New Birth Control Fix injecteert honderden micronaalden om zwangerschap te voorkomen

In de wereld van anticonceptie omvat de gouden anticonceptiemethode twee belangrijke elementen: het moet langdurig zijn als een spiraaltje en het moet als een pil worden toegediend. Idealiter zou het beide eigenschappen hebben, maar een anticonceptiemiddel dat aan deze normen voldoet, is nog niet beschikbaar. Stappen gedetailleerd maandag in Natuur Biomedische Technologie suggereer echter dat het snel zou kunnen zijn.

De auteurs van het onderzoek willen een langdurige, zelfbeheersende vorm van geboortebeperking creëren, omdat wat beschikbaar is niet zo goed werkt als de volksgezondheidsambtenaren dat wensten. In de nieuwe paper wijzen de auteurs erop dat ondanks de vooruitgang in anticonceptiemethoden, 40 procent van alle zwangerschappen wereldwijd in 2012 onbedoeld was. Niet-hormonale anticonceptiemethoden zoals condooms worden vaak verkeerd gebruikt en langwerkende anticonceptie, zoals een anticonceptie-implantaat, heeft tijd en toegang tot een zorgverlener nodig.

"Er is wereldwijd een opmerkelijk hoog percentage onbedoelde zwangerschappen en een deel van de reden daarvoor is onvoldoende toegang tot geschikte anticonceptiemogelijkheden", vertelt co-auteur Mark Prausnitz, Ph.D. omgekeerde. "We denken dat we in staat zijn geweest om de kloof te overbruggen tussen een anticonceptiemiddel dat lang kan duren en dat mensen zichzelf kunnen toedienen."

Prausnitz en zijn team werkten eerder samen met wetenschappers van Emory University aan een onderzoek waarbij menselijke patiënten een influenzavaccin kregen via een micronaaldpleister. Dat proces verliep voorspoedig, legt Prausnitz uit, dus "de oplossing die we bedachten, is een micronaald-anticonceptie, waarmee je in de loop van de maand micronaalden in je huid kunt aanbrengen die een anticonceptivum vrijgeven."

Het is niet zo intens als het klinkt: een patiënt drukt eenvoudigweg de pleister op zijn huid en heel, heel kleine micronaalden komen in de oppervlakkige laag van de huid. Het team bouwde een kleine luchtbel in de interface tussen de micronaaldjes en de rug van de patch, dus als je met hun duim over de patch gaat en kracht aanbrengt, schieten de kleine naalden binnen vijf seconden na patchbeheer af. Zodra de micronaalden zijn ingebed, worden ze langzaam biologisch afgebroken. Terwijl dat gebeurt, komt het anticonceptiemiddel levonorgestrel vrij.

Aan het einde van de studieperiode van ongeveer één maand was alle levonorgestrel uit de micronaalden gekomen en waren de naalden volledig biologisch afgebroken en verdwenen.

In eerdere onderzoeken, zoals degenen die microneedle-patches gebruikten om een ​​influenzavaccin af te geven, zeiden studiedeelnemers dat het proces hen niet stoorde.

"Sommige mensen beschrijven het alsof je een beetje klittenband zou nemen en druk dat tegen je huid aan", legt Prausnitz uit. "Je voelt een soort ruwheid tegen je huid worden gedrukt - daar zou die sensatie zijn - maar mensen beschrijven het niet als pijnlijk."

Wat dit anticonceptiemiddel onderscheidt, is dat micronaaldjes een maand lang onder de huid van een persoon liggen - in plaats van slechts een moment. De verwachting is dat het proces goed moet worden getolereerd door de huid van mensen, maar dit idee moet verder worden onderzocht. Tot nu toe zijn deze anticonceptiepunten voor de geboortebeperking alleen op ratten getest, maar die proeven, beschreven in de nieuwe studie, waren succesvol: de pleisters lieten weinig zichtbaar bewijs van gebruik achter en de ratten handhaafden de plasmaconcentraties van het hormoon boven de menselijke therapeutische middelen. niveau voor een maand.

Het geneesmiddel dat in de studie wordt gebruikt, levonorgestrel, is een beproefd anticonceptivum. Het is opgenomen in spiraaltjes, en het is het actieve ingrediënt in Plan B. Als gevolg daarvan zegt Prausnitz dat "we weten dat het veilig is, het werkt, en we weten dat we een bepaald concentratieniveau ervan in de bloedbaan van een vrouw, zodat de pleister een effectieve anticonceptie is. "Omdat het team in staat was om die concentratie in de bloedbaan van ratten vast te stellen, is dit een goed teken dat dit concentratieniveau zou blijven bestaan ​​wanneer de pleister uiteindelijk aan een mens wordt gegeven.

Het blijft onduidelijk wanneer de patch daadwerkelijk aan mensen zal worden gegeven. De onderzoekers hopen dat ze binnen twee jaar een klinisch onderzoek kunnen starten. Prausnitz zegt dat ze het werk doen om zich voor te bereiden op proeven bij mensen, maar dat ze tijd en geld nodig hebben.

Als dit soort pleisters wordt ontwikkeld en het veilig en effectief is gebleken, denkt Veronika Mesheriakova, MD, dat het "een groot potentieel kan hebben." Mesheriakova, een assistent-professor aan de Universiteit van Californië, San Francisco, wiens onderzoek zich concentreert op anticonceptie gebruik bij adolescenten, maakte geen deel uit van deze studie.

Zij vertelt omgekeerde dat ze als adolescent-arts vaak langerwerkende, omkeerbare anticonceptiva zoals spiraaltjes en anticonceptie-implantaten aanbeveelt voor haar patiënten, omdat ze "zeer effectief, weinig onderhoudsvrij zijn, acceptabele bijwerkingenprofielen hebben en aanbevolen zijn als de nummer 1 keuze voor adolescenten door professionele organisaties zoals de Society of Adolescent Health and Medicine en het American College of Obstetricians and Gynecologists."

Mesheriakova zegt dat terwijl oudere adolescenten en jonge volwassenen vaak voor spiraaltjes kiezen, jonge tieners in haar praktijk de voorkeur geven aan het anticonceptie-implantaat Nexplanon. Tieners vinden het prettiger om iets in de huid van hun armen te steken dan in hun baarmoeder, zegt ze. Maar het implantaat vereist nog steeds een ongemakkelijke injectie en een patiënt kan een klein litteken achterlaten. Ze zegt dat als er een even effectief, langwerkend anticonceptiemiddel is dat een patiënt alleen pijnloos kan toepassen, ze denkt dat het snel een topkeuze in haar praktijk zou worden.

"Eigenlijk zag ik vorige week een heel lief pubermeisje dat naar mijn kliniek kwam om een ​​anticonceptiepatroon te krijgen, maar vanwege haar ernstige naaldfobie niet in staat was om verder te gaan met de procedure," zegt Mesheriakova. "Ik denk dat ze veel gelukkiger zou zijn geweest als ik haar een pijnloze micronaaldpleister had kunnen aanbieden!"

En hoewel deze patch is ontworpen met vrouwen in ontwikkelingslanden in het achterhoofd, is het redelijk om te zeggen dat het nuttig zou zijn voor vrouwen die in een ruimte wonen waar anticonceptie moeilijk te verkrijgen is. Recent nieuws suggereert dat de Verenigde Staten een van die plaatsen kunnen zijn. Maandag legde de Amerikaanse districtsrechter Wendy Beetlestone in Philadelphia een landelijk bevel op dat de Trump-administratie belette om een ​​uitspraak te implementeren die werkgevers zou kunnen weigeren om anticonceptie te bieden. Op dit moment vereist de Affordable Care Act dat de meeste bedrijven een ziektekostenverzekering aanbieden die door de FDA goedgekeurde anticonceptie zonder kosten dekt.

President Donald Trump heeft herhaaldelijk geprobeerd die uitspraak te ontmantelen; zijn administratie stelt dat het mandaat de uitoefening van religie door bepaalde werkgevers belast. Als hij daarin slaagt, zal dit de levens van veel Amerikaanse vrouwen veranderen: volgens rechter Beetlestone zou 705A-vrouwen door verlies van het ACA-mandaat de dekking verliezen. In dat geval hebben vrouwen in Amerika een langdurige oplossing nodig die ze zelf kunnen beheren.