Wil je een heiden worden? Afhankelijk van of je het een Wiccan, Neo-Druid of Gaian vraagt

De hedendaagse heidense beweging is moeilijk vast te stellen door het ontwerp. Paganisme is een zeer grote (en vaak letterlijke) tent en die binnen vorm- en niet-vormgroepen vrij kan worden gehouden. Het heidense geloof in de suprematie van de natuur is algemeen genoeg dat het ruimte laat voor specifieke religies om uit specifieke overtuigingen te komen. In zekere zin is wat Pagans verenigt ook wat hen scheidt, een deconstructionistische kijk op wat het betekent om religie te hebben in de moderne samenleving. De meeste hebben geen uniforme tekst en hebben geen centraal bestuursorgaan. Moderne heidenen brengen moderne religies tot leven met behulp van de botten van oude religies.

In de Verenigde Staten zijn er tussen de 500.000 en een miljoen zelf-geïdentificeerde heidenen, een kleine fractie van het aantal mensen dat zich wereldwijd als heidenen identificeert. De breedte van Pagan faiths is discutabel - alleen omdat iemand zichzelf hetzelfde kan noemen, betekent dit niet dat ze een begrip delen - maar het is moeilijk om ruzie te maken met degenen die willen toetreden tot het geloof. De kernbewoner van het heidense zijn is een heiden. Dat gezegd hebbende, hier is een gids voor wat dat betekent voor degenen binnen de religieuze beweging.

wicca

Wicca is de snelstgroeiende vorm van religieuze identificatie in de Verenigde Staten. Maar het label zelf betekent iets voor verschillende mensen - sommige Wiccan zien zichzelf als heksen; andere heksen zien hun beoefening deel uitmaken van een oude volkspraktijk, niet aangesloten op het idee van religie. Wiccans beoefenen Hekserij met een hoofdletter W - een kenmerk dat het markeert als modern geloof.

Er wordt gedacht dat Wicca rond 1950 door Gerald Gardner in Engeland werd ontwikkeld als een heidense religie - een controversiële figuur die als de Hogepriester of een engerd wordt gezien.Gardner's idee van Wicca is een combinatie van heidense goden, rituelen, volksmagie en ceremoniële magie. Wicca is een weerspiegeling van zijn tijd en weerspiegelt veel van de tegencultuurbeweging van de late jaren vijftig en zestig. Feminisme, milieubewustzijn, zelfontplooiing en afkeer van het centrale gezag zijn allemaal pijlers binnen het geloof. Zowel mannen als vrouwen kunnen Wicca zijn en meestal hun godheden aanspreken als God en Godin. Hoewel er geen centrale autoriteiten in covens zijn, wordt lidmaatschap meestal bereikt via een inwijding door een Hoge Priesteres of Priester.

Neo-Druidism

Terwijl sommige academici zeggen dat neo-druïdisme is geworteld in de zeventiende eeuw, langzaamaan meer merkbaar werd in het begin van de 20e eeuw, en meer mainstream bewustzijn betrad in de volgende eeuw, wordt de werkelijke pionier van deze religieuze beweging betwist. Sommigen loven George Watson MacGregor Reid voor het combineren van het oude Druïdisme met moderne geloofsideeën om Neo-Paganisme te creëren; anderen beschouwen Gardner's vriend Ross Nichols als de eerste neo-druïde en stichter van de Orde van de Barden, Ovaten en Druïden. Hoe dan ook, de populariteit van het Neo-Druïdisme is vertraagd. Tegenwoordig verzamelen duizenden mensen zich nog steeds op Stonehenge om hun geloof te vieren en te hernieuwen. Sinds 2010 wordt Druidry erkend als een officiële religie in het Verenigd Koninkrijk.

Veel Druïden geloven dat de natuur fundamenteel spiritueel is en dat Druïdisme het spirituele pad is dat een verbinding met deze kosmische kracht mogelijk maakt. De meerderheid van de Druïden geloven dat de ziel door een proces van reïncarnaties gaat en dat levens afwisselen van alleen bestaan ​​in deze wereld en bestaan ​​in de Andere Wereld.

"Een van de dingen die mensen naar Druidry trekt, is het gevoel dat het een link vormt met het verleden," zegt Philip Shallcrass, oprichter van de Britse Druïdische Orde. "Voor de Druïde is het verleden geen statisch iets dat vasthoudt op de droge en stoffige pagina's van geschiedenisboeken, maar een levend deel van onze realiteit; het is hoe we worden wie we zijn en een blauwdruk voor wat we nog kunnen worden."

Gaia Theoretici

James Lovelock, een Britse wetenschapper, milieuactivist en iconoclast, bedacht de Gaia-hypothese toen hij in de jaren zestig voor NASA werkte. Het idee was dat de aarde een levend organisme is met een functionerend zelfregulerend systeem dat alle andere levens toestaat te bestaan. Deze theorie werd verder ontwikkeld in samenhang met zijn peer, de bioloog Lynn Margulis, en genoemd door De heer van de vlieg William Golding.

Deze hypothese werd vanaf het begin in wezen van de wetenschappelijke gemeenschap geweerd, omdat het in essentie indruist tegen alles wat al in biologie en evolutie is vastgesteld. Maar het grote publiek omarmde het idee - lid worden van Gaia-groepen; het creëren van Gaia-kerken. Het idee dat de aarde een krachtige entiteit was en het gebruik ervan Gaia - Historisch, een krachtige pre-Titan Griekse godin - sprak een beroep op degenen die al verbonden zijn met de humanistische heidense beweging.

Lovelock heeft publiekelijk gezegd dat dit niet zijn bedoeling was: hij suggereerde dat de aarde handelde als een enkel levend wezen, maar dat het niet echt een bewust en persoonlijk wezen. Maar mensen hadden hun spirituele neigingen al verbonden met een meer ecologisch perspectief dat drukte op het idee dat levend 'groen' een spirituele oorzaak was.

"Heidenen ontdekten en onthulden nu al de kracht van het oproepen en communiceren met de natuur als een levend, persoonlijk en autonoom wezen", schrijft Graham Harvey in Hedendaags heidendom. "De Gaia van de wetenschappers resoneerde met heidense neigingen over de aard van godheid en leek geschikte middelen te suggereren voor het opbouwen van relaties."

Neo-Noors heidendom

Neo-Noors heidendom is een herhaling van een oude polytheïstische religie, meestal verdeeld in twee takken van geloof: Asatru en Odinisme. Dit geloofsysteem richt zich ook op het leven in harmonie met de natuur en volgt goden zoals Thor. Het wordt steeds populairder waar het begon - Noorwegen, Zweden, Denemarken en IJsland - maar het wint ook stoom in de Verenigde Staten, waar het nu legaal is voor Thor's Hammer om te worden gesneden op militaire grafstenen en gevangenen speciale accommodaties kunnen ontvangen om Noorse rituelen uitvoeren.

De meeste aanhangers zijn geweldloos en inclusief - met name volgelingen van Asatru, die minder de nadruk leggen op een verhaal over inheemse afkomst dan Odinisme. Maar net als andere religies hebben sommige mensen hun eigen interpretatie van het geloof bepaald om aan hun behoeften te voldoen. Hoewel niets over het neo-Noorse heidendom tot ras spreekt, heeft het geloof een beroep gedaan op mensen die op zoek zijn naar een militant racistische religie - vooral in de Verenigde Staten, waar het door sommigen wordt geïnterpreteerd als 'zuiver' blanker dan het christendom.

Dit staat in schril contrast met de 3000 Asatru-volgelingen in IJsland, waar hun geloof de snelst groeiende godsdienst in het land is. Ze benadrukken tolerantie en individuele vrijheid terwijl ze openstaan ​​voor alle etniciteiten, culturele achtergronden en seksuele en genderidentificaties.