De derde aflevering van De rand, subtiel getiteld "Bagdad mijn kont", droeg een of andere Khussa over waarmee Alex Talbot van Jack Black in contact kwam met Tim Robbin's minister van Buitenlandse Zaken Walter Larson en (enigszins) de politieke dynamiek van het gefictionaliseerde Pakistan vorm gaf. Wat de aflevering niet lukte, was om vlees aan de skeletachtige personages toe te voegen of ze alles proactief te laten doen. De zelfbepaling van onze helden blijft volledig beperkt tot hun seksleven. Laten we het daar dus over hebben, in plaats van stil te staan bij het duidelijke plan van generaal Haroon Raja om de Verenigde Staten tegen zijn halfbroer generaal Zaman te spelen.
In deze aflevering wordt het sterk geïmpliceerd dat Walter Larson seks heeft met zijn prachtige Urdu-vertaler - die hij hiervoor heeft gekregen - nadat hij zijn vrouw had betreden zonder een impliciete seks met een humoristisch goedhangende barman. Het ego van Larson is zodanig dat hij niet wordt bedreigd door alle elementen van de man die het aan zijn vrouw geeft en de hele zaak afwijst als, in wezen, sex met de hulp. Zijn relatie met zijn vrouw, die zowel intiem als wederzijds voordelig lijkt, is humaniserend. We zijn bedoelt om te zeggen dat Larson geen groot man is, maar ook geen hypocriet. Die opstelling, opgesplitst met kuiltjes van Robbins-merk, geeft ons genoeg redenen om voor de man te roeien.
Het is vermeldenswaard dat de bar hier ongelooflijk laag blijft.
We zien ook Talbot, wiens relatie met Larson is gebaseerd op zijn vermogen om exotische prostituees te leveren, neem een andere in een reeks passen bij de verbluffende, ongeinteresseerde zuster van Aasif Mandvi. Talbot is een soort anti-Larson. Vrouwen houden niet van hem en mannen willen hem niet zijn (of gezien worden met hem). Dat gezegd hebbende, zijn koppige, semi-nihilistische optimisme zou ons / onze vrouwen moeten overtuigen. Men vermoedt dat hij dat moet doen verdienen deze schoonheid in de loop van de serie. Dit is natuurlijk reductief en belachelijk. Niemand zal ooit de man van Dartmouth gaan rooten om het meisje te krijgen en het is gewoon niet mogelijk voor Talbot om de geleden schade goed te maken. Hij heeft de cultuur van deze vrouw niet gerespecteerd en haar familie in gevaar gebracht. Zelfs als hij het leven en de ledematen riskeert (en dat is waar dit ding naar toe gaat), verdient hij het Islamabad-standaardtijdstip niet.
Goed voor hem om te proberen, maar ga door met schrijvers.
De keerzijde van karakterisering door erecties is het volledige gebrek aan diepte gegeven aan seksuele partners. De vrouw van Larson heeft een wandelend, pratend seksspeeltje. Fijn. We hoeven niets over die vent te weten. Maar Larson slaapt met deze, vermoedelijk goed opgeleide en zeker in evenwicht gehouden vrouw, die heeft besloten om met de SoS in de zak te springen om redenen die niemand kan peilen. Zelfs de verliefdheid van Talbot krijgt geen individuele motivatie. Ze is er gewoon om er mooi uit te zien en, laten we wel wezen, exotisch.
We hebben dus een show over internationale en intieme relaties die niet per se een van beide onderwerpen rechtstreeks willen aanspreken. Die dynamiek werkt niet. Als dit ding snel duidelijk wordt (aan beide kanten), gaan kijkers rebelleren.
Zo ziet die scène eruit van waar ik zat. Op een toilet. #TheBrink #LiveTweet @HBO pic.twitter.com/NF3jCORT9V
- Eric Ladin (@EricLadin) 6 juli 2015
'The Brink' Recap: Austin Powers gaat naar Pakistan
Omdat het om oorlog, politiek, ambitie en incompetentie gaat, nodigt The Brink vergelijkingen uit met Dr. Strangelove en Veep. Deze vergelijkingen kunnen illustratief zijn, maar Strangelove en Veep waren beide het werk van een auteur (respectievelijk Kubrik en de onlangs gepensioneerde Iannucci) terwijl The Brink de glans heeft van hi ...
'The Brink' Recap: Enhanced Interrogation Techniques
De tweede aflevering van The Brink's 10 aflevering eerste seizoen leek een beetje op de derde aflevering van het tweede seizoen van een netwerksteun. In plaats van het publiek te helpen de motivaties van de personages beter te begrijpen, hebben de schrijvers besloten de situaties van de personages eenvoudig te beschrijven. Dit is wat we hebben: Walter Larson ...
'The Brink' Recap: Jack Black is de vijfde ruiter
Het meest overmatig gebruikte en misbruikte citaat van Karl Marx uit 'De achttiende Brumaire van Lodewijk Napoleon', een dekmantel tegen de kapitalistische staat, gaat over hoe 'de geschiedenis herhaalt ... eerst als tragedie, dan als klucht'. In werkelijkheid wordt het citaat verondersteld te zijn over hoe historische archetypen lijken te verschijnen en weer verschijnen, zodat ...