Schrijftips: Benjamin Dreyer deelt de geheimen van tijdloze stijl

Benjamin Dreyer, hoofd van de uitgevers van Random House, houdt toezicht op stijl en normen bij een van de belangrijkste uitgevers van boeken ter wereld. Maar hij kan ook redelijkerwijs het hoofd van Twitter worden genoemd, waar hij erom bekend staat zijn beroemde #CopyeditingProTips aan zijn 24.000 volgers te laten vallen (merk op dat, in de geesteszachte betekenis, de verleden tijd van 'gaslicht', tot ziens, 'gaslighted', niet 'gaslit.' ") Het is dan ook geen verrassing dat de mensen bij Random House hem uiteindelijk hebben overgehaald om zijn schrijfadvies in een boek te veranderen, Dreyer's Engels: een volkomen correcte gids voor duidelijkheid en stijl, die dinsdag werd gepubliceerd om lovende recensies te geven. Ik heb Dreyer op zijn kroegendag ingehaald om te praten over de benauwde reputatie van grammatica, de invloed van internet op taal en, natuurlijk, hoe we allemaal ons schrijven kunnen opruimen.

Dit is een aangepaste versie van de Strategienieuwsbrief, een wekelijkse nieuwsbrief met gerapporteerde servicejournalistiek over een beter leven leiden. Meld u hier aan om elke donderdag rechtstreeks naar uw inbox te worden verzonden.

Probeer deze tactiek

Het boek van Dreyer begint met de virale tweet van 2016, waar hij, in een evocatie van door de psycholoog goedgekeurde Marie Kondo, aanbeveelt om 'je schrijfwerk op te ruimen' door een week te gaan zonder 'heel, nogal, heel, dus natuurlijk' te gebruiken in feite. "Hij noemt deze de gevreesde" Throat-Clearers ", woorden die weinig toevoegen aan wat je zegt en, door er toch in te zijn, wind je echte punt op. Mijn oude redacteur had ook een geweldige tactiek, die ik nog steeds gebruik: als je een stuk schrijft, markeer dan elke verschijning van het woord "ding" en vervang het. U kunt altijd denken aan een meer specifieke en krachtigere vervanging.

De levensveranderende magie van opruimen (je schrijven)

Ga een week zonder

• heel

• liever

• werkelijk

• vrij

• zo

• natuurlijk

• eigenlijk

- Benjamin Dreyer (@BCDreyer) 17 mei 2016

Stijl die echt tijdloos is

Er is meestal een nieuw populair boek over schrijven elk decennium of zo. Toen ik 16 was, was het Eet, schiet & vertrekt, dat feitelijk een bestseller werd na de New York Times verklaard dat het "correct gebruik maakt … cool." Het is niet bijzonder goed verouderd. Omdat ik altijd graag mijn interviews begin met een vriendelijke, niet-confronterende noot, vroeg ik aan Dreyer hoe hij de traditionele valkuilen van de stijlgids probeerde te vermijden, dat ze heerszuchtig, saai en vaak gedateerd kunnen zijn.

"De titel waarmee we gingen inkrimpen was Het laatste woord en ik herinner me duidelijk dat mijn man de titel haatte. Hij zei: 'het is bazig en hector en opdringerig', en ik zei: 'Ja ik weet het' ', herinnert Dreyer zich. 'Maar hoe meer ik de dingen waarover ik wilde schrijven opnieuw wilde onderzoeken - om zeker te weten dat ik nauwkeurig praatte, niet alleen om mijn eigen grillen weer te geven - … er waren een heleboel dingen die ik mezelf ervan overtuigde om van mening te veranderen. Ik voelde dat ik meer open van geest werd."

Dat is een verfrissende kijk op een grammaticus, waarvan Dreyer zegt dat hij opkwam toen hij van rector naar copy-editor ging om chef te kopiëren, waar hij onder andere zijn vinger aan de pols moet houden over hoe de taal evolueert. Toen hij bijvoorbeeld als proef begon te werken, vertelde Dreyer me dat kopie-editors altijd het woordenboek volgden. Of hij deed het tenminste totdat hij de mensen ontmoette in het woordenboek die het hem vertelden ze waren signalen aan het nemen hem.

"We veranderen deze dingen niet tenzij je ze eerst verandert," vertelde de redacteur van Merriam-Webster aan Dreyer, volgens zijn herinnering. "We nemen onze signalen uit het Engels zoals het wordt gepubliceerd, en dus veranderen we constructies dienovereenkomstig. We schrijven niet voor. We lezen wat er aan de hand is. '

Ik hou van dat mentale beeld; twee van de belangrijkste arbiters van de Engelse taal wijzen naar elkaar als een soort elitaire kijk op de Spider-Man meme, volhoudend dat "nee, u ga eerst!"

Wat het verhaal laat zien, is natuurlijk dat zelfs de mensen die de regels maken niet helemaal zeker zijn wat de regels zijn of wat ze zullen zijn. Dat is een van de redenen waarom taal zo leuk kan zijn, vooral op het internet, waar woordspelingen, afkortingen, afbeeldingen en verborgen verwijzingen zich allemaal in een enkel sentiment kunnen mengen. Dit betekent niet dat de post-teksttaal van het internet geen eigen regels heeft. Maar het betekent wel dat de regels nog sneller veranderen en dat ze misschien meer buigbaar zijn dan vroeger. Het creëren van richtlijnen om goed te schrijven in deze dappere nieuwe wereld en die het potentieel hebben om te overleven, is een hele uitdaging. Gelukkig lijkt Dreyer op zijn taak.

Heel slim = geweldig.

Erg moe = uitgeput.

Zeer hongerig = ravenous.

DAT ZEI, soms heb je gewoon een 'heel' nodig.

Let gewoon op.

- Benjamin Dreyer (@BCDreyer) 28 mei 2016

Kijk uit voor je huisdierenwoorden

Iedereen heeft zijn lievelingswoorden (het was waarschijnlijk een maand om over innovatie te schrijven voordat ik leerde een verhaal te doen zonder er tenminste één "die allemaal op het punt stond te veranderen" te gooien). Dreyer geeft toe dat hij affiniteit heeft met het woord "begrip". We hebben allemaal woorden die, of we denken dat ze ons slim laten klinken, of dat ze ons bijzonder behulpzaam zijn in ons dagelijks leven, te veel gebruiken. Leren herkennen en snoeien van je lievelingswoorden van je schrijven zal je helderder en minder repetitief doen klinken.

(Wat zijn je lievelingswoorden? Ik ben eerlijk gezegd een beetje nieuwsgierig. Geef me een e-mail.)

Omarm Inclusieve Taal

De overkoepelende regel voor goed schrijven is nadenken over je publiek, maar Dreyer wijst er ook op dat het publiek veel groter is dan we denken dat ze zijn. Toen hij voor het eerst begon met bewerken, verklaarden de regels van de weg dat als een generieke persoon in een tekst zou verschijnen, je hem zou noemen als een 'hij'.

"We doen dat niet meer, want een standaardmens is geen hij, een standaardmens is een persoon", zegt hij. "Het is altijd een grotere wereld geweest; het is niet altijd opgevat als een grotere wereld. En je wilt dat omarmen."

Dreyer's boek kwam dinsdag uit en je kunt het boek hier bestellen. Zoals je je misschien kunt voorstellen, ben ik volledig gekrenkt door het vooruitzicht dat hij dit leest. Maar ik weet tenminste dat hij geen "dingen" zal vinden.