De 3 pandemieën die van invloed zijn op de planeet, maken nu een "wereldwijde syndroom"

In 2015 vormden wetenschappers de Lancet Commission on Obesity om uit te zoeken hoe een einde kan worden gemaakt aan obesitas, wat de gezondheid van 2 miljard mensen wereldwijd bedreigt. Nu zijn de bevindingen binnen, maar het probleem is niet wat we dachten dat het was. Het is eigenlijk veel erger: obesitas is geen op zichzelf staand probleem, maar een op een trio met elkaar verbonden wereldwijde pandemieën, die de wetenschappers de 'Global Syndemic' noemen.

Het trio verwijst naar obesitas, ondervoeding en klimaatverandering, die de gezondheid van de mens op verschillende manieren ernstig bedreigen, maar allemaal met elkaar verband houden, legt het rapport van 56 bladzijden uit dat op zondag is gepubliceerd. The Lancet, een prestigieus medisch tijdschrift. Het definiëren van de 'Global Syndemic', zo lijkt het, gaat niet alleen over semantiek. Het gaat erom de drie pandemieën opnieuw in te dienen als een enkel superprobleem, zodat we kunnen gaan nadenken over het doden van drie vogels in één klap. De beschuldigende vinger wijst nadrukkelijk naar Big Food en de industrieën die dit ondersteunen.

"Tot nu toe werden ondervoeding en obesitas gezien als tegenpolen van ofwel te weinig of te veel calorieën", aldus Boyd Swinburn, Ph.D., co-commissaris van de groep en hoogleraar wereldwijde gezondheid aan de Universiteit van Auckland. De Commissie bestaat uit 26 deskundigen uit 14 landen, geleid door Swinburne, evenals wetenschappers van de George Washington University en de World Obesity Federation.

"In werkelijkheid worden ze allebei aangedreven door dezelfde ongezonde, onrechtvaardige voedselsystemen, geschraagd door dezelfde politieke economie die alleen gericht is op economische groei, en negeert het de negatieve resultaten op het gebied van gezondheid en vermogen", zegt hij.

Het is een gecompliceerd rapport, maar het nieuwe perspectief dat het biedt, is belangrijk om te begrijpen. Hier is hoe obesitas, ondervoeding en klimaatverandering bij elkaar passen, en waarom Big Food - de multinationale voedings- en drankenindustrie, inclusief bedrijven als PepsiCo, Nestle en Tyson Foods - de schuld is.

Pandemie 1: Obesitas

Wereldwijd obesitas is sinds 1975 verdrievoudigd, zegt de Wereldgezondheidsorganisatie, en het wordt alleen maar erger. Meer dan 10 procent van de wereldbevolking is zwaarlijvig en omdat het het risico op hart- en vaatziekten, diabetes type 2 en sommige vormen van kanker verhoogt, is obesitas niet alleen dodelijk voor individuen - het is ook duur voor samenlevingen om mee om te gaan. Volgens de raming van het rapport, obesitas kosten $ 2 triljoen elk jaar vanwege gezondheidszorg en verloren productiviteit.

Pandemie 2: ondervoeding

Tot de zwaarlijvigheidsepidemie 40 jaar geleden begon, was ondervoeding de meest voorkomende vorm van ondervoeding over de hele wereld. Volgens het rapport kost de slechte voeding in Azië en Afrika alleen al ongeveer 3,5 biljoen dollar per jaar.

Als er niet genoeg voedsel is, worden kinderen verkwist, krijgen ze te kampen met te weinig groei en zijn tekorten aan micronutriënten, die nog steeds problemen zijn, maar die steeds vaker samengaan met obesitas. De WHO noemt het de 'dubbele last van ondervoeding': een persoon kan een tekort aan sommige voedingsstoffen hebben terwijl hij nog steeds zwaarlijvig is, en ook ondervoeding en overgewicht kunnen in dezelfde familie, gemeenschap of zelfs voeding voorkomen.

Zoals Swinburn zei, kan obesitas het tegenovergestelde lijken van ondervoeding, maar ze zijn biologisch en sociaaleconomisch sterk verweven. Kinderen die niet genoeg te eten krijgen als ze jong zijn, lopen op latere leeftijd risico op obesitas, zo meldt de Commissie, en die kinderen hebben de neiging om in talloze landen met een laag of middelhoog inkomen te leven waar voedselzekerheid een probleem is. Paradoxaal genoeg mensen op plaatsen met mild tot matig voedsel onzekerheid zijn eigenlijk een hoog risico op obesitas.

Pandemie 3: Klimaatverandering

En wat bedreigt de voedselzekerheid? Klimaatverandering is een belangrijke factor. Vooral in minder welvarende landen veroorzaakt klimaatverandering "mislukte oogsten, verminderde voedselproductie, extreme weersomstandigheden die droogtes en overstromingen veroorzaken, toegenomen voedsel overgedragen en andere infectieziekten, en civiele onrust", schrijft de Commissie.

En naarmate landen zich ontwikkelen, verschuiven ze naar verstedelijking en alle activiteiten die gepaard gaan met obesitas, broeikasgassen die ermee gepaard gaan: autorijden, sedentair zijn en meer gaan eten "ultraverwerkte voedingsmiddelen en dranken en rundvlees en zuivelproducten producten ", die tonnen broeikasgassen uitstoten in de lucht. Hier wordt duidelijk hoe Big Food past.

De rol van Big Food

Het aanpakken van ondervoeding in het algemeen vereist een verschuiving van de wereldwijde eetgewoonten naar een gezonder, plantaardig dieet, aldus de Commissie. Het lijkt gemakkelijk genoeg: het zou zwaarlijvigheid om evidente redenen verminderen, en het zou ondervoeding aanpakken omdat die diëten gezonder en toegankelijker zijn. Het belangrijkste is dat het de klimaatverandering in toom houdt, omdat groeiende planten veel minder broeikasgassen uitstoten dan vlees, zuivel en bewerkte voedingsmiddelen.

De Commissie heeft het feit niet gemist dat lidstaten van de Wereldgezondheidsbijeenkomst al meer dan 30 jaar beleid hebben goedgekeurd om obesitas te beëindigen, maar er is niets gebeurd. Het schetst het tot lamme regeringen, inerte burgers en de invloed van Big Food.

"De inspanningen van veel landen om milieuduurzaamheidsprincipes op te nemen in hun voedingsrichtlijnen faalden echter als gevolg van druk van sterke lobby's in de voedselindustrie, met name de sectoren rundvlees, zuivel, suiker en ultraverwerkt voedsel en dranken", schrijven de auteurs.

Inmiddels is het geen geheim dat transnationale voedingsbedrijven het gezondheidsbeleid in de weg zitten. Onlangs werd Coca-Cola's rol in het beïnvloeden van China's gezondheidsrichtlijnen belicht, en een andere over de voordelen van het toevoegen van kaas en yoghurt aan het goed gevestigde (en historisch zuivelvrije) mediterrane dieet werd gesponsord door de Australische zuivellobby. Deze invloed vloeit voort uit wat de Commissie 'inertie van het beleid' noemt - een gebrek aan urgentie bij burgers en regeringen om verandering te creëren, ook al vermoordt de Global Syndemic iedereen langzaam en gaat het snel.

Dus wat nu?

Het opheffen van de verraderlijke invloed van Big Food op beleidsinertie zal niet gemakkelijk of goedkoop zijn, maar zoals de onderzoekers schrijven, zou dit kunnen resulteren in een "win-win-win" -situatie.

Ze roepen op tot drie belangrijke acties: het einde van de $ 5 triljoen aan overheidssubsidies die worden uitgedeeld aan bedrijven die voedsel en fossiele brandstoffen produceren, een wereldwijd akkoord om de invloed van Big Food te beperken en een duw onder de burgers om een ​​einde te maken aan de beleidsinertie die blijft bestaan Groot voedsel aan de macht.

Ze pleiten ook voor een fonds van $ 1 miljard ter ondersteuning van pleitbezorging voor beleidsinitiatieven om de Global Syndemic te matigen. Dat komt bovenop de 70 miljard dollar die de Wereldbank al heeft gevraagd om ondervoeding aan te pakken en de $ 100 miljard die het Green Climate Fund opeist voor het aanpakken van de klimaatverandering in landen met lage en middelhoge inkomens.

Alleen de tijd zal uitwijzen of rijke naties het geld ophoesten. Maar het enorme bedrag dat ze vragen om de Global Syndemic aan te pakken zou mensen moeten pauzeren: dit is echt een heel grote deal.

"Het enige dat we kunnen hopen is dat er een gevoel van urgentie zal doordringen", zei George W. University, volksgezondheidsexpert William Dietz, Ph.D., een co-auteur van de studie, rapporten Reuters. "We hebben bijna geen tijd meer."