Een voedselbank brengt honger in kaart en neemt ze mee naar de buitenwijken

Er is een nieuwe kaart in de Capital Area Food Bank van D.C., en het heeft een revolutie teweeggebracht in de manier waarop werknemers honger bestrijden in de hoofdstad van het land. Ze gaan misschien niet waar je zou verwachten.

Met behulp van gegevens uit de volkstelling, nationale non-profitorganisaties, interne records en zijn 500 gebiedspartners, heeft de voedselbank een hittekaart van hongergevoel in het gebied gemaakt. Zoals analist Michael Hollister heeft verteld Washington Post er flitsen veel rode vlekken in suburbia.

Er is nog steeds een perceptie van de buitenwijken alsof ze niet welvarend zijn en dan stevig middenklasse, nog steeds zwevend op het tij van de witte vlieg van de late 20e eeuw. Maar dat is al heel lang achterhaald. Toenemende stedelijke huurprijzen duwden armere bewoners naar buiten en ze moesten ergens wonen. Toen vervaardigden we banen die de buitenwijken hadden omboord, verdord, de exemplaren die kwamen om ze te vervangen waren ofwel verpletterend laag loon of vereisten een hoge vaardigheden die arbeiders die daar woonden niet hadden.

Honger in Amerika is al sinds het begin van de eeuw populair, hoewel werknemers op plaatsen zoals de voedselbank vaak geen toegang hebben gehad tot big data-experts of programmeerkenners. Maar het gebruik van Hollister's methoden, die snel zouden kunnen veranderen, waardoor werknemers precies kunnen vaststellen waar voedsel echt nodig is (een uitslag op de kaart in Reston vertegenwoordigt een tekort van minstens 150.000 pond voedsel), vindt de redenen en past hun strategieën daaraan aan.