Kun je een robot verkrachten? Mannen doen het al buiten 'Westworld'

De eerste aflevering van HBO's Westworld impliceerde sterk dat een doodsbange robot werd verkracht - en ook niet voor de eerste keer. Dolores (Evan Rachel Wood), een 30-jarige automaat die denkt dat het een 30-jarige vrouw is, huilt en smeekt en schreeuwt. Het is vreselijk om te zien. Maar er zijn mensen die dit soort dingen doen. Porno-sharingcommunity's noemen video's met verkrachtingsthema's vaak 'strijdporno' of verbergen zich achter neologismen zoals 'pijnlijk'. Degenen die zich richten op robots zijn meer voorwaarts dan dat omdat er geen sprake is van een misdaad.

Natuurlijk simuleert niet elke film met een robot verkrachting; er is een populair subgenre van porno waarin vrouwen worden afgebeeld die worden geschopt door automatische dildo-duwmachines. Maar andere video's profiteren van een heel specifieke knik: het verkrachten van een robot of een humanoïde object dat niet, zonder zelfconcept te zijn, toestemming kan geven. Door een mensachtige vorm te creëren en deze in scenario's te plaatsen die verkrachting beschrijven - de 'polsen' vastbinden, deze laag houden en doen alsof ze het onderwerpen - meestal geven amateur pornografen aan kijkers aan dat er iets prikkelends aan is om jezelf op een object te dwingen.

Het RealDoll-bedrijf is in 1997 gelanceerd en produceert al bijna twintig jaar een toenemend aantal levensechte, positioneerbare mannelijke en vrouwelijke poppen. RealDoll is niet gelieerd aan een bepaald pornenetwerk, maar haar producten worden vaak gebruikt in video's met verkrachtingssimulatie. Hoewel de daad van het penetreren van iemand zonder toestemming juridisch wordt gedefinieerd als verkrachting, kan het doordringen van een object dat niet zijn. Beelden van zo'n daad zijn ook niet illegaal. Het is echter nog steeds griezelig, volgens de beroemde definitie van Supreme Court Justice Potter Stewart.

Je zou kunnen stellen dat het gebruik van duur seksspeeltjes vervaardigd als replica's van de vagina's, keelholte en rectale holtes van pornosterren gebruikers aanmoedigen om te fantaseren over het "overnemen" van vrouwenlichamen zonder de moeite te nemen om toestemming te vragen. Er is echter een enorm verschil tussen het gebruik van high-tech seksspeeltjes in porno en video's over robotverkrachtingssimulatie. Er is zeker iets onaangenaams aan een replica van de keel van een echte vrouw die op de markt wordt gebracht als een hulpmiddel voor het bereiken van een orgasme, maar kleiner speelgoed wordt niet gebruikt in porno zoals RealDolls.

Wanneer gefeminiseerde robots in porno verschijnen, is het waarschijnlijk dat de verhaallijn van de porno het concept fetisjiseert dat het de vooruitgang van een mens niet kan afslaan. De fantasie is geen seks hebben met een vrouwelijke robot: het dwingt een vrouwelijke robot hieraan te voldoen.

Hoe dichterbij een seksspeeltje er menselijk uitziet, hoe dichter we bij het ondervragen van het begrip toestemming komen. Of de simulatie van niet-consensuele seks een problematische daad is, hangt af van je comfortniveau met rollenspel en fantasie. Immers, veel mensen die geïnteresseerd zijn in BDSM lopen naar de lijn van niet-toestemmend seksueel spel tussen partner. Toch komen veilige woorden voort uit open en eerlijke gesprekken - het soort waar RealDolls niet aan kan deelnemen. Is er reden om aan te nemen dat een persoon die porno met verkrachtingsthema bekijkt waarbij RealDolls betrokken is, eerder een echte persoon seksueel zal aanvallen? Het onderzoek is er niet. Maar vergelijkbaar werk is gedaan over de neiging tot seksuele agressie bij consumenten van gewelddadige pornografen. De resultaten zien er niet goed uit.

Er is misschien geen een-op-een-verhouding tussen gewelddadige fantasie en misdaad, maar neigingen kunnen onbedoeld worden gecultiveerd.

En er is duidelijk een verschil tussen wat er gebeurt met een RealDoll en wat er gebeurt met Dolores. Terwijl iedereen die een RealDoll "verkracht" actief moet proberen om de fantasie te behouden terwijl de pop flopt, moet elke man die Dolores verkracht, zichzelf actief eraan herinneren dat ze geen menselijk, perfect simulacrum is dat ze is, om te lopen weg van de handeling zonder een inhoudelijk andere zelfevaluatie. Elk jaar dat voorbijgaat, zal het verschil tussen de seksuele apparaten op de markt en echte mensen waarschijnlijk kleiner worden. Op een gegeven moment zal iemand een mens voor een robot verwarren.

In Westworld een deel van de ervaring die aan klanten wordt aangeboden, is toegestaan ​​om alles of alles te doen zonder gevolgen. Een deel van het plezier van de gebruiker kan dan worden afgeleid uit het horen van een personage zoals Dolores herhaaldelijk "nee, alstublieft, nee" zegt. Het is een functie die door een ondernemende ingenieur in de huidige poppen zou kunnen worden ingebouwd. Maar dat is niet gebeurd, vermoedelijk omdat het betreurenswaardig lijkt. Toch suggereert de overvloed aan verkrachtings fantasy porno sterk dat dit zal gebeuren en dat verkrachtbare robots, gemaakt met het expliciete doel om aangevallen te worden, onderweg zijn. In zekere zin kan worden gezegd dat seksrobots artikel 34 gehoorzamen ("Als het bestaat, is porno daar geen uitzondering op").

Er zijn geavanceerde vibrators die het patroon van trillingen "onthouden" die de gebruiker meestal tot een climax brengen. Dat is een rudimentaire vorm van pleziertechniek. Voor de toekomst kan dit soort programmering meer gericht zijn op het menselijk brein dan op de geslachtsorganen (meet de geslachtsdelen echter niet mee). Het aanbod zal groter zijn en in toenemende mate op maat gemaakt voor individuen. Maar er zal altijd het blijvende besef zijn dat humanoïde robots niet zomaar een product te koop zijn, ook al zijn ze een luxe goed.

Zeker, de klant kan niet altijd gelijk hebben.