Waarom is het Museum voor Moderne Kunst zo luid?

New York City staat bekend om zijn cultuur (voor beter of slechter), de kunst en het lawaai. Uiteraard komen die drie dingen samen in kunstmusea, maar de manier waarop ze werken is onverwacht en onvoorspelbaar. Een nieuwe, niet perfect wetenschappelijke maar zeker plausibele studie van decibelniveaus in musea in de omgeving toont aan dat het kijken naar kunst niet zo'n rustige, contemplatieve activiteit is.

De mensen achter de studie namen 10-seconden lezingen in de atrium van elk museum, de populairste tentoonstelling van elk museum, en de verste hoeken van elk museum om erachter te komen wat de gemiddelde bezoekerservaring als lawaaierig kan zijn. Wat ze ontdekten was dat musea echt helemaal niet zo stil zijn.

Concreet vonden ze dat MoMA de luidste was met 77,1 decibel in het atrium, ongeveer gelijk aan het gemiddelde werkvolume van een fabriek. Het Solomon R. Guggenheim Museum en de Met bevonden zich in het midden, en de Frick was de stilste met 63,6 decibel in het atrium, wat nog steeds vrij veel restaurantgemiddelden is.

Behalve de verrassend luide ingangen, toonde de studie aan dat ruis op duidelijk verschillende niveaus afnam. De meer obscure tentoonstellingen bij MoMA schommelden nog steeds behoorlijk zwaar met 67,2 decibel terwijl de Koç Family Galleries van het Metropolitan Museum of Art slechts 52,8 decibel bereikten. En dat kan niet allemaal worden toegeschreven aan de architectuur: het minder populaire werk in het grotere, meer klassieke museum is duidelijk onpopulair. En de gangen van Whitney bleken luider te klinken dan de lobby, wat aardig is als je erover nadenkt.

De moraal hier is dat als je naar zwaarbezochte plaatsen wilt gaan, hoe stijlvol ook, je te maken krijgt met drukte en lawaai. Neem oordopjes mee als dat moet. Als je in New York bent, zal niemand je beoordelen omdat je er een beetje raar uitziet.