Spoiler-waarschuwingen zijn waarschijnlijk niet nodig

Je kunt op één ding rekenen vóór de vooravond van een film- of popcultuurgebeurtenis: alle hoofdletterwaarschuwingen spatten door verhalen die SPOILER ALERT uitschreeuwen, waarschuwende lezers van een naderende discussie die je zal vertellen wat er in een film gebeurt - want natuurlijk, wetende wat er aan de hand is gebeuren bij de volgende ruïne alles voor jou.

Maar is het vitriol voorbehouden aan spoilers die het verdient? Spoiler alert: het is een duister antwoord.

De meeste psychologiestudies zijn het erover eens dat spoilers echt niet zo slecht zijn als je vreest. In tegenstelling tot wat je zou verwachten, schrijft psycholoog Alan Jern dat mensen eerder geneigd zijn om van iets te genieten wanneer het gemakkelijker te verwerken is.Het is omdat we een ander soort plezier ervaren wanneer we iets bekijken, lezen of horen de tweede keer versus de eerste.

"De eerste keer dat je een nummer hoort, denk je misschien niet dat het iets bijzonders is," schrijft Jern verder Het gesprek. "Maar nadat het nummer vertrouwder is geworden en je kunt anticiperen op hoe het zich zal ontvouwen, besef je dat je het echt leuk vindt. Omdat het nummer vloeiender is geworden, heb je merken dat je er meer van geniet."

Terwijl je erachter komt dat Darth Vader eigenlijk Luke's vader is (oh rotzooi, spoilers!) Lijkt het misschien een beetje anders dan het horen van "This Is What You Came For" voor de zoveelste keer en eindelijk accepteren dat het een goed nummer is, beide situaties zijn hetzelfde premisse - bekendheid.

Maar wij eenvoudige wezens houden van gemakkelijk verwerkte informatie en raken soms zo verstrikt in spanning en spanning dat we afgeleid worden van de esthetische kwaliteiten en details van een verhaal. Een paper uit 2013 gepubliceerd in Psychological Science op spoilers brengt de theorie van schema-discrepantie naar voren - met verhoogde voorspelbaarheid komt een verhoogde positieve respons.

In een reeks van drie experimenten ontdekten psychologen Jonathan Leavitt en Nicholas Christenfeld dat zeer eenvoudige spoilers het plezier van consumptie-ervaringen verhogen. Als je een paar dingen voor je klaarlegt voordat een film of boek begint, fungeert dit als een soort blauwdruk voor je hersenen om te volgen zodra je erin bent. Leavitt en Christenfeld schrijven:

"Spoilers lijken, ondanks hun naam, het plezier van verhalen te vergroten. Dit kan zijn omdat lezers graag de verwachte eindes lezen, omdat het kennen van het einde hen in staat stelt esthetische elementen te waarderen in plaats van te raden wat er zal gebeuren, of omdat het einde van het spreekwoord de spreekvaardigheid vergroot door lezers in staat te stellen om aanwijzingen en gebeurtenissen correct te interpreteren."

Sommige onderzoekers hebben mensen bestudeerd die films opnieuw bekijken of boeken herlezen om het effect van spoilers beter te begrijpen. Een onderzoek uit 2008 wees uit dat mensen die de roman (een vorm van spoilers) hadden gelezen voordat ze de aanpassing van de film zagen, meer werden "getransporteerd" naar de film, in vergelijking met mensen die het boek niet hadden gelezen. De onderzoekers verbonden dit resultaat aan de behoefte van de deelnemer aan cognitie - hoe meer iemand geniet van inspannend en nadenkend denken, hoe minder ze van spoilers zullen genieten.

Deze bevinding was ook aanwezig in een onderzoek uit 2016 dat aantoonde dat mensen die weinig behoefte hadden aan cognitie meer van verwende verhalen genoten. Onderzoekers ontdekten ook dat mensen die graag fictie lezen, meestal meer genieten van ongepubliceerde verhalen dan mensen die dat niet doen.

Er is de wrijving - het is waar dat spoilers onze hersenen kunnen verzachten, en daarom het plezier van films of boeken vergroten door ons meer te laten focussen op plot en beeldspraak. Maar dat is niet noodzakelijk het geval voor iedereen, als een studie Verloren fans shows. Het bleek dat sommige kijkers spoilers compleet afwezen, terwijl anderen vonden dat ze interessant en plezierig waren. Onderzoekers probeerden de bevindingen van andere onderzoeken die in 2015 spoilers vonden te recreëren en ontdekten in plaats daarvan dat hun 412 proefpersonen behoorlijk boos waren op de spoilers. Voor deze kijkers waren onbeschadigde films leuker, spannender en meer 'leuk in het algemeen'.