Wat u moet weten over Elephant Tranquilizers, AKA Carfentanil

Alsof de Amerikaanse opioïde verslavingsepidemie erger zou kunnen worden, zijn drugsbaronnen op de zwarte markt begonnen om heroïne te maken met carfentanil, een synthetische opioïde die mensen gewoonlijk gebruiken om olifanten te kalmeren. Dit, het bedoelde gebruik, zegt alles wat je moet weten over het medicijn: het is sterk als fuck. Carfentanil, al verantwoordelijk voor honderden doden in de Verenigde Staten, vertegenwoordigt de onvermijdelijke volgende stap in de oneindige concurrentie om de meest krachtige high te creëren. Het zal zeker niet de laatste zijn.

Een jaar geleden begonnen drugsbestrijdingsagenten in de Verenigde Staten net het woord 'fentanyl' in hun tong te testen. Tegenwoordig maakt het deel uit van het gewone spraakgebruik, grotendeels omdat de super-opioïde de schuld kreeg van de dood van de rocklegende Prince. Carfentanil is de nieuwste mondvol van lettergrepen om zijn plaats in te nemen.

Chemisch gezien zijn de twee geneesmiddelen nauw verwant: Carfentanil is een analogon van fentanyl, wat betekent dat de chemische structuren van de twee geneesmiddelen vrijwel identiek zijn, naast een paar kleine aanpassingen aan de afgelegen takken. In dit geval zijn de tweaks verantwoordelijk voor een piek in potentie die carfentanil 100 keer sterker maakt dan zijn reeds moorddadige neef. Voor schaal: Fentanyl is ongeveer 80 keer sterker dan morfine, waardoor het zo krachtig is dat het SWAT-officieren een fentanyl den een letterlijk hoog contact gaf - een ernstige, op dat moment - door hun huid. Carfentanil zorgt ervoor dat fentanyl op pixie dust lijkt: met 10.000 keer sterker dan morfine kan dit spul dodelijk zijn bij contact. En onwetende heroïnegebruikers, hun aanbod doorspekt met het, nemen het recht naar de geest.

Wat de wegen naar arbeidsongeschiktheid betreft, is de intraveneuze route de snelste. Dat is waarom dierenartsen die gigantische zoogdieren proberen te immobiliseren, Wildnil - de merknaam carfentanil, voor grote dieren zoals olifanten, elanden en herten - via even grote naalden toedienen. Slechts twee milligram van het spul is nodig om een ​​Afrikaanse olifant van 2.000 pond omver te werpen, en zelfs in deze reuzen is bekend dat overdoseringen van carfentanil hartaanvallen en interne bloedingen veroorzaken.

Wanneer het in een menselijke geest wordt geïnjecteerd, komt de dood snel: in augustus zag een enkele stad in Ohio 96 heroïnegebruikers sterven aan wat leek op een overdosis heroïne, om daarna achteraf te ontdekken dat de medicijnen die ze hadden gebruikt waren gemaakt van carfentanil. In West Virginia, Kentucky en Michigan hebben functionarissen vergelijkbare pieken gezien in schijnbaar heroïnegerelateerde dodelijke slachtoffers.

Uiteindelijk doden alle opiaten, hun synthetische verwanten en hun cocktails - of heroïne, morfine, vuile Sprite, fentanyl, carfentanil of welke nieuwe analogen dan ook onvermijdelijk hun weg vinden naar toekomstige straten - op dezelfde manier. Als ze eenmaal in het lichaam zijn, binden de opiaten zich in de armen van opioïdereceptoren, die royaal zijn verspreid over de delen van het centrale zenuwstelsel die de ademhaling beheersen, inclusief de hersenstam. Daar gelokaliseerd, vertragen ze de ademhalingspatronen en dwingen gebruikers bij hogere doses om minder diep adem te halen. Bij voldoende hoge doses wordt de ademhaling langzamer en ondieper totdat het helemaal niet gebeurt. "Ademhalingsdepressie" is een term die u vaak hoort in klinieken en eerstehulpafdelingen die opioïdengebruikers zien. Als ze vroeg genoeg worden opgenomen - en als ze in de juiste staat leven - kunnen patiënten genoeg geluk hebben om een ​​injectie van naloxon te krijgen, een medicijn dat de dodelijke symptomen van een overdosis ongedaan maakt.

Helaas is carfentanil zo sterk dat de normale doses naloxon niet langer effectief zijn.

Dus waarom toch carfentanil gebruiken? Er wordt algemeen aangenomen dat synthetische opiaten door dealers worden gebruikt om hun aanbod te vergroten en gebruikers een sterkere high te bieden. Het trieste deel is dat het onwaarschijnlijk is dat gebruikers van carfentanil-geregen heroïne zelfs de euforie zullen ervaren die ze zijn beloofd. Met fentanyl en carfentanil lijken drugsproducenten een omslagpunt te hebben bereikt: in hun eindeloze spel van eenmanschap, wedijveren om de sterkste en goedkoopste high te creëren, zijn ze erin geslaagd effecten te produceren die te sterk zijn om te ervaren. Of de introductie van dodelijke mengers op het zwarte opioïdenaanbod in Amerika een keerpunt in de verslavingscrisis zal markeren, valt nog te bezien, maar het lijkt onwaarschijnlijk: ernstige verslaafden moeten worden geïnformeerd over de urgente gevaren van carfentanil-geregen heroïne die wordt verkocht op de straat, en zelfs dan, zal geen enkele manier hebben om te testen wat ze gebruiken. Bovendien zal, net als fentanyl, carfentanil worden verdrongen: er is geen tekort aan fentanyl-analogen, die allemaal een sterke opioïde activiteit hebben en, vanwege hun verschrikkelijk kleine verschillen, ontzagwekkend moeilijk te reguleren zijn.

In de strijd om de immer escalerende opioïde verslavingscrisis te beheren, is de strategie van de Canadese regering begonnen met het gebruik van de beste - en enige - oplossing: legale heroïne op recept, veilig toegediend aan verslaafden als onderdeel van het rehabilitatieproces en, cruciaal, verstoken van medicijnen ontworpen voor de bloedbanen van reuzendieren, niet mensen.