'Bumblebee' Review: Transformers Prequel slaagt door 'Bayhem' te dijken

De nieuwste Transformers-film, Hommel, is gemakkelijk de beste sinds 2007's origineel. En het is waarschijnlijk de beste Transformers-film ooit.

In slechts 114 minuten is de prequel van regisseur Travis Knight een verademing voor wat als een opgeblazen, stervende franchise wordt gevoeld. Hommel streeft ook naar een meer kindvriendelijk perspectief dat de hypermannelijke tendensen van de vorige films vermijdt, wat de broodnodige verbetering van de serie mogelijk maakt.

Onder toezicht van Michael Bay leed elke andere Transformers-film aan een obsessie met explosies, onbegrijpelijke plotstructuren en Megan Fox. In plaats daarvan, riddergronden Hommel met een gevoel voor menselijkheid dat meer aanvoelt E.T. of The Iron Giant dan Pearl Harbor met gigantische robots.

In plaats van de apocalyptische inzetten op te pikken met een exponentiële snelheid die grenst aan het absurde en onbegrijpelijke (ik kijk naar jou, Transformers: The Last Knight), Hommel verkleint de reikwijdte om zich te concentreren op relatable karakters. En in plaats van een mannelijk-centraal verhaal te vertellen vanuit een al te mannelijk, vaak onrijp perspectief, Hommel levert in plaats daarvan een briljante vrouwelijke hoofdrol in Hailee Steinfeld als Charlie, een opgewekt jong meisje op het punt van volwassenheid dat een gebroken hommel op een sloop ontdekt.

Het is ironisch dat de meest vooruitstrevende Transformers-film ooit 40 jaar geleden plaatsvond, Steinfeld is de eerste vrouwelijke hoofdrolspeler in de franchise, en niet een keer is ze geseksualiseerd. Charlie's zich ontwikkelende relatie met de mannelijke sidekick Memo (Jorge Lendeborg Jr.) voelt meer als een hernieuwde vriendschap dan een gedwongen romance (zonder de mogelijkheid volledig uit te sluiten).

De Oscar-genomineerde Steinfeld draagt ​​de film met een uitstekende weergave van een relatable jonge vrouw die niet past. Ze is een tegencultuur rebel van de late jaren '80 die bijna net zoveel van punk rock houdt als van het werken aan auto's.

De stijl van de jaren 80 van Hommel is ook een perfecte manier om de dingen nieuw en anders te laten voelen. Tussen grappen over de liefde van de Smiths en Bumblebee voor De ontbijtclub, er is precies de juiste hoeveelheid nostalgie zonder overboord te gaan.

'' Bee 'brengt een lange filmpartij door die zich gedraagt ​​als een 17 meter lange peuter, en de charmante eerste helft laat Charlie en hij de universele taal van vriendschap spreken terwijl ze elkaar leren kennen. Dit is waar de vergelijkingen met verhalen zoals E.T. en Iron Giant kom binnen, met een jong kind dat vriendschap sluit met een mogelijk bedreigend buitenaards wezen.

Enkele van de leukste momenten van de film komen ook van Bumblebee, gewoon raar doen. Alle bliepjes en plofjes die hij maakt, doen denken aan Wall-E of RD-2D.

Zonder te veel meer weg te geven, Hommel begint met de eerste val van Cybertron en levert een leuk, actievol en soms zelfs teder oorsprongsverhaal voor ieders favoriete Autobot. Hommel wordt naar de aarde gestuurd als de voorhoede van een nieuwe buitenpost voor de Autobots en we leren alles wat we mogelijk over hem willen weten tijdens de film.

Hoe vond Bumblebee het terug op Cybertron? Wat is zijn echte naam? Hoe klinkt hij? Hoe verliest hij zijn stem en leert hij praten met een radio? Wat zijn enkele van zijn favoriete films? Als je jezelf ooit een van deze vragen hebt gesteld, is dit de film voor jou.

Onvermijdelijk volgen problemen in de vorm van twee Decepticons die moeten worden gestopt om een ​​invasie van buitenaardse wezens te leiden. Er is ook Agent Jack Burns (John Cena) van Sector 7, de token boze militaire kerel druipt van xenofobie. Cena werd geboren om deze rol te spelen door precies de juiste hoeveelheid cartooneske absurditeit af te leveren om het archaïsche wereldbeeld van zijn personage te ondermijnen.

Deze voor de hand liggende bedreigingen doemen op Hommel, het naar een voorspelbare maar bevredigende conclusie duwen. Maar door te focussen op de groeiende relatie tussen Bumblebee en Charlie, overtreft de film gemakkelijk onze verwachting.

Je zult meer om je geven als het lijkt alsof Charlie misschien doodgaat dan jij toen miljoenen mensen werden weggevaagd door de cataclysmische gebeurtenissen van De laatste ridder omdat Hommel neemt de tijd om de groei van Charlie als persoon te verkennen. We zien ook Bumblebee als een complex personage op zich. Hij kan op het ene moment een goedaardige robotkind zijn en de volgende een heel enge krachtige krijger.

Op een manier, Hommel staat voor wat de Transformers-films altijd al hadden moeten zijn: een verhaal over de verbindingen die gesmeed waren tussen de nobele Autobots en de menselijke vrienden die ze in hun oorlog tegen de Decepticons maken. Deze doorline is er in alle films geweest, maar het is vaak verloren gegaan in de kakofonie van de Bayern-stijl van cinematografie van Michael Bay.

Eindelijk, in deze pre-verpakking van Transformers, mag het volledige cinematografische potentieel van de serie doorschijnen.

Hommel wordt uitgebracht in de bioscoop op 21 december 2018.

Bekijk een exclusief Hommel clip waarin 'Bee de politie ontwijkt.