Liefde bijt

Houd je ervan om je liefdesbeet te laten zien, of kan je gewoon niet wachten om het te verbergen of er vanaf te komen? Hier is een meid die het goede en het slechte van de gepassioneerde hickie op zich neemt.

Een zware make-out-sessie of een nacht van gek maken laat meestal een vlekje achter met aardbeien. En we zijn er allemaal geweest en hebben dat gedaan. Sommigen van ons hebben het behandeld, terwijl anderen ermee pronken. Maar hoe dan ook, hickies zijn fysiek bewijs van de gewelddadige aard van passie.

Het is echt moeilijk om je los te maken van liefdesbeten, ook al weet je goed genoeg dat je op een warme zonnige dag een week door de stad moet lopen met een enorme sjaal of een dikke col. Je hebt geen keus, tenzij je bereid bent om die vervelende opmerkingen af ​​te luisteren of de klus te zijn van alle roddels in de komende weken.

Hickies zijn schandalig. Het is iets dat zegt: "Ik heb een rockend nachtleven en ik heb het bewijs om het te bewijzen!" De gedachte aan een liefdesbeet is heel eng. Stel je voor dat iemand in je nek zuigt of liever een stuk uit je nek probeert te bijten. En je bent in een rare staat waarvan je weet dat het pijn doet, maar het plezier dat je voelt overtreft de pijn en je wilt gewoon niet dat het stopt.

Je laat je date barbaars zijn territorium in je nek markeren. En hier zijn we, onszelf vertellend dat dieren rare paringsrituelen hebben. Maar echt, niets wordt zo kinky en ontzettend raar als wij mensen!

Een persoon die zijn blauwe plekken en liefdesbeten draagt, is vatbaar voor publieke minachting. Sommige mensen denken dat het rommelig en sletterig is. Cookie, zegt een hickie-hater, "alleen omdat ik een slet ben, wil nog niet zeggen dat ik er zo uit moet zien!"

Aan de andere kant strompelt Alexis van het pro love bite camp, "je weet dat het er rommelig uitziet, maar het voelt zo verdomd goed!" Daarin ligt de glamour van de hickie als modeaccessoire. Een hickie suggereert een gepassioneerde aard, of een kans op een leuke lay. Of het is gewoon het perfecte accessoire om de wereld te vertellen dat je een geweldige nacht hebt gehad.

In tegenstelling tot Alexis en de anderen in het pro-hickiekamp, ​​zijn er misschien een aantal mensen die niet willen pronken met hun liefdesbeten en kneuzingen. Dus voor degenen onder u die niet met een luipaardachtige nek rond willen lopen, zijn hier een paar doe-het-zelf-remedies van de hickie-hatersclub.

Vries een lepel in en plaats deze zo op de liefdesbeet dat de kom van de lepel de liefdesbeet bedekt en een vacuüm creëert. Houd de lepel een minuut in uw nek en herhaal het proces met een andere bevroren lepel. In minder dan een kwartier zou je liefdesbeet bijna onzichtbaar zijn.

Blaas het gebied rond de liefdesbeet droog en kam de hickie voorzichtig met een zachte borstel terwijl je hem föhnt. Dit zou voldoende moeten zijn.

PS We hebben dit geprobeerd en zagen echt geen verschil. Maar nogal wat mensen zweren bij deze technieken. Dus we denken dat deze truc alleen werkt voor meisjes die veel tijd over hebben om aan hun liefdesbeet te werken. Maar wat ook werkt, zolang het voor u werkt!

En voor jullie allemaal trotse hickiedragers, in plaats van hier en daar willekeurige hapjes te geven, wees creatief. Spel de naam van je geliefde of maak een tekening, want het lichaam van je geliefde is je canvas.

Dus ga je gang, wees de Picasso van liefdesbeten!