Nee, de mensen die in het noordpoolgebied wonen zijn niet blij om hoge temperaturen te registreren

$config[ads_kvadrat] not found

Man valt Flauw als hij Hoort wat zijn Zwangere Vrouw de hele tijd voor Hem Verborgen hield

Man valt Flauw als hij Hoort wat zijn Zwangere Vrouw de hele tijd voor Hem Verborgen hield
Anonim

Het is een understatement om te zeggen dat de wereldwijde temperaturen in het afgelopen jaar bananen waren die niet op de kaart stonden. De laatste tien opeenvolgende maanden hebben maandelijkse temperatuurrecords gebroken. Februari 2016 sloeg het record zo volledig in dat het de twijfelachtige eer verdiend de meest recordbrekende maand ooit te zijn geweest (een klimaatwetenschapper beschreef de gegevens als "er uitzien als een sciencefictionfilm"). De oorzaken van deze meteorologische freakshow waren onder meer een monster El Niño en de steeds toenemende effecten van de wereldwijde klimaatverandering.

Hoewel vrijwel geheel Noord-Amerika is getroffen door de ongewone warmte, is het nergens zo dramatisch geweest als in de noordwestelijke delen van het continent - in het Yukon-territorium van Alaska en Canada. Hier is hoe schokkend warm het was in Whitehorse, Yukon: in februari dompelde de thermometer nooit onder nul Fahrenheit. De gemiddelde dagelijks laag in februari van 1980-2010 was min twee. Op een plaats waar de temperatuur tot wel -40 Fahrenheit daalt, was de koudste ochtend de hele winter net -27.

Je zou je kunnen voorstellen dat de mensen in het noordpoolgebied en het subarctisch continent behoorlijk opgewonden zijn over de pauze van lange, blisteringly koude winters. Dat zijn ze niet; niet precies. Zeker, -40 temperaturen gaan buiten onaangenaam, maar een midwinter-dooi is nog erger.

Het belangrijkste aan wonen op de noordelijke breedtegraden is dat je, om de winter te overleven, een activiteit vindt die je graag buiten doet, zoals langlaufen, sneeuwschoenwandelen of sneeuwscooteren. "Ik heb zeker geprofiteerd van het warmere weer om deze winter veel meer buiten te zijn, wandelen, sneeuwschoenwandelen of wandelen over de paden," vertelde Myers Dolphin, de inwoner van Whitehorse. Maar zodra dingen boven het vriespunt komen, zijn er een hele reeks nieuwe problemen. Veel van die activiteiten worden onpraktisch of ronduit gevaarlijk.

Alaska en Yukon hebben twee belangrijke jaarlijkse hondensledewedstrijden, zij Yukon Quest en de Iditarod. Sledewedstrijden zijn bijzonder gevoelig voor warme temperaturen, omdat ze veel sneeuw vereisen en ook veilig door bevroren riviergangen kunnen reizen. Het is ook niet goed voor de honden, die tijdens het hardlopen snel oververhitten als de temperatuur boven nul kruipt. Beide races moesten dit jaar hun parcoursen inkorten en omleiden om delen met weinig sneeuw en gevaarlijk dun ijs te vermijden. Alaska stuurde 7000 gallons sneeuw per trein naar Anchorage voor de ceremoniële start van de Iditarod.

@jacsrons @inversedotcom Droeg deze winter amper een parka.

- Chris Windeyer (@chriswindeyer) 17 maart 2016

In het noorden worden bevroren rivieren en meren winterse snelwegen, zowel voor recreatie als voor alledaags vervoer. De Dempster Highway in Canada gaat in de winter 150 mijl verder, dankzij een bevroren weg die over ijskoude rivieren gaat en deze aflegt. Overtochten per veerboot worden ijsbruggen. Veel bewoners zijn afhankelijk van erg koud weer om veilig door de regio te reizen. Warm weer is slecht voor de veiligheid en slecht voor de lol.

"Deze winter heb ik een paar sneeuwscooteren gedaan in het achterland in het Dawson-gebied", zegt Whitehorse resident Duncan Smith. "Reizen op de Yukon-rivier is erger dan normaal geweest met meer dan normaal overstromen en grotere open waterplassen. Ook moest een reis van de Dempster Highway naar de Yukon River via de Fifteen Mile River worden afgebroken omdat de bovenste vijftien mijl gewoon te veel open water had. Was het een koudere winter geweest, dan was de kreek begaanbaar. De warme winter staat gelijk aan slecht reizen."

De Noordpool warmt tweemaal op als de rest van de wereld als reactie op de klimaatverandering. Al in Alaska en Yukon is de gemiddelde temperatuur in de winter in zes graden gestegen. Een ontdooiend noorden biedt enorme infrastructuuruitdagingen, omdat smelten door permafrost gebouwen laat zinken en snelwegen destabiliseert. Veel mensen gaan ervan uit dat koude winters het noorden onleefbaar maken. Voor mensen die hebben leren genieten van de sneeuw, dat is gewoon niet waar. Eigenlijk is het het einde van koude winters die de grootste bedreiging vormen voor het leven in de Arctische periode.

$config[ads_kvadrat] not found