Je moet waarschijnlijk gaan biechten (zelfs als je niet katholiek bent)

Bekentenis a.k.a Verzoening a.k.a het sacrament van boetedoening a.k.a iets dat ik sinds mijn elfde niet meer heb gedaan, is een groot probleem voor katholieken en intimiderend voor niet-katholieken. Het basisidee is dat je een priester vertelt over je zondigheid in prachtige details in ruil voor een spiritueel recept. Het is zonder twijfel een rare ervaring, maar terwijl andere doctrines verouderd lijken te worden, voelt de bekentenis zich relevanter dan ooit - mogelijk zelfs voor niet-gelovigen.

Hoe te gaan biechten:

• Je hebt altijd de mogelijkheid om anoniem te biechten, dat wil zeggen achter een scherm of van aangezicht tot aangezicht, als je dat wilt. Nadat de priester u in de naam van Christus heeft begroet, maakt u het kruisteken. Hij kan ervoor kiezen om een ​​lezing uit de Schrift voor te lezen, waarna je zegt: "Zegen mijn Vader, want ik heb gezondigd. Het is (sinds hoe laat) sinds mijn laatste bekentenis. Dit zijn mijn zonden. " Vertel uw zonden eenvoudig en eerlijk aan de priester. Je zou zelfs de omstandigheden en de grondoorzaken van je zonden willen bespreken en de priester om advies of leiding vragen. Luister naar het advies dat de priester je geeft en accepteer de boetedoening van hem. Maak dan een bekeringswet voor uw zonden. De priester zal je dan afwijzen met de woorden van lof: "Loof de Heer, want Hij is goed. U antwoordt: "Voor Zijn genade duurt het eeuwig." De priester zal dan besluiten met: "De Heer heeft u bevrijd van uw zonden. Ga in vrede. "En u antwoordt door te zeggen:" God zij gedankt. "* Breng wat tijd door met onze Heer, bedank en loof Hem voor de gave van Zijn genade. Probeer je boetedoening zo snel mogelijk uit te voeren.

Van tevoren zou je een "onderzoek van het geweten" moeten doen, wat echt intens en lang is. Daarin stel je jezelf vragen als: "Heb ik me schuldig gemaakt aan homoseksuele activiteiten?" Dus, je weet het, nog steeds dezelfde oude kerk op vele manieren. Maar als een verlopen katholiek begon ik te denken: zou er hier iets goeds kunnen zijn?

Ik zie om de paar weken een psychiater en dat al 19 jaar. De katholieke kerk beschouwt Biecht nu niet als psychotherapie en zegt dat ook. Toch hebben bekende psychiaters zoals Carl Jung soortgelijke kenmerken opgepikt. Waarom zou ik dan, zelfs na al die jaren, de kerk ontwijken als de biecht een aantal van dezelfde voordelen heeft?

Mooi. We weten dat het gebeurt. Het is een ander ding om het te zien. Paus Franciscus gaat biechten. Als hij dat kan, kunt u:

- James Martin, SJ (@JamesMartinSJ) 28 maart 2014

Ik ging zaterdag naar de biecht, maar mijn moeder sloeg me met een hoop lepel katholieke schuldgevoelens. Ik praktiseer het katholicisme niet, ik ga niet naar de mis - ik geloof niet echt in veel van wat de kerk voor en na staat. Dus, naar de Biecht gaan om erover te schrijven zou zondig zijn, kreeg ik te horen. Maar dit is wat ik weet: er is een mooi raamwerk dat is opgezet om na te denken over beslissingen, erover te praten en gewoon dingen uit je borst te krijgen. Al die dingen zijn hemels en ze zijn therapeutisch om op te starten. Het is gewoon dat de katholieke kerk het in de weg staat.

Afgezien van de homoseksualiteitsvraag, kan een gewetensonderzoek - van de Amerikaanse Conferentie van katholieke bisschoppen - deze omvatten:

• Respecteer ik het leven en de waardigheid van elke menselijke persoon vanaf de conceptie tot en met de natuurlijke dood?
• Heb ik gemasturbeerd?

Oké, whoosh. Maar, nogmaals, kijk eens naar deze:

• Behandel ik alle werknemers met wie ik met respect omga, ongeacht hun positie of klasse?
• Sta ik achter de rechten van alle werknemers op adequate lonen, ziektekostenverzekeringen, vakantie en ziekteverlof? Bevestig ik hun recht om vakbonden of werknemersverenigingen te vormen of er lid van te worden?

• Houd mijn aankoopkeuzes rekening met de handen die betrokken zijn bij de productie van wat ik koop? Indien mogelijk, koop ik producten van werknemers van wie de rechten en waardigheid werden gerespecteerd?

Best wel gaaf.De masturbatie spullen? Niet zo veel. Het is het typisch Katholieke verhaal van deze dag: een paar behoorlijk goede ideeën doorspekt met een paar wilde die je terug naar B.C.E. zullen blazen. Zelfs paus Franciscus kon niet naar de Verenigde Staten komen zonder Kim Davis (op de een of andere manier) te bezoeken. En zo gaat het met de biecht. Mijn vriendin vertelde me dat de laatste keer dat ze naar de biecht ging, een priester haar uitschold omdat ze niet vaker kwam. De manier om inclusief te zijn, jongens. De kerk struikelt zo veel over zichzelf dat het een wonder is dat het nog steeds bestaat.

Maar ik heb ook slechte ervaringen gehad met therapeuten. Dus, denk ik, komt het neer op de persoon. Als je de juiste priester kunt vinden - de soort die je niet zal vragen of je onlangs hebt gemasturbeerd - giet je hart naar hem uit, zelfs als je niet gelooft dat Jezus God was. Praten over de domme dingen die we elkaar aandoen, is nuttig. Vraag het maar aan Carl Jung: "Wie naar buiten kijkt, dromen; wie naar binnen kijkt, wordt wakker."