algemene sociale verandering. Langzaam en gestaag wint de race, dit zijn de vrouwen die geloven dat de seksen gelijk moeten zijn, maar ze moeten eerlijk werken om er te komen. Niet schreeuwend van het podium, nemen ze troost in de kleine overwinningen die vrouwen in staat stellen hun eigen beslissingen te nemen.

Radicaal feminisme

Een radicale feministe is iemand die niet bereid is te werken binnen de structuur van de manier waarop dingen zijn. Dit zijn de soorten feministen die hard zijn en agressief van aard kunnen zijn. Dogmatisch en klaar voor verandering NU, nemen ze schijnbaar elke uitdaging aan die er is, pikken een piketbord op voor de kleinste oorzaken en willen fundamentele verandering in de manier waarop de samenleving als geheel functioneert.

Ze geloven dat vrouwen zijn misbruikt, vernederd en vernederd zolang de samenleving bestaat. Het is daarom hun plicht om elke fout die ooit op vrouwen is begaan recht te zetten. Een radicale feministe komt voort uit de burgerrechtenbeweging van de late jaren '60 en '70 en is van mening dat genderongelijkheden niet minder voorkomen dan raciale en proberen een revisie van sociale mores en genderrollen te creëren.

Dit soort feminisme leek voor iedereen te sterven, maar het stereotype werd negatief. Kijken hoe vrouwen hun beha's verbranden en zo opgewonden leken, was geen aantrekkelijke beweging, noch een beweging waar velen deel van wilden uitmaken. Veel radicale feministen zoals Gloria Steinem zullen aan de oppervlakte komen wanneer de wereld oproept tot woede voor het vrouwelijke geslacht.

Cultureel feminisme

Uit de woede van radicaal feminisme kwam een ​​veel zachtere en minder beledigende vorm van feminisme, cultureel feminisme genoemd. Cultureel feminisme gaat niet zozeer over gelijkheid in de samenleving als geheel, maar over het empoweren van vrouwen tegen die ongelijkheden waarvan zij geloven dat we allemaal geconfronteerd worden.

Vechtend voor dingen als huiselijk geweld en gelijke beloning, richten ze zich meer op het sociale aspect van de behandeling van vrouwen in de samenleving. Veel culturele feministen zijn van mening dat het verschil tussen mannen en vrouwen meer sociaal is gecreëerd dan alles wat in onze genen zit. Onze neiging om vriendelijk en zorgzamer te zijn, is volgens hen een gevolg van modellering en maatschappelijke druk dan alles wat onze genetica kan bepalen.

Marxistisch en socialistisch feminisme

Marxistisch feminisme is een geloofssysteem dat vrouwen onderdrukt worden door de krachten die er zijn. Het is kapitalisme en een systeem van private partijen dat vrouwen in bedwang houdt. Een systematische structuur met als enig doel vrouwen te bevatten en te voorkomen dat ze boven een bepaald niveau uitstijgen, marxistische feministen geloven dat de belangrijkste concepten van marxisme, dat degenen die rijkdom in de samenleving hebben, proberen te bepalen wie vooruit kan komen en constructies kunnen instellen om vrouwen in bedwang te houden.

Sociaal feminisme is een kruising tussen radicaal feminisme en marxistisch feminisme. Het zijn mensen die geloven dat de maatschappij vrouwen in bedwang houdt en de enige manier om maatschappelijke verandering te creëren, is door radicale gedachtenrevisie.

Ze geloven dat de samenleving moet veranderen om vrouwen te laten slagen, kansen te bieden en hun doelen te bereiken. Hoe hard vrouwen het ook proberen, ze geloven dat er een glazen plafond is dat vrouwen belet vooruit te komen en dat op een systematisch niveau moet worden gebroken.

Eco-feminisme

Eco-feministen zijn vrouwen die spiritueler zijn en in harmonie zijn met het idee dat vrouwen verbonden zijn met de natuur en de wereld om hen heen. Dit zijn de yoga-, vegetarische, vredelievende, boomomhelzende soort feministen die geloven dat de enige manier om vrouwen te versterken is door handen te bundelen en samen te werken.

Ze geloven dat we absoluut genetisch verschillend zijn, maar het is in die verschillen waar onze kracht kan worden gevonden en bevorderd. Een veel vriendelijker soort feminisme, ze geven niet om wat de maatschappij zegt, ze willen gewoon hun leven in harmonie met de wereld leven, helpen bij het bevorderen van zusterschap en helpen ons geslacht te stimuleren door samen te werken om onze doelen te bereiken.

Er is nooit een geval dat iemand moet worden gedevalueerd voor wat zijn genen tot uitdrukking brengen, of het nu zijn ras, seksuele voorkeur of geslacht is, maar er zijn manieren om verandering te benaderen die waarschijnlijk het gewenste effect teweegbrengen en er zijn manieren om verander de samenleving op een negatieve manier. Ik waardeer degenen die eerder zijn gekomen, die de weg hebben vrijgemaakt om te stemmen, een ambt te bekleden en een carrière te hebben als dat is wat ik kies.

Wat ik niet waardeer, zijn de vrouwen die me vertellen wat ik waard ben te zijn en wat er onder me is. Toen ik jonger was en mensen vroegen wat ik wilde worden toen ik opgroeide en ik zou zeggen "een moeder", zouden velen me geven dat "oh jij arm ding" eruit ziet alsof ik niet dacht dat ik iets waard was beter, ik had niet meer verheven doelen, of ik was niet beter voor mezelf.

Wat voor soort feminist ben ik? Ik ben iemand die gelooft dat mensen mensen zijn. Als je je bij het leger wilt voegen en voor mijn vrijheid wilt vechten, kan ik alleen maar bedanken en je moed bewonderen, maar ik denk niet dat ik, of veel van de vrouwen die ik ken, ooit een pistool in hun hand en hoofd naar oorlog. De meesten van ons kunnen de wietwacker niet eens draaien.

De reden dat onze soort heeft overleefd zolang we dat hebben, is omdat we onze eigen sterke en zwakke punten hebben. Ik geloof dat waar ik zwak ben, mijn man sterk is. Een yin en yang, als de natuur had gewild dat we helemaal hetzelfde zouden zijn, zouden we aseksuele wezens geboren zijn zonder ons voort te planten. We zouden kleine pods zijn die niemand nodig hebben en allemaal op elkaar lijken. Waarom zijn we alleen gelijk als we hetzelfde kunnen doen?

Ik kan niet meer dan 40 pond tillen en dat vind ik prima. Ik vind het zelfs goed als iemand zegt dat ik een zwakkeling ben, maar ik kijk niet neer op vrouwen die een lichaam opbouwen of carrièrepaden kiezen die hen dingen opheffen die ik niet eens over de vloer kan bewegen. Kan er geen gelukkig medium zijn waar we zelf bepalen wie en wat we willen zijn? Waarom is het slecht om in een traditioneel leven te willen zijn? Ik zou nergens anders willen zijn.

Terwijl het debat in Washington voortgaat, zijn er mensen aan de zijlijn die wensen dat politici, zowel mannen als vrouwen, ons geslacht niet als pion in hun politieke retoriek zouden gebruiken. Je moet de onzekerheden of angsten van mensen niet voor je voordeel gebruiken. In de loop der jaren heb ik niet veranderd wat ik wil worden.

Ik ben de gelukkigste vrouw die nog steeds van mijn man houdt, thuis op hem wacht, hem avondeten maakt en mijn kinderen probeert op te voeden tot vriendelijke, zorgzame en respectvolle wezens in de samenleving. Welke belangrijker taak kan er zijn? Ik weiger ooit een samenleving me te laten vertellen wat ik moet waarderen.

Dit is het ware idee achter het feminisme, nietwaar? Het waarderen van ons geslacht, onze beslissingen en onze overtuiging dat we de keuzevrijheid waardig zijn, ongeacht het type feminist dat we kiezen te zijn.