Hier is waarom films op basis van Michael Lewis-boeken Oscarwaardig zijn

De Oscars zijn op ons, en terwijl iedereen heeft gesproken over Leonardo DiCaprio die in karkassen van het paard slaapt voordat hij rauwe bizonslever eet, is er nog een belangrijke mijlpaal die mensen tijdens de ceremonie van dit jaar lijken te hebben gemist. De grote korte is de derde lange aanpassing van een boek van auteur Michael Lewis, samen met De blinde kant in 2009 en Moneyball in 2011, om een ​​Best Picture-nominatie te ontvangen. Twee is toevallig, drie is een trend zoals ze zeggen, dus wat betekent deze Lewis-apalooza precies?

Ten eerste leken de boeken van Lewis zich te richten op breed aansprekende verhalen die zich goed vertalen op meerdere media. Hij is de zeldzame non-fictie auteur van het naammerk die zich in hoge concepten waagt - de beurskraam, honkbal-sabermetrie - terwijl hij relatable verhaalbogen vindt temidden van de chaos van de echte wereld.

Het vermogen van Lewis om lezers te helpen gemakkelijk te begrijpen wat ze lezen is nuttig bij het vertellen van eenvoudige verhalen, zoals elke goede auteur weet, maar het is van essentieel belang voor de soorten nicheonderwerpen die Lewis in zijn boeken aanpakt en, door associatie, de Oscar-waardig ook filmaanpassingen.

Het kan zijn dat Lewis, in de Malcolm Gladwell-matrijs, uitblinkt in middle-headed non-fictieverhalen die prime-onroerend goed krijgen bij boekhandels op luchthavens. Maar meer dan Gladwell heeft hij een neus voor dramatische karakters en spanning. Een domme baseballmanager die een onorthodoxe benadering hanteert van het scouten van talent, een kansarme en rechteloze jongen die zijn weg vindt via voetbal, of de fortuinen die ingezet en gewonnen zijn tijdens de financiële crisis van 2008 - al deze slagen erin om verhalen over non-fictie aan te boren met tragikomische aantrekkingskracht. Dit is, zo blijkt, een ideale Oscar sweet spot.

Maar het is niet altijd gemakkelijk en dat is de vangst. Lewis legde zijn techniek uit toen hij sprak Vanity Fair over het tweedelige probleem waarmee hij te maken kreeg tijdens het schrijven van het bronmateriaal voor De grote korte. Hij zei:

"Een daarvan was de enorme complexiteit van moderne financiën: hoe moet ik credit-default swaps en collateralized debt obligations aan mijn moeder uitleggen? Ik ben eigenlijk niet zeker dat mijn moeder ooit heeft gelezen De grote korte - ze geeft de voorkeur aan mysteries - maar ze is altijd mijn standaard geweest: als mijn moeder niet begrijpt wat ik zeg, heeft het geen zin om het te zeggen. Het tweede, gerelateerde probleem was hoe ik mijn moeder ertoe kon brengen willen om credit-default swaps en collateralized debt obligations te begrijpen. Het is nooit genoeg om ingewikkelde dingen aan een lezer uit te leggen; de lezer moet eerst over hen willen weten. Als het ding serieus gecompliceerd is, moet de lezer het heel graag weten. Mijn taak, zoals ik het zag, was ervoor te zorgen dat de lezer graag iets wilde weten over credit default swaps en collateralized debt obligations. De geweldige personages die de ineenstorting van het financiële systeem hadden voorzien, werden de oplossing voor mijn beide problemen. Mijn lezer (zo hoopte ik) zou het de moeite waard vinden om credit-default swaps te begrijpen, omdat deze boeiende karakters ze ook probeerden te begrijpen."

Ik probeer Lewis 'talent of het talent van de filmmakers die zijn werk hebben aangepast niet te ondergraven. Het is nog moeilijker om Wall Street-financiën of honkbal-sabermetrics om te zetten in een toegankelijk verhaal, dan om de lezer de informatie te geven die hij nodig heeft. Het lijkt hetzelfde voor films ook. Hoe kun je anders denken dat een boek over de markt voor subprime-hypothecaire obligaties een Best Picture-genomineerde werd?

Bestuurders die op de Lewis-trend willen springen, moeten er rekening mee houden; De blinde kant, Moneyball, en De grote korte zijn niet de enige boeken in zijn oeuvre die geweldige films opleveren. Overweeg het potentieel van Home Game: een toevallige gids voor het vaderschap, zijn uit de eerste hand verslag van het opvoeden van kinderen, of Liar's Poker, het semi-autobiografische verhaal van Lewis die de machtige beleggingsfirma Salomon Brothers in de jaren 80 navigeerde, een rechtlijnig contrast met de gonzo capriolen van De Wolf van Wall Street. Of overweeg Het nieuwe nieuwe ding, over de internetboom en de ondernemerscultuur van Silicon Valley, als een spirituele prequel voor Het sociale netwerk. De lijst gaat verder.

Zolang Lewis blijft schrijven, zal Hollywood komen bellen. Het maakt niet eens uit hoe De grote korte speelt deze zondag op de Oscars. Moneyball ging met lege handen naar huis De blinde kant landde slechts één prijs, voor Sandra Bullock. Maar als u het een eer vindt om genomineerd te worden? Kan net zo goed reiken naar een Lewis bestseller voor inspiratie, waarschijnlijk tijdens uw volgende tussenstop.