Fact-checking van de deeltjesfysica in de trailer van 'Ghostbusters' met een werkelijke natuurkundige

Kristin Wiig speelt Badass-deeltjesfysicus Erin Gilbert in het nieuwe Ghostbusters, komend in de theaters tot deze juli. In de officiële trailer, die donderdag viel, vertelde haar mede-ectoplasm blaster Abby Yates, gespeeld door Melissa McCarthy, haar: "Erin, niemand is beter in de kwantumfysica dan jij," terwijl de camera over een whiteboard zweeft bedekt met een ingewikkelde puinhoop van ingewikkeld uitziende vergelijkingen. Het blijkt dat deze niet alleen geloofwaardig, maar ook wetenschappelijk ambitieus zijn, aldus de experimentele fysicus van de Universiteit van Maryland en professor Elizabeth Beise, Ph.D., die hebben geholpen omgekeerde controleer het whiteboard van Wiig.

"Het is allemaal logisch, zoveel als ik het kan begrijpen." Zegt Beise. 'Ze hebben waarschijnlijk wel iemand iets opgeschreven waarvan het leek alsof ze gelijk hadden.'

Het is duidelijk, merkt ze op, dat het personage van Wiig de snelheid van protonenverval schat - een veld dat al jarenlang de beste fysici is ontgaan. "Het is een soort van een hot topic," zegt ze. "Als protonverval eigenlijk experimenteel werd gezien, zou het zeer, zeer significant zijn. “

Dit is natuurlijk duidelijk te zien aan de hand van de vergelijking onderaan in het bord, die 'Proton Decay' zegt.

Rechts van deze vergelijking bevindt zich echter een Feynman-diagram, dat is hoe natuurkundigen de wiskundige uitdrukkingen vertegenwoordigen die het gedrag van subatomaire deeltjes beschrijven. "Dat is allemaal redelijk verstandig," zegt Beise. "Deze bijzondere kleine tekening overtreedt hier eigenlijk een zeer fundamentele symmetrie van de natuur. Daarom zou protonverval zo opwindend zijn."

"Hier legt ze uit, de combinatie van de u, u, en d vertegenwoordigt een proton; de Griekse pi met het subscript nul staat voor een 'quark-antiquark bound state'.

Rechts van het Feynman-diagram zijn verschillende andere constanten die een fysicus zou herkennen. De Griekse alpha hierboven, legt Beise uit, is een bekende parameter die de fijne-structuurconstante wordt genoemd en die je vertelt over de sterkte van elektromagnetisme. Daaronder de Griekse alpha met een subscript s vertelt je over de "sterke interactie" - de kernkracht tussen twee quarks. Helemaal links van het whiteboard staan ​​onder de kop "Koppelingen" een reeks g s, wat suggereert dat ze "moet speculeren over extra deeltjes."

Dit alles suggereert dat het personage van Wiig niet alleen een legitieme deeltjesfysicus is - ze is een deeltjesfysicus die poogt in de wetenschappelijke gemeenschap stappen te zetten.

"Mensen kijken al heel lang naar protonverval, en er zijn grenzen die heel astronomisch zijn", zegt Beise. "Als er fysica is waar we ons niet bewust van zijn, dit is wat een theoretisch fysicus zou proberen te doen - kijk en kijk of er een mechanisme is van iets dat in het universum gebeurt dat een signaal zou aangeven."

Het verval van protonen is al tientallen jaren ontweken, zegt Beise, en legt uit dat dergelijke experimenten vaak plaatsvinden in een enorme watertankdetector, zoals de Super-Kamiokande onder de Japanse berg Ikeno. Over het algemeen bestaan ​​deze experimenten uit heel wat wachten om te zien of het signaal van een rot proton - het geladen positron in het Feynman-diagram - zal verschijnen als een lichtflits.

Maar het belangrijkste deel van het whiteboard is helemaal geen vergelijking - het is een website. In het midden bovenaan bevindt zich een reeks 'variabelen' die de website ParanormalStudiesLab.com beschrijven, die leidt tot een video van MIT-deeltjesfysicus James Maxwell, Ph.D., waarin hij uitlegt dat veel van de wetenschap die hij heeft geassisteerd in Ghostbusters heeft te maken met - en nu is dit allemaal logisch - het ultieme spookverstoffende gereedschap dat bekend staat als de proton-pakket.

Later in de video gaat Maxwell verder met het bevestigen van de beoordelingen van Beise door uit te leggen dat een MIT-collega nauw met de filmmakers had samengewerkt "om ervoor te zorgen dat de schoolborden en alle papieren die je in het laboratorium ziet rondzwerven, kloppen."

Het lijkt erop dat er wetenschappelijke theorieën zouden bestaan ​​om spookachtige wapens te ondersteunen - althans hypothetisch. Of ze ooit kunnen worden toegepast IRL valt nog te bezien - Maxwell wijst erop dat het moeilijk zou zijn om de grootschalige wetenschap die nodig is voor een cyclotron bovenop een rugzak af te halen - maar voor een film die zich bezighoudt met hypotheticals en spookslijm, de details zijn opmerkelijk en lovenswaardig.

"Ik weet niet of de vergelijkingen goed zijn of niet," zegt Beise. "Het ziet er echt uit voor mij."