Chronische pijn kan bijdragen aan stijgende zelfmoordcijfers, CDC-onderzoekshows

Sinds 1999 is het aantal zelfmoorden toegenomen in 49 Amerikaanse staten - Nevada is de enige uitzondering, met een daling van 1 procent - en onderzoekers van de volksgezondheid zeggen dat chronische pijn een bijdragende factor kan zijn. In een studie gepubliceerd maandag in de Annalen van interne geneeskunde, een team van onderzoekers van de Centers for Disease Control and Prevention ontdekte dat een aanzienlijk aantal mensen die stierven aan zelfmoord gedurende een periode van 11 jaar, leefde met chronische pijn. Deze resultaten benadrukken het belang van toegang tot adequate zorg voor chronische pijn, een kwestie die vooral saillant is geworden, omdat de angsten van artsen over de gevaren van opioïden ertoe hebben geleid dat velen te weinig medicatie voor chronische pijnpatiënten hebben voorgeschreven.

In de nieuwe paper keken onderzoekers naar details van meer dan 120.000 mensen die in een nationale database waren opgenomen als zijnde overleden aan zelfmoord in de Verenigde Staten tussen 2003 en 2014. Ze vonden dat 8,8 procent had geleefd met chronische pijn - waaronder rugpijn, kankerpijn, en artritis.

Terwijl de studie doet niet bewijzen dat chronische pijn uiteindelijk mensen ertoe heeft aangezet hun leven te beëindigen, het wijst op een bevolking met een hoog risico. De gegevens, verzameld van 18 Amerikaanse staten die deelnemen aan het National Violent Death Reporting System, tonen ook een duidelijke trend in psychische gezondheidsproblemen, zoals depressie en angst, die vaker voorkomen bij mensen met chronische pijn.

"Gezondheidszorgverleners die zorgdragen voor patiënten met chronische pijn moeten zich bewust zijn van het risico op zelfmoord," vertelde Emiko Petrosky, M.D., M.P.H, een CDC-epidemioloog en de hoofdauteur van de studie, Reuters Health. "Chronische pijn is een groot probleem voor de volksgezondheid. Het is van essentieel belang dat we chronisch pijnbeheer verbeteren door middel van geïntegreerd, op de patiënt gericht management dat naast medicijnen voor deze patiënten ook geestelijke gezondheidszorg omvat."

Patiënten met chronische pijn die geestelijke gezondheidsproblemen hebben - vooral degenen met een voorgeschiedenis van verslavingsproblemen, een andere risicofactor voor zelfmoord - kunnen soms tussen de scheuren doorgaan als het gaat om het ontvangen van passende zorg.

Zoals Rhonda Teem heeft verteld omgekeerde in juni verliet een reeks wervelkolomoperaties haar voortdurend. Maar recept-opioïden gaven haar niet voldoende verlichting, wat haar ertoe bracht drugs op straat te kopen en toen ze naar de eerste hulp ging, werd ze door drugsontvoerders ontslagen.

"Ik ben een gelovige in Jezus Christus. Sinds die operatie smeekte ik hem om me te nemen, "vertelde ze omgekeerde. "Heer, laat me alsjeblieft niet wakker worden. Ik heb een do-not-resuscitate order. Ik ben 47 jaar oud om hardop te huilen. "En terwijl Teem sindsdien alternatieve hulp heeft gevonden met de plantendrug kratom, ontvangen veel chronische pijnpatiënten niet de verlichting die zou kunnen bijdragen aan een betere kwaliteit van leven.

"Onze resultaten benadrukken het belang van pijn in de kwaliteit van leven en vroegtijdige sterfte, en dragen bij aan de groeiende hoeveelheid bewijs die aangeeft dat chronische pijn een belangrijke risicofactor voor zelfmoord kan zijn," schrijven de auteurs van het onderzoek. En terwijl het logisch leek om opioïdengebruik te koppelen aan zelfmoord, stierf slechts 16,2 procent van de overledenen in het onderzoek aan opioïd-overdoses, waarbij 53,6 procent stierf aan vuurwapens. Deze cijfers suggereren dat voldoende medicamenteuze mensen met opioïden een aanvaardbaar risico kunnen vormen in het licht van de chronische pijnbijdrage aan het risico op zelfmoord.

Ze merken ook op dat het probleem lijkt te groeien, aangezien het percentage zelfmoordaanslagen dat leefde met chronische pijn tijdens de onderzoeksperiode toenam, van 7,4 procent in 2003 tot 10,2 procent in 2014.

Als je eraan denkt om jezelf pijn te doen, is er hulp beschikbaar. Reik naar de Suicide Lifeline of een professional in de geestelijke gezondheidszorg.