Hier is waarom alle vreselijke kerels in uw kantoor promoties blijven ontvangen

Als een personal finance-schrijver die slechts 5'8 "is (prima, 5'7" en een half), denk ik er altijd aan of ik meer geld zou verdienen als ik groter was. De zogenaamde hoogtepremie is niet onbelangrijk: een studie toonde aan dat het overschakelen van matig kort (rond het 25e percentiel) naar matig hoog (rond het 75e percentiel) vertaalt zich in een winstpremie van tussen de negen en 15 procent. Als u het gemiddelde gezinsinkomen in de VS maakt, is dat een verschil van ongeveer $ 6000.

Er zijn waarschijnlijk twee redenen waarom langere mensen meer verdienen. Een daarvan is voeding, omdat eten beter zowel cognitieve als fysieke voordelen oplevert. Hoog zijn houdt dus verband met het opgroeien van betere voeding. Maar er is nog een reden waarom lange mensen meer verdienen, Tomas Chamorro-Premuzic, een psycholoog die de aard van leiderschap en vertrouwen bestudeert, vertelt omgekeerde. Simpel gezegd, we weten niet echt wat een goede leider is, dus we vertrouwen veel op stereotypen en 'van de darm' denken. Dit fenomeen, zegt hij, verklaart voor een deel waarom zoveel incompetente mannen zo hoog opklimmen in het personeelsbestand.

Zijn nieuwe boek, Waarom worden zoveel incompetente mannen leiders? (En hoe het te repareren) kwam vorige maand uit.

Gezien alles wat er gebeurd is sinds Chamorro-Premuzic voor het eerst het internet brak met deze controversiële scriptie in 2013 Harvard Business Review essay, zijn visie op het onderwerp van incompetente kerels is eigenlijk helemaal niet geëvolueerd. We hebben de neiging om meer bewijs van incompetente mannen op de werkplek te vinden, vanwege een eenvoudig menselijk probleem: samengevoegde mensen vertrouwen met bevoegdheid. Met andere woorden, omdat niemand een expert kan zijn in alles, nemen we de neiging om aan te nemen dat omdat "oh, die gast zeker lijkt overtuigd van zijn blockchain-voorspellingen, hij moet werkelijk weet waar hij het over heeft. "Deze ontkoppeling, zegt hij, verklaart jouw Michael Scotts, jouw Lumberghs, jouw meneer Krabs.

"Veel van de leiderschapsproblemen die we hebben, worden veroorzaakt door dit onvermogen om een ​​onderscheid te maken tussen vertrouwen en competentie, hoe goed ze denken dat ze zijn en hoe goed ze in werkelijkheid zijn", vertelt Chamarro-Premuzic. omgekeerde. "Er is een paradoxaal fenomeen waarbij mensen, vooral mannen, worden beloond met carrièresucces wanneer ze niet zo goed zijn als ze denken dat ze zijn omdat ze mensen voor de gek houden."

Er is een overvloed aan bewijs dat mannen meer vatbaar zijn voor overmoed. Nog maar een paar dagen geleden publiceerde LinkedIn de resultaten van een studie met sollicitatiegegevens van zijn 610 miljoen leden. Vrouwen, hun studie gevonden, hebben ongeveer 16 procent minder kans om te solliciteren dan mannen. (Dit is misschien niet zo heel zoiets ergs, want vrouwen hebben ook ongeveer 16 procent meer kans om de banen te krijgen do solliciteren naar.)

Dus waarom lijkt oververzekerdheid zo vaak een rol te spelen bij promoties? Chamorro-Premuzic wijst erop dat, in tegenstelling tot bijvoorbeeld het vermogen om te zingen, de vaardigheden waardoor iemand een goede leider wordt - interpersoonlijke vaardigheden, integriteit, empathie - niet gemakkelijk waarneembaar zijn.

"Deze vaardigheden die echt de essentie van leiderschapspotentieel vormen, kunnen niet gemakkelijk worden waargenomen in kortetermijninteracties met anderen", legt hij uit. "Dus houden we vast aan wat we kunnen observeren: bravado. We willen nog steeds onze instincten vertrouwen. Wanneer iemand assertief of onverschrokken lijkt te zijn, activeren we onze stereotypen."

Vanwege de rol die het speelt bij het bepalen van wie we willen beluisteren, zegt Chamorro-Premuzic dat het vertrouwen waarschijnlijk overschat is. We wilden geen tandarts of piloot van een luchtvaartmaatschappij die 'zelfverzekerd leek', benadrukt hij. Maar in de VS, in het bijzonder, beweert hij, lijken mensen te denken dat meer vertrouwen altijd beter is, zelfs wanneer dit duidelijk niet het geval is.

"Het is niet voordelig om te denken dat je een weg kunt oversteken wanneer je dat niet kunt," merkt hij op. "Je wordt geraakt door een auto."

De belangrijkste oplossing voor het probleem, zegt hij, is om niet langer op ons lef te vertrouwen. In plaats van een president te kiezen omdat we graag een biertje willen drinken, moeten we meer objectieve maatregelen nemen. Duitsland, bijvoorbeeld, houdt een quiz bij die je kunt gebruiken om erachter te komen voor welke partijen en kandidaten je wilt stemmen. Nadat je hebt gezegd hoe je je voelt over onderwerpen, variërend van de nationale schuld tot terrorisme en de omgeving, en het rangschikken van je prioriteiten, vertelt de quiz je welke kandidaat het meest overeenkomt met je overtuigingen.

"Dat is de manier waarop je eindigt met niet-charismatische, saaie kandidaten zoals Angela Merkel," zegt hij. "Maar Raad eens? Ze doet het behoorlijk goed. '

Chamorro-Premuzic heeft daar gelijk in. Volgens de gegevens van Pew uit 2017 denkt maar liefst 86 procent van de Duitsers dat hun economie de goede kant opgaat. Achtenvijftig procent van het land is voorstander van de centrumrechtse partij van Merkel en nog meer - 68 procent - van de centrumlinkse partij. Denk daar even over na: de meeste mensen houden van beide grootste feesten. Met het risico nog een andere overmoedige man te zijn, ga je gang en schiet me een baan of appartementvermelding die je in Berlijn vindt.