North Moogfest in Noord-Carolina blijft uitkijken naar de toekomst van elektronische muziek en design

Tussen de 30 en 40 creatieve professionals en liefhebbers van synthesizers verzamelden zich zaterdagavond in een kelderkamer van het Ace Hotel in Manhattan, met aparte sets schroeven, gereedschappen, brokken black metal, printplaten en kleine versterkers die waren neergelegd op klaptafels voor hen. Aan de voorkant van de kamer stond Amos Gaynes - een van de hoofdingenieurs van Moog Music, Inc., gevestigd in Asheville, North Carolina - voor een digitale diavoorstelling met schetsen in de algemene stijl van een Ikea-handleiding.

Het doel van de "workshop" was om de deelnemers te begeleiden bij het samenstellen van de meest eenvoudige analoge synthesizer die het Moog-bedrijf maakt: de Werkstatt-01. Haynes beschrijft het als een "monofonische single oscillator analoge synthesizer", en legt de componenten ervan uit, door diagrammen op het scherm te bladeren en foto's van muzikanten die Moog-producten gebruiken, van Alicia Keys tot Yes 'Rick Wakeman. Terwijl de deelnemers beginnen met het monteren van hun speelgoed, moet Gaynes schreeuwen om gehoord te worden over de vele grappen en blokken.

We houden van onze NYC-workshopstrijders. Bedankt voor het maken van wat lawaai en het maken van golven! #moogfestdialtones @acehotel pic.twitter.com/nvPNYHTouC

- Moogfest (@Moogfest) 28 februari 2016

De "workshop" was onderdeel van een avondprogramma met rondetafelgesprekken, demonstraties en uitvoeringen om Moogfest 2016 te promoten en aan te kondigen, een combinatie van "conferentie", concertseries en een bazaar van soorten die in mei in Durham, North Carolina, worden gehouden. dit jaar. Dienend als een soort microkosmos van de vierdaagse top vond het "Dial-Tones" -evenement op zaterdag geluidskunstenaars, freelance synth-architecten en beeldend kunstenaars van New Inc. - een incubator van kunst / muziek / technologie in het New Museum van Manhattan - rondzwervend rond om hun eigen vreemde, vooruitstrevende multimediaprojecten te presenteren. Deze omvatten live visuele VR-verbeteringen voor gebruik in live-shows, een zelfgemaakte Moog-achtige synth die auto-genereert complex, J.S. Contrapunt in Bach-stijl, met verschillende synths die zijn opgebouwd uit oude telefooncentrales.

Het promotionele evenement, Moogfest - en Moog Music in het algemeen, heeft een voet in de toekomst van elektronische muziek en een andere in het verleden. De naamgever en oprichter van het bedrijf, Robert Moog, was een ingenieur en ondernemer die halverwege de jaren zestig de eerste retailsynthesizer ontwikkelde, nadat hij in het vorige decennium zijn start had gemaakt met de verkoop van een bouwpakket voor de griezelig klinkende theremin - de vroegste volledig elektronische instrument. Toen digitale synths aan het eind van de jaren '70 en '80 populair werden, verliet Moog het analoge racket en vestigde zich op een boerderij in North Carolina. In het begin van de jaren '00 keerde hij echter terug naar synths, waarbij hij een aantal van de vroege Moog-modellen serieus nam en verbeterde. Hoewel het ooit leek dat ze voorbestemd waren om te verdwijnen, waren de unieke krachtige en aanpasbare instrumenten voor veel musici een zeer gewild verzamelobject gebleven; de digitale facsimiles waren, sonisch gezien, lang niet zo overtuigend.

Het gebruik van een Moog vereist meer begrip en persoonlijke investeringen dan de meeste andere gebruikelijke retailsynthesizers, zoals het kijken naar de soms verbaasde maar raptige aanwezigen in de workshop - hun stukjes mainframe-bewijsmateriaal bepoederen. Plus, gehannes met knoppen en schuifregelaars is, hoe je het ook snijdt, het zal altijd leuker zijn om met een muis digitaal te recreëren.

Vandaag, na het overlijden van Moog in 2005, blijft het bedrijf zijn productlijn uitbreiden, inclusief meer variëteiten van modulaire synths gebaseerd op Moog's originele technologie; Workstatt-01 van de werkplaats is er een van. Vasthouden aan een analoog circuit lijkt misschien nostalgisch, maar Moogs nieuwe producten moedigen gebruikers aan om de instrumenten te gebruiken in combinatie met digitale interfaces om nog ongebruikelijkere geluiden en multimediaprojecten te creëren.Hoewel Moog zelf zijn hele leven trouw bleef aan analoge technologie, bleef hij geïnteresseerd in het kijken naar de toekomst van technische en elektronische muziek. Vandaag gaat zijn bedrijf verder in deze vooruitstrevende geest.

Moogfest begon in 2004 als een 'platform voor conversatie en experimenten' en is een uitgebreide jaarlijkse ode aan de iconoclastische geest van het mini-imperium van Moog. Zoals de organisatoren van het evenement benadrukken, is er geen eenvoudige manier om het bereik of de reisroute van het fest als een gemakkelijke elevator-pitch te distilleren. Verspreid over verschillende locaties en podia in de steden waarin het een winkel heeft opgezet - dit jaar is het in Durham, North Carolina - het bestaat uit zowel "Future Thought" als "Future Sound" -vectoren: de eerste een uitgebreide reeks overdag presentaties, workshops en panels, de laatste een ambitieuze meertrapsconcertserie. Het jaarrooster van artiesten omvat Grimes en Odesza, zo lang als legendes over elektronische muziek zoals new-wave pionier Gary Numan en elektronische componist en violist Laurie Anderson. Als je er voor de panelen in zit, kun je een sessie vinden over A.I., transhumanisme en "technoshamanisme" (tussen talloze anderen).

De deelnemers aan het Dial-Tones-evenement waren onder meer een lid van het officiële PR-team voor de stad Durham en medewerkers van American Underground - een zogenaamd 'start-upcentrum' in de stad. Het eens zo welvarende gebied van Raleigh / Durham leed onder het gewicht van de ineenstorting van zijn winstgevende textielindustrie in de eerste helft van de 20e eeuw, maar is de laatste jaren gerevitaliseerd; tegenwoordig is het een minder belangrijke bestemming geworden voor nieuwe technologiebedrijven. De uitdrukking 'de Silicon Valley van het Zuiden' wordt doorgegeven door de enthousiaste Durham-ites die de menigte doorspekt met 'Dial-Tones'. Voor het Moog-team - nog steeds gevestigd in Asheville - leek het ontluikende gebied een perfecte plaats om de festival; voor de idealistische, jonge ondernemers die Durham als hun thuis beschouwen, het is goede publiciteit, een plek om connecties op te bouwen en zelfs hun jonge bedrijven aan te sluiten.

Net als elk jaar ervoor, blijft het bereik van Moogfest gewoon doorgaan met uitbreiden, en wordt het steeds scrappieuzer en onhandelbaarder naarmate de muzikale acts die er bij komen steeds groter en groter worden. Voor liefhebbers van elektronica en muziek van zowel pop als de avant-garde overtuiging is het een andere Burning Man. Luisa Pereira, mede-maker van de Counterpointer, zegt dat ze op de Marketplace haar instrument zal demonstreren, in de hoop voldoende interesse (en crowdfunding) te creëren om een ​​kleine productlijn te produceren - een van de honderden jonge muzikanten en ontwerpers die zullen zijn geassembleerd om te adverteren en uit te voeren. Moogfest is ver verwijderd van het muziekfestival dat het op papier lijkt te zijn. Het is een overweldigende, enigszins lukrake top voor muzikanten, wetenschappers en tech-professionals die geïnteresseerd zijn in het uitzoeken waar muziektechnologie nog moet gaan en helpen om het in de juiste richting te duwen.