Als de Olympische Spelen een Battle Royale waren, zou Laurie Hernandez overleven

Stel je voor, als je wilt, dat de Olympische Spelen opeens een flesaflevering van televisie werden. Het stadion is afgesloten, de camera's en het publiek worden uitgezonden en slechts één kan overleven om de volgende Olympische stad te bereiken, wiens infrastructuur in 2020 door één evenement zal worden vernietigd. Wie zou dat zijn?

Conventionele wijsheid zegt om je geld te plaatsen (en je bent ziek omdat je hier trouwens op gokt) op de gewichtheffers die een stomp kunnen gooien, de zwemmers die ninja kunnen schoppen, of misschien de tafeltennissers die je echt gemeen kunnen slaan (niet dat ik weet, ik neem gewoon aan). Maar de conventionele wijsheid is helemaal fout, idioot, want de enige overlevende is de zestien jaar oude gouden medaille Amerikaanse turnster Laurie Hernandez.

Staat u mij toe het uit te leggen.

Laurie Hernandez heeft niet alleen de intens geconcentreerde fysieke kracht van een buff gazelle en charme van het hele droomteam van 1996, ze is slim en strategisch in de manier waarop ze omgaat met haar imago. Mijn merk als zestienjarige was: "Ik weet niet wat een merk is, maar ik kan de naam niet betalen", maar mevrouw Hernandez is veel slimmer. Ze gaat de teamgenoten die grote liefde van de pers krijgen niet op het podium zetten, maar kiest zorgvuldig haar momenten om ons te laten weten dat ze niet aan het rommelen is.

Bekijk: Laurie Hernandez initieert een flirt met het universum.

Ja, Simone Biles tart letterlijk de fysica, maar ze zou nooit de laatste kunnen zijn die overleeft - ze houdt te veel van Aly Raisman. Hoewel dit een enorme triomf is voor vriendschap, is het niet de manier om een ​​Battle Royale te overleven.

Laurie is de jongste van het gymnastiekteam van de Olympische Spelen in de VS dit jaar, wat betekent dat zij, de underdog, niet als overwinnaar wordt verwacht. Ze gaat over het lange spel, maar weet wanneer te schijnen wanneer het moment erom vraagt; kijk niet verder dan deze week haar straalroutine vast te spijkeren wanneer het team het nodig had, of de absurd dynamische vloerroutine die ze uitvoerde. Ze is ondersteunend, maar niet ijdel, zelfverzekerd maar geen mediahond. Op vijf voet lang en zestien jaar oud, zou niemand verwachten dat ze de Olympische atleten op de volgende manieren zou uitschakelen:

Met de knieschijf van Nancy Kerrigan als een discus, zou Laurie alles onthoofden boogschieten team op de planeet. Boom.

Met behulp van een evenwichtsbalk als een blokkade, zou Laurie elk struikelen track en field atleet met de overmoed om te denken dat ze haar gras konden opruimen.

Laurie zou de wereld vernietigen basketbal spelers door zich te vermommen als een basketbal en, na dribbelen, haar onderdrukkers in het gezicht te schoppen.

Met behulp van geavanceerde cyberpesten, zal Laurie alles veroorzaken badminton en tafeltennis spelers sterven van schaamte omdat ze durven weg te komen met het spelen van zo'n domme sport.

Maar er zijn enkele tegenstanders die te krachtig zijn om alleen te doen - en dat is waar de verborgen supermacht van Laurie echt in het spel komt.

Laurie kent het belang van teamwerk en strategische allianties. Simone en Aly stonden dit jaar in de schijnwerpers, maar het lijdt geen twijfel dat Hernandez in 2020 klaarstoomt voor een nog grotere ster en haar kleine botten van hol staal moet beschermen tot het moment daar is. Ze heeft een groepje onmogelijk sterke bouncers nodig die haar smalle frame kunnen verbergen met alleen hun romp.

Enter: de gouden medaillewinnaar Russisch Olympisch synchroonzwemteam.

Het Russische Olympische synchroonzwemteam is objectief angstaanjagend. Ze duiken, tillen en dragen onberispelijke caps alsof hun leven ervan afhangt, in Cold War-stijl, en dat kunnen ze heel goed zijn. Wat zou er gebeuren als ze een fout maakten? Je ziet de paniek in de ogen van de Noord-Koreaanse synchroonzwemploeg, maar zelfs zij kunnen het goud van de elegante stalen vingers van het Russische team niet wrikken.

Hier is hoe Laurie en de Russen met terugwerkende kracht die muur van vijandigheid zouden afbreken en de rest van de tegenstanders eruit zouden halen.

Het Russische synchroonzwemteam zou iedereen fooi geven kano's, niet anders dan Iowan-tieners die lokale koeien een tik geven, waardoor ze effectief van de overwinning worden gevangen.

Laurie zou de onmogelijke scherpe vingernagels van het Russische synchroonzwemmende team gebruiken om de onderbrekingen van alle Olympische spelen te doorbreken fietsers.

Allemaal roeien deelnemers zouden vernederd worden door een reeks genante verwoestingen.

Laurie zal handspringen uit de armen van het Russische synchroonzwemmende team in de zeilen van iedereen het zeilen Olympiërs, die hun kansen op glorie effectief verpesten.

Laurie en de gesynchroniseerde zwemmers zullen alles verstoren het worstelen wedstrijden door het gymnasium te vervangen door een Olympisch oefenbad. Het is bekend dat elke goede worstelaar niet kan zwemmen. Het zit niet in hun aard.

Eindelijk, alle Olympianen ruiters zal worden neergehaald door Laurie en de gesynchroniseerde zwemmers fluisteren een aantal samenzweringstheorieën over paarden die geen ziektekostenverzekering hebben ontvangen voor de paarden van de deelnemers, resulterend in een massale staking die de sport voorgoed teniet doet.

Maar hoe zit het met de gesynchroniseerde zwemmers? Natuurlijk, Laurie Hernandez waardeert hun hulp, maar ze kunnen de winst niet delen, toch? Natuurlijk niet. Zodra alle andere concurrenten zijn gedecimeerd, zal Laurie haar de rug toekeren en de Koude Oorlog nieuw leven inblazen door tien achterwaartse handvleugels rechtstreeks in de gezichten van het Russische Olympische synchrone zwemteam te duwen, waardoor ze onbeweeglijk worden. Sorry dames, een zestien jaar oude Amerikaanse turnster met de leukste glimlach ooit moet doen wat een zestien jaar oude Amerikaanse turnster met de schattigste glimlach ooit moet doen.

Laurie, je hebt dit jaar misschien je teamgenoten niet te slim af, maar we weten allemaal wie de echte kampioen is. Heil.