Netflix besteedt in 2016 $ 6 miljard aan programmering. Het is niet verrassend.

Zes miljard. Hoe absurd dat bedrag ook mag lijken, het is niet helemaal verrassend gezien de obscene hoeveelheid originele inhoud die de streaming-service de afgelopen jaren heeft geproduceerd. Van documentaires tot jaarlijkse superhelden-extravaganties, Netflix is ​​nu een echte productiebeest. Vergeet niet wanneer het nieuwe seizoen van Gearresteerde ontwikkeling seizoen voelde als een luxe? Wanneer dertien afleveringen van Kaartenhuis onder je vingers verschijnen had je geloofd dat je er één van kreeg over "The Man" voor ongeveer de prijs van een maandelijkse burrito? Die dagen zijn goed verdwenen. Voor Netflix is ​​de grens tussen originele en gelicentieerde inhoud nu dunner dan ooit.

Er is simpelweg geen genre, stamboom of formaat dat de service niet kan of wil leveren. De wil van Kaartenhuis, Oranje is het nieuwe zwart, Onbreekbare Kimmy Schmidt, Waaghals, Natte hete Amerikaanse zomer, Jessica Jones, Sense8, Bloedlijn, F is voor moord, BoJack Horseman, Marco Polo, en Een moordenaar maken * werden allemaal ontwikkeld vanuit de grote rode "N". En dit zijn slechts de titels die volledig zijn doorgedrongen in de tijdgeest; Ik tel de tientallen comedy specials en cartoon-series niet mee.

Dit zijn geen films of televisieseries met een laag budget. Ze zijn zeer gepolijst, vakkundig geproduceerd en komen in verschillende genres met enkele van de grootste namen en creatievelingen die er zijn van Adam Sandler tot de broers van Wachowski. Het is eenvoudige wiskunde: de productierekeningen lopen snel op als je tien tot twintig afleveringen tegelijk uitvoert. Het overtreffen van verwachtingen betekent ze verhogen en Netflix doet dit sinds het eerste frame van Lilyhammer terug in 2012.

Netflix is ​​een studio die meer gemeen heeft met Licksgate dan de scrappy parvenu's die "groot entertainment" willen verstoren. Naarmate binge-watch standaard wordt, moest er een toename in opties volgen en als Netflix Chief Content Officer, Ted Sarandos, zegt: "Als er te veel tv is, zal iemand anders moeten vertragen, omdat we grote plannen hebben voor 2016 en later."

Als Netflix zijn greep op de originele programmering heeft gecementeerd, kan hetzelfde niet worden gezegd van de originele functies. Hoewel het onmogelijk is om een ​​glimp op te vangen van het ijzeren gordijn dat het bedrijf in stand houdt ten opzichte van zijn statistieken, hebben de films van Netflix niet hetzelfde enorme succes behaald als zijn televisieseries. Als series overstapplatforms hebben overstegen, heeft Netflix zichzelf nog niet gedefinieerd als leverancier van films van hoge kwaliteit.

The Belachelijk Zes van Adam Sandler was grotendeels gepromoot door critici na een verontruste productie en Beast of No Nations kreeg geen liefde op de 2015 Oscars, die sommigen hebben gekoppeld aan het medium. Als dat inderdaad het geval is, heeft het geld voor het probleem zeker tot nu toe voor hen gewerkt.