De 6 beste afleveringen van DC's 'Legends of Tomorrow'

Het samenstellen van superhelden - en schurken - is de grote trend van 2016 gebleken. Sommige team-ups op het grote scherm hebben het uiteindelijk beter gedaan dan andere - Marvel's Captain America: Civil War staat voor "sommige" Batman v Superman en Suicide Squad vertegenwoordigen "anderen" - maar de buzz voor elk was oorverdovend. Op de tv heeft DC's Arrowverse zich verder ontwikkeld dan de fans hadden verwacht; dit najaar zal de CW maar liefst vier uur durende shows uitzenden: Pijl, De flits, Super meid (een expat van CBS), en Legends of Tomorrow. Die laatste verdient extra aandacht.

Volgepropt met ondersteunende personages uit Pijl en De flits, Legends of Tomorrow zet DC-superhelden in een tijdreisverhaal dat heel veel te danken heeft aan sci-fi uit de jaren '80 en '90. De show was gegarandeerd leuk, maar wie had gedacht dat het echt, serieus, echt goed zou zijn?

Seizoen 2 van Legends of Tomorrow, die op 13 oktober begint, duikt nog dieper in het rijke DC-tapijt als het de Justice Society of America introduceert. Maar voor al die waanzin, laten we snel terugkijken naar enkele van de beste afleveringen Legends of Tomorrow te bieden had.

"The Magnificent Eight"

Een plezier van tijdreizen TV-shows is het overwicht van moderne karakters die periodespecifieke kostuums dragen en grappen maken over het tragische tekort aan vaccins van die tijd. Legends of Tomorrow rende met dat uitgangspunt voor het hele eerste seizoen, ook toen de show later in het seizoen naar het Amerikaanse oude westen ging om een ​​bezoek te brengen aan Jonah Hex, de westerse premiejager van DC.

"The Magnificent Eight" checkt in op nummer zes, want hoewel het geen erg belangrijke aflevering is, is het een hoop gek plezier. Er is niets vreemder dan getuige zijn van het door technologie aangedreven Atom (ook bekend als Firestorm), de superheld die rondvliegt in een vuurgevecht en een stel kerels met revolvers op paarden neerschiet. Dat is zo hilarisch uit balans, ik heb er elke seconde van genoten. Het zien van Jonah Hex was ook niet slecht, ook al wordt hij niet gespeeld door Josh Brolin (des te beter misschien).

"Piloot" (delen 1 en 2)

Ik benijd niet de schrijvers die moesten beginnen Legends of Tomorrow. Soms voelt de show bijna te groot voor tv, dus om zoveel personages te introduceren - in één seizoen, let wel - is een grote opdracht. Die verantwoordelijkheid drukte het eerste hoofdstuk van de piloot, maar een nuttig en meer ademend deel twee bracht alles heel goed samen. Het grote gevecht tegen 'wapenhandelaren en terroristen' in de gruwelijke jaren '70 is ook geen slechte startplaats voor tijdreizende superhelden.

“Fail-Safe”

Kort na de pilot (die "Piloot" heette) bevond de Waverider-crew zich in de Sovjet-Unie in de Koude Oorlog, in de hoop een technologie-snafu alleen voor Rory (ook bekend als Heat Wave) en Ray Palmer (ook bekend als Atom) ongedaan te maken in een grove Russische gevangenis.

Het winnende moment in "Fail-Safe" was niet het schattige Ontsnapping uit de gevangenis referentie (co-sterren Wentworth Miller en Dominic Purcell herenigd in Legends of Tomorrow), maar het trotse moment van verzet van Victor Stein, professor Stein tegen de tirannieke Vandal Savage. Het moet leuk zijn geweest voor Garber, een homoseksuele man, om Stein's woorden van liefde en mededogen tegen de koelbloedige tegenstanders te spreken. Op het moment van "Fail-Safe" werden Ruslands anti-LGBTQ-posities uitgesproken in de krantenkoppen Legends of Tomorrow het nodige moment van die week van hoopvolle wensvervulling.

"Star City 2046"

Het is moeilijk te doorgronden dat het DC TV-universum is gebouwd Pijl, een show die de intentie had om een ​​no-nonsense misdaadserie te zijn. Nu is er tijd reizen en exorcisme en jongens die sneller rennen dan de snelheid van het licht.

Dus het was cool om te zien Legends of Tomorrow terug naar Star City in een dystopische toekomst die eer betuigt aan die van Frank Miller de duistere Ridder keert terug. In "Star City 2046" komt Oliver Queen, sik en met één arm (zoals in de strip!) Uit zijn pensioen om samen te werken met Connor Hawke, zijn stripboekzoon (hoewel niet in de serie - hij is de jongen van Diggle in dit universum) tegen een nieuwe Doodslag.

De meeste Waverider-leden nemen een plaats in de actie - Rick en Snart hebben een leuk subplot - en Pijl ster Stephen Amell kan de sik, zoals Oliver Queen zou moeten, niet helemaal wiegen, maar het was nog steeds bommen zien Legends of Tomorrow profiteer van het uitgangspunt en verken een alternatieve toekomstige toekomst.

"Night of the Hawk"

In een beetje Terug naar de toekomst na-apen, Legends of Tomorrow Pleasantville geslagen in de jaren 50 voor nog een keer reizen ravotten in de gedaante van een klassieke monsterfilm.

Het corrigeren van sociale onrechtvaardigheden is een van de belangrijkste grondslagen voor superhelden. Pijl en De flits zijn helaas agnostisch geweest voor zaken als raciale en seksuele ongelijkheid, maar Legends of Tomorrow trots nam de verantwoordelijkheid op in "Night of the Hawk." Met behulp van de race-gebogen Firestorm - in plaats van white bro jock Ronnie Raymond, is zwarte tiener Jax (gespeeld door Franz Drameh) de andere helft van het superheldenduo - Legends of Tomorrow hanteerde oud timy racisme net zo tactvol als een vrachtwagen. Zwaar overhandigd? Zeker. Is dat iets slechts? Helemaal niet.

Trouwens, vertel me niet dat Vandal Savage als een Jimmy Stewart-achtige figuur eigenlijk niet zo geweldig was.

"Achtergelaten"

Het thema van de reistijd verleggen op manieren die niemand had kunnen raden, Ray, Kendra en Sara worden (zoals de titel suggereert) in de jaren '50 achtergelaten wanneer de Waverider wordt aangevallen en ontsnapt zonder een weg terug. De drie brengen de komende drie jaar door om het te laten werken, een nieuw leven opbouwend totdat Sara snel terugkeert naar haar oude huis: Nanda Parbat, het huis van de League of Assassins, waarvan ze een voormalig lid is. Of binnenkort. Weet je, tijdreizen zijn nogal eentonig.

Omdat het niet de seizoensfinale is, worden er natuurlijk ook dingen ingepakt - netjes met een strik. Maar voor een paar minuten, "Left Behind" upends Legends of Tomorrow, met de consequenties van tijdreizen en de tol die het zou kosten voor diegenen die voor avontuur leven.

"Left Behind" is een van mijn favoriete afleveringen in deze hele franchise, periode. Emotioneel verwoestend en ongelooflijk slim over het goofy uitgangspunt van 'tijdreizende superhelden', 'Left Behind' is het hoogwatermerk van de hele Arrowverse, waarbij volledig gebruik wordt gemaakt van zijn mythologie op manieren die Pijl zelfs niet De flits kon. "Left Behind" is de reden waarom een ​​show zo is Legends of Tomorrow moest gebeuren: er is zoveel gaande in dit universum, het zou zonde zijn als niet elke hoek werd verkend.